Bonvrije nagerechten
van de vrouwelijke landjeugd
De opvoeding van het landmeisje in Duitschland
I n
Opvoeding tot levensflinkheid
en levensvreugde.
Toen de Rijksjeugdleider drie jaren geleden
het B.D.M.-\verk „Gilaube und Schönheit"
verkondigdie, schiep hij daairmede de mooiste
opvoedingsvorm, die wij ons voor het platte
land konden wenschen. Om de mpeders en
meisjes van het platteland het opvoedings-
doel van dit werk gemakkelijker te doen be
grijpen, hebben wij als motto voor het
landmeisje opgesteld: opvoeding tot levens
bekwaamheid en levensvreugde. De nieuwe
opvoedingsvorm die wij binnen het kadeirvan
het B.D.M.-werk ontwikkeld hebben, is de
arbeidsgemeenschap, die telkens alle meisjes
van een dorp tot een dienst tezamenvat, die
zoowel naar inhoud alsook wat zijn organisa
torische vormen aangaat geheel op de platte
landsverhoudingen en de toekomstige levens
plichten van het landmeisje is ingesteld.
In tegenstelling met de gewezen dienst in
den BX>.M. is in de arbeidsgemeenschap de
levende, practische medewerking van alle
landmeisjes beslissend, en het nooddge rich
ting-geven op het gebied van wereldbe
schouwing, politiek of economie geschiedt
aan de hand van den practischen arbeid. Daar
aan ten gronde ligt de arbeidsgemeenschap.
„Bauerliehe Beruflsertüchtigung" (landelijke
vakbekwaming), die in een tweejarig ddenst-
plan de meisjes inwijdt in de grondweten
schappen van een moderne, gezonde voe
dingswijze van een doelmatige en'juiste lan
delijke huishouding.
Werkplaats is de boerenhoeve en de boeiren-
keutken zelf, en waar de door ons in grooten
getale speciaal opgeleide leidsters van de
werkgemeenschappen niet toereikend zijn,
helpen ons bekwame boerinnen, landibouw-
onderwijzeressen en andere bij de opvoe
ding van de jeugd belanghebbende krachten
Hoe groot de instemming is, die deze vorm
van landelijke zelfopvoeding in de dorpen
heeft gevonden, blijkt het beste uit het feit,
dat wij ondanks gebrek aan ruimte, over-
hooping met werk en andere door den oorlog
veroorzaakte moeilijkheden in de afgeloopen
drie jaren meer dan 12.000 landelijke werk
gemeenschappen konden oprichten, in welke
160.000 lancSnieisjes met lust en vlijt aan
hun eigen beroepsbekwiaming werken. In
dit jaar legt iedere werkgemeenschap
,3auerliohe Berufsertüchtigung", die tot
den. Het dagboek van de Duitsche bedrijven is
nogal ingewikkeld, maar zeer mooi. Eiken dag
wordt erin aangeschreven, welke werkzaamhe
den zijn verricht, terwijl ook de sterfte err ge
boorte van de dieren, de koop of verkoop van
goederen wordt bijgehouden. In het kort alles
wat er op zoo'n boerderij gebeurd wordt aan
geschreven, zoodat men altijd een overzicht
heeft. Voor mij was dit zeer leerzaam, daar ik
in de oude boeken de werkzaamheden van de
vorige Verwalters kon zien.
Hoe eenvoudig deze taak ook lijkt, ze is mij in
den beginne heel moeilijk gevallen. Eiken mor
gen staat het personeel weer in den paarde-
stal en moet ieder zijn werk weten. Een voor
deel daarbij is, dat er altijd volop werk is. Te
veel zelfs, zoodat het minder noodzakelijke
moet blijven liggen tot betere tijden.
Tot zoover deze keer; een volgende keer over
de werkzaamheden op de Duitsche boerderij.
8 Boer BOTJES.
dusver met succes heeft gewerkt, een eigen
tuin aan en exploiteert diezen ais model-
boerentuin, die tevens ook ih zijn aanleg en
tuinbouwkundige vormgeving een getuigenis
zal zijn van landelijke kuituur. Door de ex
ploitatie van dezen tuin, door de productie
van de voor een boerenhoeve noodige groen
ten, fruit enz. en de tevens daarmede ver
bonden realisatie van de voortbrengselen
leeren onze meisjes ais toekomstige land
vrouwen de heden ten dage nog zoo zeer ver
waarloosde taak van een moderne en ge
zonde voeding van ons landvolk.
De tweede werkgemeenschap ,„Bauerliche
Lebënsgestaltung", die zich opbouwt op de
eerstgenoemde, is van niet minder beteeke-
nis. Wij willen, dat onze toekomstige land
vrouwen als rechte huismoeders met gevoel,
smaak en kunde de samenleving van hun
gezin en van de geheele hoeve-gemeenschap
mooier maken en hun levensruimte, hun
huis, met echte gezelligheid en werkelijke
landelijke kuituur vullen. Om aan te voe
len, wat echt van waarde is en naar 's lands
wijs in kleeding, woninginrichting en le
vensstijl, is een intensieve opvoeding en ge
schoolde smaak noodig, die wij onzen meis
jes ook bior weer aan den hand van practiseh
werk doen toekomen. In samenwerking met
het dorpshandwerk, bijv. bij de gemeen-
schappelijke beraadslaging over den uiteet
van een kameraadske, dat gaat trouwen, ma
ken de meisjes plannen en ontwerpen voor
de inrichting van het toekomstige tehuis of
voor de aanvulling van reeds voorhanden
huisraad door nieuwe stukken, of zij werken
onder deskundige leiding aan het maken van
hedendaagsche, doelmatige kleeding, of zij
leeren algemeen door spinnen en weven, hoe
een draad en een weefsel ontstaan, bevesti
gen door deze edgenscheppende bezig
heid op het gebied van landelijke hand
vaardigheden het juiste oordeel en weten
voor de vorming van hun eigen levenskring.
Dat dit werk, naast zijn kultureele betee-
kenis, door dien langen levensduur van de
zelfgemaakte stukken of van de onder het
motto „Nieuw van oud"vervaardigde din
gen ook een economisch voordeel mede
brengt, zij slechts terloops opgemerkt. Naast
deze beide werkgemeenschappen neemt de
samenvatting van'alle landmeisjes (in de
„Gesundheitsdienstausbildung" (opleiding In
den gezondheidsdienst) - eerste hulp bij on
gelukken - en bovenal de lichaamsverzorguig
ter bevordering van de gezondheid een rui
me plaats in. Door zwemcursussen, het pro-
fiteeren van eiken vrijén Zondag-namiddag
voor sportbeoefening, voor lichaamsoefening,
gymnastiek en woolijtoe wedstrijdspelen wil
len wij naast de in onze landmeisjes slui
merende geestelijke en psychische ook de
lichamelijke gaven tot de hoogste ontwikke
ling brengen ,om zoodoende de verwezenlij
king van het wenscbheeld: de eenheid van
lichaam, ziel, bekwaamheid, zoo dicht mo
gelijk te benaderen. De laatste arbeidsge
meenschap „Volkstumsarfoedt" (volkskarak-
terwerk), welke de meisjes met de jonge
mannen van het dorp tezamen brengt, kan
reeds niet meer als „werk" worden be
schouwd, want zij is het hoogtepunt en de
vreugde van ons doen. Wij zoeken thans
langs de ouide beproefde wegen van het lied,
van gemeenschappelijke dans en spel nieuwe
vormen van dorpsche gezelligheid en lande
lijke gemeenschapsvorming op hoeve en
dorp.
Dorpsavond en dorpsdag zijn voor ons sinds
lang onontbeerlijke rustpunten geworden
voor het verzamelen van. nieuwe krachten en
levensvreugde in het dagelijksch leven van
het dorp.
Ontlasting door gezond evenwicht
in het werk.
Landmeisjes, die een dusdanige alzijdige op
voeding in hun jeugd hebben dioorloopen, die
geheel is gericht op het toekomstige levens
beroep van de boerin, zullen dan eens als
landvrouwen een geheel andere levenskracht
levensbekwaamheid en levensvreugde bezit
ten, dan de tegenwoordige vrouwengeneratie.
Zij zuilen opgewassen zijn tegen de groote
opgaven, die de toekpmst voor ons in ge
reedheid houdt. Wij zien dat nu reeds bij de
kameraadskes, die ais huishoudhulp, huis
houdster of leidster bij het landelijk jeugd
werk reeds een jaar geleden naar de nieuwe
oostelijke streken zijn getrokken en aldaar
den vuurdoop met glans hebben doorstaan.
Wij landmeisjes van heden zijn bereid, ons
met onze geheele kracht en van harte te
geven aan onze nieuwe (aak In het hoeren
dom. Wij doen voor onze eigen opvoeding
en bekwaming, wait maar uit eigen kracht
kan worden gedaan. Maar wij verwachten
van de toekomst, dat eens door een gezond
axbeidsevenwicht binnen het boerengezin en
de hoeve-gemeenschap het overmaat van
vrouwenwerk zai worden beperkt, dat man,
zonen en leerlingen of andere mannelijke
hulpkrachten die werkzaamheden zullen op
zich nemen, die tengevolge van een verkeer
de overlevering op de schouders, van de
boerin werden gelegd. Stal- en erfwerk die
nen weer voornamelijk mannenwerk te wor
den, want uiteindelijk moet de boerin toch
ln de eerste plaats moeder en opvoedster
van haar kinderen zijn. Wij verwachten ver
der, dat ook op het gebied van de landvrouw
alle noodige en wenschelijke technische hulp
middelen worden toegepast en dat een nieu
we levensgrondslag weer zin en toekomst
geeft aan -het landelijk bestaan. Dan zal de
nieuwe akkergrond van het Rijk niet zoo
zeer van beteekenis zijn terwille van het
brood, maar veeleer, omdat daar gezonde ge
zinnen van ons volk voor eeuwig kunnen
voorttelen en hun tehuis vinden.
(Luise Essig in
Neues Bauetn tuin).
TEGENWOORDIG? kan men beter uit 2
gangen een maaltijd samenstellen, cie
verzadigt, dan uit één gang. Een aanvulling
van het hoofdgerecht met groente en aard-
aardappelen is in vele gezinnen noodig can
iedereen met een voldaan gevoel van tafel te
laten gaan.
Vooral in gezinnen met kinderen stelt men
meer prijs op een smakelijk toetje dan op
soep of een schoteltje vooraf. In het toetje
verdwijnt echter al gauw een groot deel van
het maizena of goat rantsoen. Ai te vaak kan
er dan geen nagerecht op tafel verschijnen,
vooral niet wanneer er bovendien veel pap
gegeten wordt.
Gelukkig is er nog een product, dat uitkomst
kan geven, doordat men er velerlei nagerech
ten van bereiden kan, n.l. de kwark.
Kwark is een soort hangop, die echter in
hoofdzaak uit taptemelk bereid is en daar
door vrijwel niet zuur smaakt. Kwark bevat
veel eitwit. Nagerechten met kwark moet men
daarbij bij voorkeur op vleeschlooze dagen
