De boom in 3-2000 De Linie tussen Zwin en Braakman Langs het krekenstelsel dat vanaf het Zwin, onder Oostburg, IJzendijke en Biervliet door, tot aan de Braakman reikte, werd door Maurits een verdedi gingslinie aangelegd. Het eerste deel van deze linie was de Linie van Oost burg, bestaande uit de schansen en redouten Coxy, Hans Vriese (6), Nije- velt (7), Scherpbier (8), Melk en Brok ken (9), Spek en Brood (10), St. Catha- lijne (11), Kaas en Brood (12), St. Phi lip (13), St. Pieteren Waterlandkerkje (14). Van de resten van het aan het begin van de oorlog vernielde Oost burg liet Maurits een vesting maken. Het Spaanse vestingwerk bij Oud-IJ- zendijke werd door de Staatsen ver sterkt en ook langs de Passageule kwam een verdedigingslinie waar in de loop van de 17e eeuw de versterkingen Bakkersdam, Drie Gaten, Het Vrije (17), Middelburg, Constantinopel (18), Turkeije (19), Klein Turkeije Schaap- stelle, Jonkvrouw (20), Westfort (21), Oostfort (22) en Kapitale Dam (23) verrezen. De Spanjaarden zaten ondertussen niet stil en bouwden aan hun zijde ook de nodige verdedigingswerken. Eén daarvan is de schans St. Job (24) ten zuidwesten van Sluis, tot beheersing van de scheepsvaart over het Lap- schuurse Gat. Het Twaalfjarig Bestand Tijdens het twaalfjarig bestand (1609 1621worden delen van het onder wa ter gezette Zeeuws-Vlaanderen op nieuw ingepolderd. In het door de Staatsen heroverde, maar ontvolkte land en de nieuwe polders vestigen zich protestanten en dus Staatsgezin- den. Naast Walchernaren waren dat Vlamingen, Walen, Fransen, Zuid-Duit sers en Salzburgers. Allemaal waren Oostburg Biervliet IJzendijkï Aardenburg Verdedigingswerken in West-Zeeuws-Vlaanderen (nummers komen overeen met die in de tekst) Belangrijkste kreek- en geulgebieden in het verleden 10 De boom in 3 20011 De kruisdijkschans aan het eind van de 17e eeuw (naar een tekening uit 1692) ze hun land ontvlucht, omdat ze er niet openlijk hun godsdienst konden belij den. Tijdens de wapenstilstand worden hier en daar nog wat verbeteringen aan het verdedigingsstelsel aangebracht. Na de indijking van de Mauritspolder (1614) en Oranjepolder (1618) bij IJ zendijke, laat Maurits daar de verdedi gingslinie Boerenverdriet aanleggen. Deze liep van Rodenhoek naar de Jonkvrouwschans. De Staatse schans aan het Zwin wordt uitgebouwd tot het grote vestingwerk Retranchement Cad- sandria (25). Vanaf de Elderschans wordt in noordwestelijke richting de St. Pietersdijk aangelegd (1611). De Coxyschans wordt verlaten en ver dwijnt al gauw in de golven. De tweede ronde Als de oorlog al weer een paar jaar aan de gang is wordt door de Spanjaarden in 1626 ten noordwesten van Sluis een reeks forten gebouwd (Hazegras(26), St. Thérèse (27), Isabella (28), St. An- na(29) en St. Frederik (30). Delen van Zeeuws-Vlaanderen worden opnieuw onder water gezet. Vanaf 1640 trachten de Staatsen de grens naar het zuiden te verleggen. Daartoe worden (weinig succesvolle) veldtochten ondernomen door o.a. het Meetjesland. Om verrassingsaanvallen en represailles van Spaanse zijde te kunnen weerstaan worden rond Sluis en Aardenburg nieuwe verdedigings werken aangebracht. In 1640 werpen de Staatsen de redoute Kruisdijk schans (31) op en in 1643 de redoute Berchem (32), even ten zuiden van Retranchement. Op de zuidpunt van het eiland Cadzand verrijst het Loofort (33) ter verdediging van de Nieuwe Haven van Oostburg. De Kruisdijk schans was een bijna vierkante aar den wal met binnen- en buitengracht. In tegenstelling tot Krabbe-, Olie- en Elderschans kreeg hij geen bastions, waardoor het meer een soort grote re doute was. Midden op stonden een houten blokhuis en schuurtjes (zie te kening). Vijf jaar later zijn beide partijen het oor log voeren moe en wordt de Vrede van Munster of Westfaalse Vrede gesloten. De Tachtigjarige Oorlog is voorbij. 25 jaar na de 80-jarige oorlog it

Tijdschriftenbank Zeeland

Landschapsbeheer Zeeland - de Boom in | 2000 | | pagina 7