w 2. Mauritsfort Vroegere wal van hét Mauritsfort nu nog zichtbaar (foto: Sandra Dol Tijdens de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) werd Terneuzen in 1583 ingenomen door de Staatse troepen die daarmee de scheepvaart op de Wester- schelde konden controle ren. Ook konden ze vanuit Terneuzen aanvallen uitvoeren op de Spaanse troepen van Parma, die van plan was Antwerpen in te nemen. Van Staatse zijde bestond de vrees dat het bruggenhoofd Terneuzen weer in handen van de Spanjaarden zou vallen. Daarom werd in 1584 besloten om inundaties uit te voeren, door de dijken op verschillende plaatsen door te steken. In 1586 nam Prins Maurits, Axel in en als gevolg van nieuwe inun daties ontstond ten zuiden en ten oosten van Axel een brede stroomgeul. Hierdoor ont stond een scheiding tussen de Staatse en de Spaanse troepen. Beide partijen brachten aan weerszijden van het inundatie- gebied versterkingen aan in de vorm van schansen en forten: Mauritsfort (Staats) tegenover de schans St. Philip (Philippine, Spaans) en St. Marcus (Spaans) tegenover Axel. Mauritsfort dat in 1588 werd opgericht om de Spaanse aan vallen op het eiland van Axel tegen te gaan en controle over de scheepvaart op de Braakman te kunnen uitvoeren, was gelegen in de zuidhoek van de Koudepolder. Het was een grote vierkante gebastioneerde schans met een natte gracht. Nadat Philippine in 1633 definitiefin Staatse handen kwam, had het Mauritsfort geen militaire waarde meer en door gebrek aan onderhoud raakte het vrij snel in verval. Op en bij het fort ontstond het buurtschap Mauritsfort, waar vanuit het getijdenhaventje een veerdienst naar Philippine ontstond. Bij de bedijking van de Wijckhuisepolder in 1912 kwam deze dienst te vervallen. Voor de verbreding van de weg van Hoek naar Philippine werden in de jaren zeventig van de twintigste eeuw de wallen verder afgegraven. Alleen aan de noord- en zuid west zijde is het profiel van de vroegere omwalling nog herkenbaar.

Tijdschriftenbank Zeeland

Landschapsbeheer Zeeland - de Boom in | 2010 | | pagina 7