Het vrouwtje vond het toch wel veel herrie met een ronkend aggregaat, pruttelend kof fiezetapparaat en snerpende cirkelzagen. Bovendien vond ze sky-radio veel te ordinair. Het mannetje bracht daar tegenin dat die bebaarde timmerlieden best aardig waren en dat er geen katten rondliepen. Bovendien vond hij boven in de nok een keurig uitsteek- seltje waar hij alvast een proefopzet had gemaakt. Het moest kunnen vond hij. Boerenzwaluwjongen onder golfplatendak Foto: Nanning-Jan Honingh Jongen Tijdens een rustig weekeinde gingen de jongen hun vleugels eens uitproberen. Eerst van balk naar balk, maar al snel ook naar buiten toe. Die zomer had ik het huisje ook voor mijzelf bewoonbaar verklaard en iedere morgen begroetten we elkaar bij het opstaan: de jongen vanuit het nest en de ouders vanaf de balken. Op een gegeven ogenblik vlogen er nog maar 5 zwaluwen; kennelijk was een van de jongen door een sperwer gegrepen. In september werd het ineens stil en waren de zwaluwen samen met de buurzwaluwen naar het zuiden vertrokken. In april van het volgen de jaar kwam het mannetje of het vrouwtje opnieuw rond het huis vliegen. Hij of zij mocht Bouwen van een nest Een maand lang metselden en timmerden we samen op. Omdat er nog geen deuren waren geplaatst, hadden de zwaluwen een vrije in- en uitvlucht. Op een gegeven moment was het nestje van Zeeuwse klei en paardenhaar klaar en begon het vrouwtje met broeden; alleen haar gevorkte staart stak boven de rand uit van het nest uit. Na een paar weken zagen we wijd opengesperde bekjes over de rand komen als vader of moeder met een bek vol insecten kwam aanvliegen. Inmiddels had den we de vliegroutes via de bijkeuken en badkamer verlegd om aanvaringen met de bouwlieden in de andere deuropeningen te voorkomen. Een mestplankje onder het nest ving alle 'zegen van boven' op. 12 Boerenzwaluw met de nestbouw in de weer Foto: Nanning-Jan Honingh

Tijdschriftenbank Zeeland

Landschapsbeheer Zeeland - de Boom in | 2011 | | pagina 14