t 'rj rf-
wersfz
%?r<'
Dr« z/rrf'- **-i
4r%n i
"it
v. d. Veur, wist zich nog 'n tijd te handhaven. Hij
werd finaal weggeplaagd door wethouder Wolders, die
ten slotte de fiets van den secretaris vorderde!
Een venijnige kwelling, door de Duitschers toegepast,
was het uitwijzen van ouden van dagen en van per
sonen, die voor het economisch leven konden worden
gemist. De meest hulpeloozen werden zoo van huis en
haard verdreven en ook werd dit wapen aangewend
tegen personen, die het ongenoegen van N.S.B.-ers
en Duitschers hadden opgewekt.
EEN benarde stad werd Middelburg in de bevrijdings
dagen. Daar de buitenwijken onder water stonden
en de bewoners daarvan, met die van overig geïnun
deerd en bedreigd Walcheren, naar Middelburgs bin
nenstad vluchtten, woonden daar gedurende 'n maand
om en bij de 40.000 menschen, bijna viermaal zooveel
als normaal, 'n Noodtoestand trad in, toen op 20 October
gas, waterleiding en electriciteit uitvielen. Op 26 October
stelden de Duitschers den burgers voor, op scheepjes te
evacueeren naar Holland; zij bedankten voor die zorg.
Na de invasie te Vlissingen en Westkapelle naderde de
oorlog snel de overvolle, beangste veste. Dag en nacht
floten de granaten over de stad, om hier en daar in te
slaan. Een munitieschip ontplofte, de meelfabriek ver
brandde, de Stationsbrug explodeerde. Nog steeds werd
- i - M:. r^ÉmÊSk
generaal
afzich
het ergerverdoken in de donkere kelders,
wachtte groot en klein de ontknooping
af. De bangste nacht was die van Zater
dag op Zondag. Weer werden vele panden
getroffen, branden braken uit. Voor 'n
herhaling van Mei'40 werd gevreesd. Doch
gelukkig volgde bijna zonder slag of stoot
op Maandag 6 November de capitulatie
der Duitsche bezetting.
En wat houdt de toekomst voor Mid
delburg in haar schoot geborgen?
Onmiddellijk na dè bevrijding leek het
lot der door water omgeven stad somber.
Nu eerder dan men dacht, vijf-zesde van
Walcheren weer droog kwam en Middel
burg zijn achterland herwon, mag optimis
me het pessimisme verdringen.) Geen roem
loos einde zal Zeelands hoofdstad hebben
in herrezen Nederland. Wat aan eigen
kracht nog mocht ontbreken, zal ter wille
van traditie^en ter bescherming van cul
tureel goed aangevuld moeten worden
door ons geheele volk. En dat dit zal
gebeuren, daar is de belangstelling, die
de regeering voor Zeeland toont, onzes
inziens borg voor. N. J. Karhof
hebhen
Op vele der open plekkendie men ziet op deze lucht
foto van de R.A.F., stonden bouwwerken, waarvan
de verwoesting een onherstelbaar verlies beteekent
voor het Nederlandsche volk. XJ ziet op den achter-
grond de inundatie van Walcheren.
Moderne villa s, te midden van het steeds in beweging
zijnde waterdat is het park De Griffioen.
(Foto Piet Vreke).
Het water klotst in de
verlaten kamers, vreet
aan de muren en doet
de fundeering verzak
ken. De molen op het
Zand biedt een trooste
loos uitzicht.
(Archief Drnkk. Altorffer)
Wie zou ooit de buiten
wijken van Middelburg
in verband hebben ge
bracht met strandvon
derij Hier liggen hon
derden stukken aange
spoeld wrakhout van
vernielde schuren.
Daser, die v de S S
yg vanhoZ ff 2'5oo man, mensch
Uü de bu^f mans'h"PPen in de 77 i inst°°
lt minhnn/ii stad terug en
radiografisZ ng Putte de
Woed, Via den COntact met J die
^daarop afzag^nZ °Vergebrac^a'anl tUdin? uit
Vtele en ratelde rerhTreed
dtot overste r?' daar°P werd
"^gekomen tank 7h0nl0Veerde
K.
