Langs sporen in de Zak, rond de Zwaakse Weei
Door: Nico Baart, vrijwilliger SLZ
Hopbellen en rozen met een monumentale
Bevelandse boerderij op de achtergrond. Foto: Nico Baart
Het is al half oktober, dus hoogtijd om een
herfstwandeling te maken. Mijn keuze is
gevallen op de Zwaakse Weel. In 's-Graven-
polder geparkeerd achter de kerk. Op weg
naar knooppunt 98 naar de Lenshoekdijk,
sta ik voor een waterplas omzoomd met
rietpluimen. Een vis springt zo'n halve meter
op uit het water, een reiger krijst luid en
vliegt weg, maar de wilde- en slobeenden
aan de overkant blijven rustig zwemmen. Ik
loop langs de heggen die vol zitten met
rode meidoornbessen en paarse sleedoorn
bessen en passeer molen "De Korenhalm"
uit 1876. De wieken hebben een vlucht van
23,5 meter en de best bekende molenaar
was Piet Snoep. Naast de molen ligt een
mooi geel veld zwarte mosterd. De droogte
van de zomer heeft plaats gemaakt voor
meer kleur in het landschap. Het pad loopt
achter een uienbedrijf langs, waarvan alleen
de geur is blijven hangen. In de berm staan
de laatste rode klavers, geel biggenkruid en
de gitzwarte bessen van de wilde liguster.
De begroeiing in de Zwaakse Weel is nog
groen, maar de kleur is er uit en de bodem
is geheel uitgedroogd, tot zelfs gescheurd,
snakkend naar regen. Over het pad komt
eerst een wandelaar me tegemoet met
"Wandelmarathon Zeeland" breeduit over
zijn T-shirt gedrukt. Waar ik echter van
schrok was dat er plotseling een MTB'er om
de hoek kwam rijden. Daar is niet bepaald
veel ruimte voor! Gelukkig geen botsing.
Hierna keert de rust weer en geniet ik van
het torenvalkje dat boven de weel vliegt. In
de verte hoor ik ook nog de roep van een
buizerd, maar die laat zich niet zien. Voor ik
de weg oversteek zie ik nog grazende koei
en, waar van 1 witrik of blaarkop, in de scha
duw van een wilg. Ze hebben nu in ieder
geval ruim voldoende te vreten.
Aan de overkant van de weg zit een ver
keersregelaar die uitlegt dat de TACX-PRO-
Classic tour hier langskomt. Daar wacht ik
20
