king van de overheid in, de overheid zet
meer in op preventie. In het nieuwe mil
lennium zijn de sterk geïndividualiseerde
burgers vooral afwachtend. Als gevolg van
de marktwerking wordt de burger vooral
klant. De overheid staat inmenging van de
burgers niet zomaar toe. Feiten en emoties
zijn vermengd en er is een afrekencultuur.
Op weg naar de participatiestaat zien we
dat er ruimte moet zijn voor de nieuwe rol
len. Zorgen voor je zelf wordt ook zorgen
voor elkaar. Dat zorgen voor elkaar gaat
plaatsvinden in een groot gebied: niet
alleen binnen de zorg.
Maar ook binnen de zorg voor onze omge
ving, de groenvoorziening, onze cultuur, de
kracht van de lokale gemeenschap. Sociale
cohesie en groepsverbanden komen
weer in beeld en worden weer belangrijk.
Nieuwe verbindingen en niet voor de hand
liggende samenwerking kunnen hierin
heel verrassend zijn en tot mooie resul
taten leiden. Dat is de uitdaging waar we
voor staan.
Relatie met leefbaarheid
Bij leefbaarheid gaat het er uiteindelijk om
hoe mensen de match tussen henzelf en hun
fysieke en sociale omgeving ervaren. Daarin
staan relaties tussen de netwerken van men
sen, de sociale infrastructuur van kernen en
wijken en de door inwoners ervaren leefbaar
heid centraal.
De ervaren leefbaarheid is niet gebonden aan
de omvang van het voorzieningenniveau in
de eigen kern. Maar hangt veel meer af van de
aanwezigheid en inzet van een aantal actieve
inwoners en hun relatie onderling en met de
overheid. Als inwoners het samenspel tussen
inwoners, dorps- of wijkraad en de gemeen
telijke overheid als goed waarderen, blijkt uit
onderzoek (SCOOP) dat zij ook positief oorde
len over leefbaarheid.
Is er een rol voor Stichting
Landschapsbeheer Zeeland?
Wat de komende tijd nodig is, is dat we de dia
loog aangaan. Bouwen op bestaande netwer
ken en initiatieven. Succesvolle lokale acties
16
