Jans Huppelende Moerbei
Mijn Favoriete Zeeuwse Element
"Het is niet makkelijk om een favoriete plek aan te wijzen.
Maar als ik er een moet noemen is dat een privéterrein;
de plusminus 65 jaar oude hoogstamfruitboomgaard van de
Fam. Verhage aan de Molendijk te Nieuw- en St. Joosland.
In deze rubriek zijn we op zoek naar de favoriete elementen van onze vrijwiiiigers in Zeeland.
Zij komen vaak op schitterende plaatsen of zien soms bijzondere elementen.
Heeft u ook een favoriet element? Mail het ons! info@siz.iandschapsbeheer.ni
Door: Jan Meijer, vrijwilliger SLZ
Het terrein heeft een bewogen geschie
denis achter de rug. In het begin van de
vorige eeuw werd het daar ingepolderd;
op de plaats van de huidige boomgaard
lag een zandlaag onder een dun laagje
teeltaarde. De zandlaag was er waarschijn
lijk de reden van dat er geen landbouw
kwam. Direct ernaast werd de grond wel
in cultuur gebracht. In de 2e wereldoorlog
werd het zand er gedeeltelijk afgegraven
waardoor het terreintje nu licht glooit.
De vorige eigenaar, een aannemer, bouw
de er een huis met werkplaats, richtte er
een "bedoeninkje" in. Een volière, een
drinkput en een hoogstamfruitboom-
gaardje. De man plantte er na enige tijd
nog wat laagstamfruitboompjes bij en
omzoomde het geheel met diverse popu
lierensoorten als windscherm. Helaas
overleed hij vrij vroeg en zijn weduwe
bleef op het plekje wonen terwijl zij met
het ouder worden, minder geïnteresseerd
raakte in de flora en fauna om haar heen.
De populieren (Vereeckens) begonnen de
fruitbomen te overschaduwen en onttrokken
veel water aan het terrein, zij waren naast
de slootkant dieper geworteld. De dikke
zandlaag, amper een spade diep onder de
teeltlaag, waterde veel af en de wortels bleven
aan de oppervlakte, wat de conditie en zeker
de stabiliteit van de bomen niet ten goede
kwam. Via SLZ kwam in 1991 het verzoek bij
de weekendwerkgroep Walcheren om de
bewoonster te polsen of wij het terrein kon
den gaan verzorgen. Aan Thomas Collette
(de huidige coördinator van de Werkgroep
Landschapsverzorging Walcheren), de eer
om door het amper geopende luikje van de
voordeur (bijna met de hoed in zijn hand
zijn verhaal te doen. En het mocht! Vanaf dat
jaar stond deze boomgaard jaarlijks op het
programma van de WLW. Er werd gesnoeid,
een houtril aangelegd, jonge fruitbomen
aangeplant, de meidoornheg ingeboet en
ook de drinkput, die bevolkt was met kleine
watersalamanders, bruine kikkers en gewone
6
