13 dan de Rosa Canina, er worden dan ook van de laatste de meesten gekweekt. Als 2e voornaamste centrum kan midden Lim burg genoemd worden, dat bekend is om z'n rozen op canina. De uitstekende, vruchtbare klei- en zavelgron den langs de Maas, van Lottum tot Swalmen zorgen voor een product, dat de classificatie „le kwaliteitwaardig is. De rozen worden er het meest naast vrucht- Jboomen gekweekt. De Lottumsche „Rozenfees ten" en tentoonstellingen te Venlo zijn in het geheele land bekend. Export. Amerika was vroeger een der beste afnemers, die we hadden, en betaalde hooge prijzen. Ook Canada begon steeds meer af te nemen. Duitsch- land was voor het Oosten de grootste afnemer, hoewel naar alle staten van Europa rozen ge leverd werden. De export naar Amerika kwam echter al spoedig in de knel door de verschil lende invoerbepalingen, welke met het oog op verschillende ziekten ingevoerd werden. Het was het zoeken naar een stok om de hond te sladn en die stok werd gemakkelijk gevonden! Ook in de eerste jaren van 19141918 bleef Amerika nog .afnemen, doch in 19171918 wer- den de invoerbepalingen v.an kracht, en was Amerika voor onzen export verloren. Een nieuwe opleving kwam in 19211922. Nieuwe afzetgebieden werden gevonden in Po len, de Balkan en Italië en Argentinië. De ro- zencultuur werd geweldig uitgebreid, het aan tal zelfstandige kweekers steeg met honderd tallen. Het was een gouden tijd voor de rozen- kweekers, totdat in 19291930 de wereldcrisis intrad, waarvan de gevolgen nog maar al te versch in het geheugen liggen. In 1933 vond weer een inzinking plaats, zoo sterk, dat de Regeering het noodig oordeelde steun te verleenen in den vorm van credieten en later afkoop. De rozenkweekerij werd ech ter in den aanvang niet gesteund en pas in 1937 1938 werd ook aan de rozenkweekers steun verleend. De steunverleening is geen overbrugging geble teweeg gebracht. Toch bleek later, dat de han del in het begin van het seizoen meer een spe culatief karakter gedragen had, want toen de leveringstijd aanbrak verliep alle buitenland- sche handel lang niet. even vlot. Toch konden we over het algemeen genomen tevreden zijn, en was op de meeste kweekerijen het artikel „rozen" uitverkocht. In tegenstelling met de vrucht- en laanboomenkonden de rozen dus reeds vóór dezen oorlog vooruitgang boeken, al leen werden de prijzen nog te veel gedrukt. Door het vaststellen der prijzen is hierin nu veel verandering gekomen en kan men ten minste weer tegen loonende prijzen kweeken. Het beeld van den export is echter eenigszins gewijzigd. De landen van overzee zijn vanzelf sprekend uitgevallen, terwijl de export naar de Europeesche landen* in hoofdzaak; via Duitsch- land gaat. Men kan dan ook gerust zeggen, dat op het oogenblik 95 pet. naar Duitschland wordt uitgevoerd en via Duitschland worden de ro zen dan naar de andere landen geëxporteerd. Duitschland is echter op 't vaste land van Eu ropa nog steeds onzen grootsten afnemer, pre cies zooals dit vroeger ook het geval was. Soortenkeus. Ook nu is er nog steeds groote vraag naar Po- lyantha-hybriden, wat begrijpelijk is, omdat de thee-hybriden toch altijd minder geschikt zijn voor perkrozen en zich in hoofdzaak nog maar alleen als kasrozen kunnen handhaven, hoewel de Polyantha-hybriden ook in deze richting al aardig een woordje beginnen mee te spreken. De belangstelling voor de Pplyantha's gaat ech ter meer uit naar de grootbloemige polyantha's de z.g. Floribunda's, de vraag hiernaar is dan ook stijgend. Dat deze belangstelling steeds grooter wordt, verwondert ook geensMns! Vroe ger werd de Polyantha alleen voor randbeplan- ting gebruikt; tegenwoordig legt men hiervan perken aan en dan 't liefst pan één variëteit. De variëteiten blijven echter ook afwisselend! Oudere soorten als Else Poulsen en Mevr. v. Siraaten van Nes hebben echter nog steeds een goeden klank en de groote vraag hiernaar be- Florabunda's als randbeplanting. ken, het was een chronisch verschijnsel gewor den, dat pas door export genezen kon worden. Opleving 19381939 bracht weer opleving in de rozen- export. Na 10 jaar achteruitgang kwam er ein delijk weer eens een kentering! De inkrimping, welke deze teelt op alle bedrijven ondergaan had, en vooral niet te vergeten de devaluatie had weer een grootere vraag naar dit artikel Let eens op de ruime plantafstand. Een onzer Hollandsche rozenvelden.

Tijdschriftenbank Zeeland

De landstand in Zeeland, geïllustreerd weekblad. | 1942 | | pagina 13