r
'Ie Jaargang Rfo. 13
Vrijdag 3 April 1942
PASCHEN
XMUUtOfUl
RED ACTIE-ADRES:
GROOTE MARKT 20, 9OES
Adv.prijzen: geh. oplage 1.75 p. r. voor gew.
adv.; 4.75 p. r. voor Ing. Med. KI. adv. in 1
prov. blad: 50 ct. voor 1-20 woorden, 10 ct. voor
iedere 5 woorden meer, alleen bij -vooruitbetaling.
Gelegenheid tot plaatsen van adv. in comb, van
prov. edities tegen sterk verminderde prijzen.
Bij contract bel. reductie. Vraagt inl.: Uitgeverij
„Volk en Bodem", Kortenaerkade 10, Den Haag.
9»
OOALS uit de couranten eenigen tijd
Zv
geleden is gebleken heeft dè heer
Rijkscommissaris voor de bezette Ne-
derlandsche Gebieden mij ontheven van
mijn functie als voorzitter van de Com
missie ter ondersteuning van de maat
regelen, getroffen voor de regeling van
de landbouwproductie en daardoor als
leider van den Productie-slag 1941.
Zooals bekend was genoemde Commis
sie eenigszins bouwvallig geworden en
de Landstand opgericht. Aan dezen
laatste is de bevordering van de pro
ductie opgedragen in zijn Af deeling IX
en de Boerenleider had mij verzocht
als Generaal-Adviseur van den Land
stand te willen optreden, waardoor ook
de bevordering van de productie niet ge
heel uit mijn gezichtskring zou verdwij
nen. Een en ander is door den heer
Rijkscommissaris in overleg met mij tot
stand gekomen.
31 Maart 's-avonds, klokslag 12 is dus
het oogenblik, dat mijn Commissie haar
taak als geëindigd kan beschouwen.
Ik stel er veel prijs op degenen, die met
liefde met mij hebben medegewerkt, en
dat waren gelukkig honderdtallen, te
bedanken voor de mij gegeven steun.
Ik heb op allen een beroep gedaan om
ook onder de nieuwe omstandigheden
de productie te blijven helpen bevorde
ren. En ook daarvan kan ik zeggen dat
mijn beroep niet tevergeefs is geweest.
In vele provinciën is voor de overgroote
meerderheid de verandering geen aan
leiding geweest om heen te gaan. Hier
en daar hebben zich principieele be
zwaren voorgedaan en slechts een en
kele provincie levert nog moeilijkheden
op. Doch gezien hel; feit, dat iedere or
ganisatie kinderziekten moet doorma
ken mogen wij wel aannemen, dat het
niet lang zal duren of er is niet meer te
bemerken dat mijn Commissie haar
werkzaamheden voortzet in een onder
deel van den Landstand. Ook dit doet
mij genoegen en ook hiervoor heb ik de
betrokkenen vriendelijk te danken.
Wij leven in een bezet land. Dat brengt
zoowel voor den bezetter als voor ons
moeilijkheden mede. Er is een oorlog
gaande van een omvang als nooit tevo
ren en ieder normaal denkend mensch
zal begrijpen, dat degene, aan wien de
ze oorlog is opgedrongen geen ander
doel heeft dan dien oorlog te winnen.
De gevolgen daarvan brengen bezwaren
voor ieder bezet land, en dus ook voor
ons land mede. Reeds vroeger heb ik ge
zegd, dat ik gaarne iederen Nederlan
der de vrijheid geef om in dezen een
meening er op na te houden. Ik heb
toen niet gevraagd, en dat doe ik ook
nu niet, om ook mij die vrijheid te la
ten want het schijnt vele Nederlanders
moeilijk te vallen om een ander te gun
nen wat zij zelf verlangen. Vroeger was
het één van onze grootste nationale
deugden: Eerbied voor een anders over
tuiging!
Maar boven dit alles staat als een ejsch:
Het Nederlandsche Volk moet gevoed
worden! Degene die hiertoe kunnen
medewerken en het niet doen begaan
een misdaad aanhet Volk en aan de
vrijheid van Nederland, want ook dit wil
ik nog eens herhalen: Nederland voedt
zich zelf! en alleen een volk dat zich
zelf voedt is een vrij volk.
Misverstanden zijn er tegenwoordig tal
rijk en zoo is er ook juist deze morgen
een grappenmaker, die mij onder het
motto: Nederland voedt zich zelf! een
dagmenu toestuurde. Onder „Nederland
voedt zich zelf!" kan men niet verstaan
en mag men dus ook niet verstaan, dat
het hier een leven zou kunnen zijn als
in Lui-lekkerland.
Zoo'ang de oorlog duurt zal iedere Ne
derlander, die het met zijn Volk goed
meent, goed moeten begrijpen, dat het
met de voeding zeer sober is en zal blij
ven. Maar ook juist daarom is weder
zoo noodzakelijk, dat ieder, die invloed
op de grootte van de voeding kan "uit
oefenen het ook doet. In de eerste plaats
zijn dit natuurlijk de boeren en tuin
ders. Maar ook iedere huisvrouw kan bij
de toediening van de dagelijksche rant
soenen medewerken om er nog zooveel
mogelijk van te maken en bij het ver
zamelen van het afval medewerken voor
het verkrijgen van nog zoo veel moge
lijk veevoeder.
Alleen dan, als wij onze uiterste best
hebben gedaan en toch nog eens niet
zouden slagen, kunnen wij mef vrij
moedigheid tot een ander gaan en hem
Levensteek'nen overal,
Al wat leeft moet bloeien
en wat jong is bovenal
tieren, wassen, groeien
Sluimert iets van Jezus' geest
in ons jonge leven:
kweeken wij die kiemen 't meest,
dat zij vruchten geven
B. T.
hulp vragen, maar eerst zelf aanpak
ken.
Ik wilde bij mijn afscheid als Leider
yan den Productie-slag 1941 nog eens
hartelijk dank brengen voor de onder-
vonden steun en bovendien nog eens
goed duidelijk zeggen wat helaas nog
veel te veel Nederlanders niet schijnen
te begrijpen
31-ÏII-'42.