Het drama te Renesse De watertoren van Zierikzee werd als het ware van zijn voetstukgelichttoen de Duitschers de springlading tot ontploffing brachten. (Archief Drukkerij Altorffer) 3 December 1944 werd op Schouwen afgekondigd, dat alle mannen tusschen 16 en 40 jaar zich moesten melden voor deportatie. Een noodkreet ging naar de geallieerden om Schouwen te bevrijden, waardoor het onheil voorkomen kon worden. Het verzoek moest worden afgewezen; wel wilden de Engelschen een motorboot sturen om de leden van het verzet, die gevaar liepen, te redden. Veertien van hen verklaarden zich bereid te gaan; bovendien zou men twee Engelschen, een Nederlander van de geallieerde luchtlandings troepen) en een Armeen meenemen. In den avond van 6 December moest de boot aanleggen bij den zeedijk onder Zierikzee. Partijen misten elkaar, waarop een tweede poging op 7 December zou volgen. Door 'n jammer lijken samenloop van omstandigheden mislukte ook de tweede poging. Een Duitsche patrouille wierp zich op het gezelschap. Een vuurgevecht ontstond, dat nadeelig afliep voor onze vriendenZes personen, waaronder de geallieerde militairenontkwamen. De elf ander en,- o.m. de zwaargewonde gemeente-secretaris van Renesse, Lazonderwerden naar Zierikzee gebracht, afschuwelijk mishandeld en op hondsche wijze per schip naar Middel- harnis vervoerd. De Armeen sprong overboord en is waarschijnlijk verdronken. Allen werden ter dood veroordeeld. Het vonnis moest 10 December worden uitgevoerd door ophanging en wel te Renesse. De Duitsche bestialiteit toonde zich hier in haar volle verschrikking. Eten en drinken werden den slachtoffers onthouden, bepaald werd, dat de familie naar de lijken moest gaan kijken, evenals vijf burgers uit iedere gemeente op Schouwen-Duiveland. Als duivelsche climax volgde den anderen dag het bevel, dat ook de inmiddels overleden heer Lazonder moest worden opgehangen, terwijl de huizen der gevonnisten uit geplunderd werden. De namen der terechtgestelden zijn: M. v. d. Beek, Zierikzee; L. v. d. Bijl, ZonnemaireJ. Verhoef en M. v. d. Klooster, Brouwershaven W. Boot, APadmos, JOudkerk, RenesseJen L. Jonker, Haamstede. K. Zwijgend en vol bittere ge dachten trekken de Schou wenaars in een eindelooze rijlangs de graven der tien slachtoffers van de Duitsche terreur op 9 December 1944. (Foto Ochtman) Het zal den inwoners van Bruinisse jaren kosten om deze wonden te vergeten. (Ar chief Drukkerij Altorffer)

Tijdschriftenbank Zeeland

Luctor et Emergo | 1946 | | pagina 43