O Q legboor Sycomorevijggalwespjes (Ceratosolen arabicus). Vrouwenlijk exemplaar links, mannelijk exemplaar rechts. zijn ze rijp als de vruchten hangen en de steeltjes rimpelen. Naar mijn smaak mogen ze nog wat lan ger hangen. De vijgen uit de tuin van mijn ouders zijn het lekkerst als ze wat rimpelig, iets gezwollen tot licht gebarsten zijn, zodat het sap er iets uit loopt. Ze zijn dan het zoetst en van die volzoete smaak moet de vijg het hebben, want de vijg heeft geen zuur in zich, zoals de meeste andere vruchten. Verse vijgen zijn niet lang houdbaar, daarom zijn ze meestal gedroogd verkrijgbaar. Gedroogde vijgen waren duizenden jaren lang, een niet te onderschatten voedselbron voor de mensen in het Middellandse-Zeegebied. Vijgen werden o.a. tot meel vermalen waarna er koeken van werden gemaakt. De vruchten kunnen een groot deel van het jaar worden geoogst en zijn dus het hele jaar door beschikbaar. Tegenwoordig is de vijgenteelt in het Middellandse-Zeegebied lokaal nog altijd een belangrijke bron van inkomsten. Verrukkelijke vijgen Gedroogde vijgen zijn net als noten, dadels of een stukje kaas heerlijk om in de namiddag of 's avonds te nuttigen met een drankje. Je kunt ech ter meer met vijgen... Een bekende antipasta is rauwe ham met verse vij gen (en meloen). Ook lekker is verse vijg met kaas en stokbrood of besprenkeld met kirsch of citroensap. Verse vijgen geserveerd met slagroom of als klaar gemaakt als compote (5 min. koken in suikerwater met een vanillestokje) zijn ook niet te versmaden. Verder kun je vijgen konfijten of op sap of op alco hol zetten. Een lekker recept uit Italië is ciambella di fichi, ofwel vijgenkrans. Romulus en Remulus De vijg speelt een belangrijke rol in het scheppingsverhaal. Volgens Genisis (3:7) vormden vijgenbladeren het eerste ondergoed van de eerste mensen op deze aardkloot. De vijg komt veel voor in allerlei bijbelse avonturen en in dat zelfde boek is vaak sprake van zitten onder de vijgenboom, waarmee genie ten van een goed en rustig leven wordt bedoeld. Ook in de islam speelt de vijg een rol van betekenis. Volgens de Oude Grieken was de vijg een geschenk van Demeter, de godin van de landbouw en het aardleven, en gewijd aan Dionysus, god van de wijn en het uitbottende natuurleven, bekend om zijn losbandige feesten. De vijg is het symbool van vruchtbaarheid. Er wordt wel beweerd dat in het antieke Athene de export van vijgen verboden was. Zij die een over treding op dit verbod meldden bij de overheid werden sycofanten genoemd, wat letterlijk "vijgenontdekkers" bete kent en heden ten dage nog een term is voor "beroepsverklikkers". Rome heeft Ciambella di fichi Verwarm voor het deeg 1,5 dl melk en smelt hierin 40 g boter en 3 el honing. Laat dit mengsel iets afkoelen. Voeg er 20 g verse of 10 g gedroogde gist aan toe. Laat het zo'n 10 min staan tot het gaat schuimen. Zeef 425 g volkorenmeel en zout in een warme beslagkom en maak hierin een kuiltje. Doe het melkmengsel en 1 ei in het kuiltje en kneed alles tot een soepel deeg. Rol het deeg uit tot een rechthoek van 35 x 30 cm en laat het even staan. Maak intussen de vulling door 300 g grof gehakte gedroogde vij gen, 100 g grof gehakte amandelen, half afgestreken tl kaneelpoeder, 3 el honing, geraspte schil en het sap van 1 sinaasappel en 5 el rode wijn in een pan te doen en zachtjes tot een dikke massa te koken. Laat dit afkoelen. Verdeel dit mengsel gelijkmatig over het deeg en rol het stevig op. Bestrijk de uiteinden met water, druk ze tegen elkaar aan en maak zo een krans van 30 cm in doorsnee. Dek de krans af met een schone, vochtige theedoek en laat deze 45 min op een warme plek rijzen. Knip daarna met een schaar of mes om de 3 cm in het deeg en draai ieder stukje iets naar buiten. Leg de krans op een ingevette bak plaat en bak hem in pakweg 30-45 min goudbruin in een voorverwarmde oven op 190 °C. zijn ligging te danken aan een vijg die op de oever van de Tiber, aan de voet van de Palatijn groeide. Het mandje waarin de tweelingkindjes (en latere stichters van de stad) Romulus en Remulus, in de Tiber waren gelaten (net als Mozes), bleef steken tussen de wor tels van deze vijg. Dromen over vijgen voorspelt rijkdom, voorspoed en een gelukkige oude dag. Provengaalse boer Zoals gezegd kan de vijg niet zo goed tegen echte winters en wordt hij vooral in zuidelijke landen geteeld. De boom verlangt voor de ontwikkeling van zijn vruchten een langere groeiperiode en meer warmte dan ons koele klimaat doorgaans biedt. Vijgen worden daarom het best op beschutte plekken geplant, liefst op het zuiden. In vruchtbare grond groeit een vijg snel en is dan gevoelig voor wintervorst. Vooral op zware, natte klei vertoont hij een krachtige groei, maar de boom is dan weinig vruchtbaar en de vruchten zijn minder smakelijk. Bij 10 °°C onder nul treedt vorstschade op. Op armere zandgrond groeit de boom rustiger, het hout rijpt beter af. De vijg is dan minder vatbaar voor vorst. Op droogtegevoelige gronden kan men de boom in droge periodes het best eens per week water geven. Op deze bodems is de vijg minder gevoelig voor vorst. Vijgen hebben veel vocht nodig tijdens de vorming van scheuten en vruchten. Een Provengaalse boer vertelde mij eens dat een vijg in een droog en rotsig gebied meestal de aanwezigheid van water in de grond verraadt. De bomen worden het best geplant in het voorjaar (minstens 2 of 2,5 meter uit elkaar). Bij het planten in de herfst kunnen de jonge, weke wortels makkelijk gaan rotten. Vijgen worden niet te zwaar bemest met stalmest of com post. Onderhoud Voor een goede vruchtdracht is het goed om de kroon helemaal open te snoeien (om licht toe te laten). De snoei is gericht op het vergroten van de

Tijdschriftenbank Zeeland

Landschapsbeheer Zeeland - de Boom in | 2003 | | pagina 7