p'w Z/ediS jJl.ET de bekende zwarte kool zullen in de annalen van Zeeuwsch- Vlaanderen de jaren 1940 tot 1944 worden opgeteekend. Een voorproefje van den oorlog kreeg dit gewest reeds in Mei 1940. Eerst werd Oost-Zeeuwsch-Vlaanderen overstroomd met evacué's uit Zuid-Beve land en vluchtelingen uit Brabant, om enkele dagen later, toen de geallieerden dreigden in de knel te komen, zelf slachtoffer te worden van evacuatie; vooral Terneuzen en Axel werden daarvan de dupe. De slag om de Zeeuwsch-Vlaamsche water linie, het kanaal Terneuzen-Sas van Gent, bracht veel schade teweeg; geheele wijken van Sas van Gent gingen tegen den grond. West-Zeeuwsch-Vlaanderen had het meeste te lijden van de plunderingen. De Fransche troepen gedroegen zich meerendeels zeer correct, maar de Walen hielden hier en daar afschuwelijk huis. Hoofdplaat en Aardenburg leden tamelijk door beschietingen en de haven van Breskens was 'n tijd lang on bruikbaar wegens de vele schepen, welke de Franschen hadden laten zinkende nieuwe provinciale veerbooten „Prins Hendrik" en „Prinses Juliana" vonden hier ook een tijde lijk graf in de golven. DOCH wat was dit alles, vergeleken bij de verschrikking, welke aan de bevrij ding van Zeeuwsch-Vlaanderen, althans van het westelijk deel, voorafging! Dit West-Zeeuwsch-Vlaanderen was, even als Walcheren, tot een bunker-bastion om gebouwd, dat op de zuidelijke flank boven dien werd gedekt door inundatiegebieden en op de andere flanken door de Noordzee, de Wester-Schelde en den Braakman. Begin September rees ook hier de hoop, dat met een ruk de Duitsche vaan zou neer gehaald zijndie hoop bleek ras ij del te zijn. Zeer spoedig was de vijand de situatie weer stro** Oostburg hebber minder begrip- genoeg kerk te terd katholieke van Kostbare kunsthistori - scAe monumenten gingen bij de bevrijding van Zeeuwsch- Vlaanderen verlorenardenburg, ah.** bekend om zijn beroemde verdediging in 1672, moest het verlies boeken van de eeuwen oude St. Bavo, die als een der fraaiste kerken van Zeeland werd be schouwd. Hoe hevig de strijd hier is geweest, blijkt uit de vele kogel gaten in de muren van het in middeleeuwschen stijl gebouwde godshuis. r>e puinhoopen M

Tijdschriftenbank Zeeland

Luctor et Emergo | 1946 | | pagina 34