w
2. Mauritsfort
Vroegere wal van hét Mauritsfort nu nog zichtbaar (foto: Sandra Dol
Tijdens de Tachtigjarige Oorlog
(1568-1648) werd Terneuzen
in 1583 ingenomen door de
Staatse troepen die daarmee
de scheepvaart op de Wester-
schelde konden controle
ren. Ook konden ze vanuit
Terneuzen aanvallen uitvoeren
op de Spaanse troepen van
Parma, die van plan was
Antwerpen in te nemen.
Van Staatse zijde bestond de
vrees dat het bruggenhoofd
Terneuzen weer in handen van
de Spanjaarden zou vallen.
Daarom werd in 1584 besloten
om inundaties uit te voeren,
door de dijken op verschillende
plaatsen door te steken. In 1586
nam Prins Maurits, Axel in en
als gevolg van nieuwe inun
daties ontstond ten zuiden en
ten oosten van Axel een brede
stroomgeul. Hierdoor ont
stond een scheiding tussen de
Staatse en de Spaanse troepen.
Beide partijen brachten aan
weerszijden van het inundatie-
gebied versterkingen aan in de
vorm van schansen en forten:
Mauritsfort (Staats) tegenover
de schans St. Philip (Philippine,
Spaans) en St. Marcus (Spaans)
tegenover Axel.
Mauritsfort dat in 1588 werd
opgericht om de Spaanse aan
vallen op het eiland van Axel
tegen te gaan en controle
over de scheepvaart op de
Braakman te kunnen uitvoeren,
was gelegen in de zuidhoek van
de Koudepolder. Het was een
grote vierkante gebastioneerde
schans met een natte gracht.
Nadat Philippine in 1633
definitiefin Staatse handen
kwam, had het Mauritsfort
geen militaire waarde meer en
door gebrek aan onderhoud
raakte het vrij snel in verval.
Op en bij het fort ontstond het
buurtschap Mauritsfort, waar
vanuit het getijdenhaventje
een veerdienst naar Philippine
ontstond. Bij de bedijking van
de Wijckhuisepolder in 1912
kwam deze dienst te vervallen.
Voor de verbreding van de
weg van Hoek naar Philippine
werden in de jaren zeventig
van de twintigste eeuw de
wallen verder afgegraven.
Alleen aan de noord- en zuid
west zijde is het profiel van
de vroegere omwalling nog
herkenbaar.