De opkomst van de buxusmot
in Zeeland
Door: Joan van der Velden, SLZ
De buxus is van oorsprong een uitheemse
plant. Echter vanwege het eeuwenlange
gebruik van de buxus in siertuinen kan
deze plant wel gezien worden als 'streekei
gen' in Zeeland. De buxus is populair in
onze omgeving, omdat deze in de winter
bladhoudende plant, gemakkelijk in kleine
haagjes kort gehouden kan worden en
daarmee een mooie afscheiding in perkjes
kan geven.
Nederland, België en Frankrijk. In Zeeland
wordt de buxusmot momenteel vooral aan
getroffen in oost en midden Zeeuws-
Vlaanderen, Walcheren en Zuid-Beveland.
De mot legt de eitjes in de bladeren van de
buxus; waarna de jonge larven zich door
het blad naar buiten eten. Omdat de rup
sen nog geen of weinig natuurlijke vijan
den hebben kunnen ze een buxusplant
geheel kaal eten.
De buxusmot heeft hier veel buxushaagjes te pakken gehad.
Foto: Bert van Broekhoven
Helaas wordt de buxus belaagd door de
buxusrups, de rups van de buxusmot.
De buxusmot is een invasieve exoot; een
soort die van nature niet in dit gebied voor
komt en zich snel uitbreidt. Een aantal
buxusmotten is waarschijnlijk zo'n 10 jaar
geleden uit noordoost Azië, met een lading
planten, in Duistland terecht gekomen en
heeft zich vandaar uit verspreid naar
De buxusrups. Foto: Bert van Broekhoven
Nu kan een buxusplant best wel wat heb
ben en komen de blaadjes wel weer terug.
Een kale buxusplant en de structuur van
de takken zou kunnen suggereren dat
de buxus dood is; maar dit is meestal niet
zo nadat eenmalig alle blaadjes zijn
verloren. Echter als de blaadjes keer op
keer worden opgegeten stopt de energie
voorziening van de buxusplant en sterft
deze af.
24
