Door: Adri Mol,
vrijwilliger Natuurvereniging Tholen
Mijn naam is Adri Mol. Ik ben 58 jaar oud.
Ik woon in Tholen en ben in dit gebied gebo
ren en getogen. Sinds vele jaren maak ik in
de winter deel uit van een groep personen
die zich bezig houdt met het knotten van wil
gen. Officieel heet dat dat ik vrijwilliger ben
bij de werkgroep Landschapsbeheer van de
natuurvereniging Tholen.
Met de knotploeg komen we op de mooi
ste plekjes van het eiland Tholen en Sint
Philipsland. Ik doe dit werk graag en als ik
op enig moment van uit een knotwilg de
omgeving bekijk dan bekruipt me het idee
dat sinds mijn jeugd op Tholen de tijd heeft
stilgestaan. Het geeft me een goed gevoel.
In het dagelijks leven heb ik een drukke
baan in en om Rotterdam. In een omgeving
waar de tijd absoluut niet heeft stil gestaan.
De werkdruk is hoog. De budgetten waar
binnen gewerkt moet worden zijn beperkt.
De planning is messcherp. Laptop en smart-
phone vragen van 's ochtends vroeg tot
's avonds (laat) alle aandacht. Kortom de
hectiek is groot. Ik kan mijn draai in die
wereld goed vinden, maar het is wat je
noemt: het moderne leven.
Terug naar de natuur op Tholen. Is daar de
tijd echt stil blijven staan? De landbouw die
in het verleden letterlijk en figuurlijk dicht
tegen de natuur aanlag is sterk gemoder
niseerd. Met grote machines, uitgekiende
bemestingsprogramma's en slimme bestrij
dingsmiddelen zijn de landbouwbedrijven
omgevormd tot strak georganiseerde pro
ductie-eenheden. Natuur past daar eigenlijk
niet bij. Denk alleen maar aan overwaaiende
distelpluizen. Door akkerranden een soort
natuurfunctie te geven probeert men de
natuur een handje toe te steken.
De natuurgebieden, op hun buurt, zijn in
beheer bij grote, vaak landelijk opererende
organisaties. Deze organisaties doen er alles
aan om de gebieden die zij in beheer heb
ben zoveel mogelijk "natuur te laten" zijn.
Denk hierbij bijvoorbeeld aan het herstel van
drinkputten.
Maar ook de beheersorganisaties hebben te
maken met de nieuwe tijd. Er moet bezuinigd
worden en dat betekent keuzes maken.
De natuur blijkt, als gevolg van deze keuzes,
dan vrij achter in de rij te staan. Dit betekent:
kleinere budgetten en minder personeel.
Om het beheer van de natuurgebieden op
een redelijk niveau te kunnen houden zijn
vrijwilligers hard nodig. Vrijwilligers zijn
niet duur. Geef ze een werkjas, werkschoe
nen, gereedschap, af en toe een bolus en
ze verzetten bergen werk voor je. In deze
moderne wereld is vrijwilligerswerk dus kei
hard nodig voor het beheer van de natuur.
Vrijwilligerswerk hoort bij de moderne tijd.
Maar toch: ik hang over een knotwilg bij de
eendenkooi in Anna Jacobapolder. Ik heb de
laatste tak er zojuist van af gezaagd. Het is
koud. De sneeuw striemt in mijn gezicht.
Mijn werkjas is echter warm. Door de inspan
ning is mijn rug nat van het zweet. Een
voldaan gevoel bekruipt me. Ik bekijk het
besneeuwde landschap en denk: "op Tholen
is de tijd stil blijven staan".
De Boom In LENTE 2013 Stichting Landschapsbeheer Zeeland
19
