over, maar vaak lukte het na enige tijd
toch om het vertrouwen te winnen. Soms
draaide het volledig om: eerst argwaan, dan
respect voor die hard werkende vrijwilligers,
die uiteindelijk op zo'n adres dan vertroe
teld werden met koffie en wat lekkers erbij.
Het leverde Peter ook een heleboel leuke
contacten in de streek op.
De Boom In 3-2008
Het budget van SLZ was in de beginjaren
klein, er moest over iedere cent worden
nagedacht. Er werd begonnen met het
opknappen van drinkputten met behulp van
loonwerkers met een kraan. De eerste keer
dat Peter zelf de uitvoering begeleidde ging
hij ver over zijn budget heen. Bij het uitgra
ven van een oude gracht in Philippine kwa
men enorme betonblokken tevoorschijn en
het afvoeren daarvan bleek erg duur. Dan
zat je dus behoorlijk in de zenuwen!
Peter kijkt met veel plezier terug op zijn
eerste jaren bij SLZ. De stichting groeide en
pakte steeds meer en andere activiteiten
op en Peter deed met alles mee. Er kwam
gemiddeld ieder jaar een collega bij. SLZ
ging ook projecten uitvoeren, wat weer
heel andere werkzaamheden met zich
meebracht. Er moesten offertes en bestek
ken gemaakt worden. En projecten moeten
altijd binnen een bepaalde tijd afgerond
worden, wat nogal wat van je organisatie
vermogen vraagt. Dus steeds meer papier
werk, meer bureaucratie. Toch iedere keer
weer een uitdaging.
Er werden grote landelijke publieksacties
georganiseerd zoals 'Knokken voor knot
ten', 'Maak je erfgoed' en 'Houd de bon
gerds hoog' en symposia (boomkikkers!).
De spin-off van deze acties is nog steeds
merkbaar, aldus Peter.
Laatst zette Peter alle cijfers van het afgelopen jaar op
een rij voor het jaarverslag. Hij was er zelf van onder de
indruk, zo'n grote diversiteit aan werkzaamheden! Een
groot verschil met vroeger is dan ook dat de organisatie
zo gegroeid is dat je niet meer overal alles van af kunt
weten. Er moet daarom ook meer op papier gezet wor
den, de nieuwe gedragscode m.b.t. de flora- en faunawet
is daar een voorbeeld van. Bureaucratie ligt op de loer
maar is waarschijnlijk niet geheel uit te sluiten.
Het was een moeilijke beslissing om bij SLZ weg te gaan.
Moeilijk om het na zoveel jaren los te laten, hij heeft er
zelfs 's nachts wakker van gelegen! De losse sfeer bij SLZ
en de collega's zal hij missen.
Peter is trots op wat hij samen met de andere SLZ-ers
bereikt heeft. Hij is er van overtuigd dat dankzij SLZ er
weer een stijgende lijn in het aantal landschapselementen
in Zeeland is. Beu is hij het hier nog niet. Maar toen er bij
Staatsbosbeheer een plekje vrij kwam, vond hij het idee
om boswachter te worden in het gebied waar hij van
jongs af aan woont en van geniet, toch wel erg aantrek
kelijk. Zo'n kans krijg je niet vaak, het was nu of nooit...
De Zeeuwsvlaamse afdeling van Staatsbosbeheer bestaat
uit slechts vier personen. Hij gaat zich bezig houden met
voorlichting, PR, adviezen geven voor het beheer van de
gebieden en excursies leiden. Hij heeft er zin in. Maar
eerst nog 'even' dat symposium in kader van het 25 jarig
bestaan van SLZ, over toekomstige ontwikkelingen in het
landschapsbeheer organiseren.
We vroegen of Peter nog adviezen heeft voor SLZ bij zijn
vertrek. Dat heeft hij zeker! Hij vindt dat SLZ nog beter
zijn stem kan laten horen, als het gaat over het land
schap. SLZ is heel uitvoeringsgericht, wat ook goed is,
maar is naar Peter zijn idee te weinig bezig met externe
betrekkingen. Hij zal SLZ vast nog een beetje blijven
volgen.
