Snoeibeitels
//GS
Door: Jan Ruissen, vrijwilliger van het
Fruitteeltmuseum te Kapelle
Snoeien is een noodzakelijke, maar tevens
een arbeidsintensieve bezigheid in de fruit
teelt. Noodzakelijk omdat daardoor de
bomen vitaal en voldoende open blijven,
zodat ook binnenin voldoende bloemen
en vruchten kunnen worden gevormd.
Arbeidsintensief omdat het toch nog hoofd
zakelijk handwerk is. Een groot deel van de
winter, als de bomen in rust zijn, wordt dan
ook aan de snoei besteed. Het is dan niet de
meest plezierige tijd om buiten te werken.
Vormsnoei
Vroeger was de vormsnoei heel belangrijk. Bij
de grote boomvormen als hoogstam en struik
moest in de eerste jaren veel aandacht aan de
boomvorm worden besteed, om daardoor de
toegemeten ruimte later zo goed mogelijk te
benutten. De vruchtbaarheid werd daarmee
bewust uitgesteld. Voor de kweek en het
vormen van hoogstammen en grote struiken
was veel vakkennis nodig. Hij moest vooral de
groeireacties van de bomen kennen. Sommige
snoeiers waren daarin echte kunstenaars. De
"echte" snoeier hanteerde daarbij alleen het
snoeimes, want met een snoeischaar maakte
je te ruwe wonden. Bij de snoeilessen werd
zeer veel aandacht aan de snoei besteed. De
leerling moest precies aan de leraar kunnen
uitleggen waarom een tak werd weggesnoeid
of ingekort. En pas na vele lessen mocht hij,
onder toezicht van de leraar, zelf een boom
snoeien. De leerlingen van een groep kwamen
één voor één aan de beurt en de rest keek toe.
