collegialiteit in haar nieuwe werkkring. Binnen
SLZ is Sylvia projectleider wandelnetwerk
Walcheren, het aanspreekpunt voor contac
ten met de pers en werkt tevens binnen de
afdeling kennis en kwaliteit. "Ik werk op het
moment aan een folder voor kinderen die
met hun klas en SLZ het veld in gaan, en een
brochure met praktische tips voor het herstel
van cultuurhistorische elementen. En ik ben
druk met de zoektocht naar het mooiste erf
van Zeeland, waarvan de eigenaren in mei de
erftrofee 2010 in ontvangst mogen nemen".
Johan Palm
Nog een maar paar jaartjes en dan gaat Johan
met pensioen. Maar al wil zijn lijf niet meer
alles wat hij vroeger kon, oud voelt hij zich
nog niet. Eigenlijk zou hij best vijf dagen in de
week bij SLZ willen werken, want het bevalt
hem goed. Maar hij is gedeeltelijk afgekeurd,
tot zijn spijt. Dus werkt Johan nu drie dagen in
de week in het landschapsonderhoud.
"Op donderdag werk ik altijd op de buiten
plaatsen vertelt Johan, dat doe ik graag. Het
is veel schoffelwerk. Hoogstamfruitbomen
snoeien ligt me minder. Ik heb wel ervaring in
het groen. Maar het is hier wel anders: bij vori
ge werkgevers werden de gesnoeide takken
en het maaisel opgeruimd, terwijl het bij SLZ
meestal moet blijven liggen. En wanneer er
gemaaid wordt, moetje bewust stukken over
slaan, ook iets nieuws voor mij. Maar ik vind
het prima hoor. De sfeer bij SLZ is prettig. Je
wordt niet opgejaagd. Dat heb ik ook wel eens
anders meegemaakt. Ik heb dan ook op heel
veel verschillende plaatsen gewerkt en allerlei
soorten werk gedaan". Johan heeft inderdaad
een lange loopbaan achter de rug. Als elfjarige
kwam hij met zijn ouders vanuit Indonesië
naar Nederland. Na zijn schooltijd en dienst
plicht heeft Johan veel verschillende banen
gehad, waarvan een lange tijd in het baanon-
derhoud bij de NS. "Dat heb ik 24 jaar gedaan,
dat was een goede tijd. Als NS medewerker
mocht je toen gratis met de trein reizen, dat
mag tegenwoordig niet meer". Hij is getrouwd
geweest en heeft zes kinderen. Na zijn schei
ding is Johan zijn baan bij de NS kwijtgeraakt.
"Daarna heb ik weer van alles aangepakt, vaak
via het uitzendbureau. Ik werkte in de mos
sels, in een conservenfabriek, als meewerkend
voorman in de groenvoorziening en op nog
veel andere plaatsen", vertelt Johan.
"Vorig jaar verhuisde ik van Vlissingen naar
Middelburg. In Vlissingen woonde ik in
een flat zonder lift, en dit werd lastig. In
Middelburg kon ik snel terecht in een flat met
een lift, in Vlissingen helaas niet. Ik mis de
zee hier wel, want ik loop liever een eindje
langs het water dan een rondje door de stad.
En ook om het vissen, want zeevissen is mijn
grootste liefhebberij". Verder houdt Johan van
een potje biljarten en vind hij het leuk om
dansavondjes te bezoeken. ''Maar ach, nog
een paar jaar", zegt Johan, "en dan hoop ik
weer weg te gaan uit Middelburg. Als ik met
pensioen ga, wil ik graag terug naar Indonesië.
Een vriend van me heeft dit ook gedaan en
hij heeft het daar goed. Ik wil daar ook graag
heen".
30
