Met het ontbreken aan fysieke toegankelijk
heid, neemt ook de mentale toegankelijk
heid af; het wordt dan steeds moeilijker
om binding te voelen met het landschap.
Toegang in fysieke zin is namelijk noodza
kelijk voor het ontstaan of behouden van
betrokkenheid bij een gebied.
Het is een manier om het landschap beter waar
te nemen, te begrijpen en te beleven.
Al wandelend over de smalle onverharde of
semiverharde weggetjes van ons Zeeuwse wan
delnetwerk, loop je soms - zonder het te weten
- over een pad met een geschiedenis. Bij de rea
lisatie van het wandelnetwerk hebben we zoveel
mogelijk geprobeerd deze oude paden erin op
te nemen. Om zo het cultuurhistorische belang
zichtbaar en toegankelijk te maken.
Een pad met een verhaal erachter
Behalve een fysieke route zijn deze oude paden
ook een individueel en collectief geheugen. Aan
deze structuren in het landschap zijn ontelbaar
veel verhalen en herinneringen verbonden, van
groepen mensen, van de vorige generaties, van
de ontstaansgeschiedenis, van hoe mensen ooit
leefden en wat zij belangrijk vonden. Het geeft
karakter aan het pad. Het zijn vaak paden met
oude gebruiken, waarvan alleen ouderen nog
de verhalen kennen. Bijvoorbeeld over de tra
dities, waarvoor en door wie het werd gebruikt.
Vaak kun je het aan de naam nog wel herleiden;
die relateert aan functie, plaats, type gebruiker
of ontstaanswijze. Denk bijvoorbeeld aan de
Door: Caroline Geluk, medewerker SLZ
namen Jaagpad (langs trekvaarten), handels
route, kerkepad, personeelspad etc.
Kwaliteit van de leefomgeving
Door ontwikkeling van het landgebruik zijn
in de loop der tijd veel van dit soort paden
ontoegankelijk geworden. Door het weer
toegankelijk te maken van de paden, die
soms zelfs helemaal verdwenen zijn, is er
een legitieme situatie gecreëerd om door het
landschap te lopen op plaatsen waar dat vaak
niet meer mogelijk was. De kwaliteit van de
leefomgeving neemt toe als landschappen
toegankelijk en beleefbaar zijn.
14
