Burgerparticipatie
Het tuinpad van mijn vader
én mijn kinderen
Actieve samenleving vraagt om actieve overheid
Het vertrouwde gevoel bij een landschap
waarin je bent opgegroeid en je thuis voelt
en dat je wilt vasthouden voor de toekomst.
Maar dan met de behoeftes van nu.
Burgerparticipatie is een term die we steeds
meer tegenkomen. Niet alleen bij de 'burger',
maar ook bij de overheidsorganisaties. Het
geeft een verschuiving aan van initiatieven die
vroeger vanuit de overheid neergelegd werden
naar initiatieven die vanuit de samenleving
bedacht en uitgevoerd worden. We voelen
ons steeds meer betrokken bij onze eigen
leefomgeving. En we willen daar tijd en energie
in steken. Graag al vanaf het denkproces.
En graag ook op onze eigen manier.
Ook bij SLZ komen steeds meer vragen binnen
van burgers die iets in hun omgeving willen.
Onze rol verandert daarin mee: we worden
intermediair tussen de bevolking en de
gemeente. Dit steeds belangrijker wordende
gegeven verdient aandacht; daarom een
themanummer over burgerparticipatie.
De redactie
Door: Marieke van Duijn, medewerker bij Landschapsbeheer Nederland
Herinneringen aan vroeger, wie heeft ze
niet. Beelden in je hoofd van de omgeving
waar je bent opgegroeid. Veldboeketten
voor oma plukken, boomhut bouwen met
de buurtkinderen en 'het tuinpad van mijn
vader' is uiteindelijk 'het tuinpad voor mijn
kinderen'.
Mede dankzij de inzet van de Landschaps
beheer en al haar actieve vrijwilligers is dat
beeld van toen nog niet voorbij. En steeds
meer actieve burgers willen ook voorkomen
dat er alleen een ansicht met herinneringen
overblijft...
Want het borrelt in de samenleving.
Overal bloeien initiatieven op van mensen die
iets in hun eigen leefomgeving willen doen.
De 'doe-het-zelf-burger' is geen hype of trend,
maar blijvend. En tevens noodzakelijk om in
een individualiserende samenleving de bin
ding tussen verschillende generaties en waar
devol landschap te behouden.
Dienende rol
Landschapsbeheer ervaart deze ontwikkelin
gen als kansrijk, maar zeker ook uitdagend.
Was het eerder vooral de wat oudere, stabiele
vrijwilliger die vooral met landschapson-
derhoud en beheer bezig was, steeds meer
verschillende doelgroepen en achtergron
den komen hierbij kijken, waarbij vrijheid
en flexibiliteit vaak als voorwaarden gelden.
Verschillende generaties lijken zich steeds
meer om hun leefomgeving te bekommeren
2
