vf f*
De Boom In 3-2007
ging ik het land opDaar was niet
veel meer van over toen ik kennis
gemaakt had met de inhoud van die
slang.
Wat een ongelooflijke stank! Daar
stond ik midden op het land, met een
paar eitjes in mijn hand bijna van mijn
stokje te gaan. Echter alles went dus
na verloop van tijd ging het gelukkig
iets beter. Na nog wat meer tijd en
nadat ik "mijn" eitjes weer terug had
gelegd in hun schone nestjes bekroop
me een gevoel van enorme voldoe
ning en fietste ik uiteindelijk trots en
voldaan naar huis, waar ik vervolgens
niet binnen mocht. Kinderachtig, ze
vonden dat ik stonk! Mijn schoenen
waren totaal onbruikbaar geworden
dus ik heb laarzen gekocht. Ik leer
snel.
Nu aan het eind van het seizoen kijk ik terug op
een geweldige ervaring. We hadden behoorlijk
wat nesten waar er ook veel van zijn uitgekomen.
Ik ben een optimist en denk maar zo dat alles wat
we hebben gered uiteindelijk stamvaders en moe
ders van een hele nieuwe generatie kunnen wor
den. Ik heb enorm veel geleerd van mijn groepje
en ben hen allen heel dankbaar voor hun lessen en
voor het feit dat zij hun ervaring met mij wilden
delen. We hadden steeds prachtig weer en dat
was volop genieten maar ik weet nu al dat regen
en storm me niet weg zullen houden van dit werk.
In mijn familie word ik af en toe geplaagd met
"mijn stokjes" maar toch kijken ze inmiddels al
met andere ogen naar onze weidevogels en besef
fen ze dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is.
Dit heb ik overigens ook bij de boeren gemerkt.
Hoe vreemd ze ons misschien ook vinden toch ben
ik er van overtuigd dat we sommigen ook aan het
denken zetten. Tot volgend seizoen!
(foto: archief SLZ)
