die zich op een of andere manier zeer ver
dienstelijk heeft gemaakt voor ons cultureel
erfgoed. In 2018 is SLZ de organisatie die
gekeken heeft welke eigenaren van een erf
in het zonnetje worden gezet uit blijk van
waardering voor hun inspanningen om hun
Zeeuws erf mooi te maken en te houden.
Accent ligt dit jaar op de waardering voor
eigenaren met een cultuurhistorisch erf dat
rijk is aan biodiversiteit en landschapsele
menten. Diverse vrijwilligers van het inven
tarisatieproject cultuurhistorie hebben bij
de keuze een belangrijke rol gespeeld.
Bezoek aan een erf met opvallend oude
bomen
In 2016 is de inmiddels afgeronde inventari
satie van waardevolle historische boerderij
en van start gegaan. Hierbij werden boerde
rijen, die zich hadden aangemeld voor de
inventarisatie beoordeeld op verschillende
punten, waaronder ook de biodiversiteit
van hun omgeving.
De Erftrofee richt de focus op de landschaps
elementen en biodiversiteit van een boerde
rijtje in Klein Brabant, een gehucht in de
buurt van Waterlandkerkje. Hier wordt een
dergelijk boerderijtje ook wel 'een plekje'
genoemd.
Meerdere drinkputten op het erf'Klein Brabant'
Foto: Marian Rootsaert-Hennekeij
De woning, gebouwd volgens de gevel
steen in 1933, met schuur en bijgebouwen
ligt in een oude inlaag. Ingeklemd of
misschien is het beter om te zeggen
beschermd, door de Liniedijk enerzijds en
een oude zeedijk anderzijds. Naast de bio
diversiteit vormt dit boerenerf een waarde
vol cultuurhistorisch element in het land
schap. Het erf wordt grotendeels omgeven
door verschillende boomsoorten, waarbij
de vorig jaar gekandelaberde oude
populieren langs de oprit opvallend zijn.
De eigenaren hebben deze methode toe
gepast om de veiligheid voor de omgeving
te waarborgen, maar toch niet te hoeven
kappen, want ze wilden de bomen die voor
het erf zo kenmerkend zijn, niet kwijt.
Tegen de glooiing van de oude zeedijk staat
een oude, reusachtige walnotenboom met
een nestkast voor de steenuil. De unieke
boom biedt een schaduwrijke plek aan
de schapen in de schapenweide. Via een
weilandje achter de oude wagenschuur
kom je op een soort 'stilte pad' wat langs de
oude zeedijk naar een tweehonderdjarige
zwarte populier leidt. Deze diende in het
verleden zeer waarschijnlijk als grensboom.
Het opvallende aan de waardevolle boom is
dat hij vroeger is geknot en nu een hele
dikke stam heeft, die zelfs van binnen deels
hol is.
Het pad loopt tussen Zeeuwse hagen aan
de ene zijde en een sloot met knotwilgen
en meidoornstruiken aan de andere zijde.
Het beheer ziet er niet strak uit en er is veel
al wat ondergroei te vinden met hier en
daar een takkenril, takkenstapel of rommel-
hoekje. Aan de vele vogelgeluiden te horen
12
