Tijd rendshoeve I Parad Door: Ank Honkoop-Hardeman Ik herinner me nog de opwinding die ik voelde toen ik zag dat 'onze boerderij' te koop was. We waren er op onze zaterdagse fiets tochtjes al verschillende keren gestopt. Een grijs gepleisterd, ontoegankelijk, wat mysterieus huis, een zwarte, riet gedekte schuur en een scheef bakkeetje. Drie gebouwen los van elkaar op een groot, kaal weiland. Van tussen twee scheefgezakte smeedijzeren hekken leidde een geasfalteerd pad naar de mendeuren van de schuur en de voordeur. Staand op de dijk fantaseerden we wat over de bewoners, de pannen op de stoep bij de deur, de leeftijd van het huis, de grootte van het perceel... En nu was het te koop! 'Ten westen van 's-Heer Arendskerke gelegen woonboerderij, Oude Rijksweg 116 te 's-Heer Arendskerke. Het object (woning, land- bouwschuur en bakhuis) betreft een rijks monument. Een deel van het aangrenzende weiland heeft de bestemming Agrarisch met Natuurwaarden.' Na twee bezichtigingen nodigde de eigenares ons uit voor een kop koffie. Ze had als kind op de boerderij gewoond en ze wist veel te vertellen: 'Het is een goed gebouwd huis, zei mijn grootvader altijd. Het staat op een kreekrug, deels op de fundamenten van een huis dat hiervoor stond. Weten jullie dat dit de St. Pieterspolder is? In de 14e eeuw is-ie drooggelegd.' Ze zei ons ook dat ze het huis van haar broer met pijn in haar hart verkocht, want zolang ze zich kon heugen was de boerderij familiebezit geweest. Toen ze ons uitliet, waarschuwde ze ons: 'Je moet wel van werken houden, want het houdt nooit, nooit op. Er is altijd werk. Je bent nooit klaar!' We stonden in het donker op het erf en zagen boven de bomen de verlichte klok van de dorpskerk. Wat een prachtig plek je en wat 'n sfeer! We waren verkocht! Wat maakt dat je al, maar dan ook al je ener gie, je geld en je tijd in een oude boerderij stopt? Passie! We keken in archieven (en ontdekten dat het huis van 1610 was!), reden heel Nederland door op zoek naar oude deuren, brede plan ken, blauwe estrikken, maakten tekeningen met een bevriende architect, overlegden met de Gemeente Goes, kochten karren vol kinderkoppen en namen contact op met Stichting Landschapsbeheer Zeeland. We wilden zo snel mogelijk met de aanleg van een boomgaard beginnen en er moesten veel hagen komen. Wat geweldig om met mensen te werken die net zo enthousiast over je erf zijn als jijzelf! Deskundige mensen die naar je wensen luisterden en meedachten over de 4

Tijdschriftenbank Zeeland

Landschapsbeheer Zeeland - de Boom in | 2013 | | pagina 6