r 'Ie Jaargang Rfo. 13 Vrijdag 3 April 1942 PASCHEN XMUUtOfUl RED ACTIE-ADRES: GROOTE MARKT 20, 9OES Adv.prijzen: geh. oplage 1.75 p. r. voor gew. adv.; 4.75 p. r. voor Ing. Med. KI. adv. in 1 prov. blad: 50 ct. voor 1-20 woorden, 10 ct. voor iedere 5 woorden meer, alleen bij -vooruitbetaling. Gelegenheid tot plaatsen van adv. in comb, van prov. edities tegen sterk verminderde prijzen. Bij contract bel. reductie. Vraagt inl.: Uitgeverij „Volk en Bodem", Kortenaerkade 10, Den Haag. 9» OOALS uit de couranten eenigen tijd Zv geleden is gebleken heeft dè heer Rijkscommissaris voor de bezette Ne- derlandsche Gebieden mij ontheven van mijn functie als voorzitter van de Com missie ter ondersteuning van de maat regelen, getroffen voor de regeling van de landbouwproductie en daardoor als leider van den Productie-slag 1941. Zooals bekend was genoemde Commis sie eenigszins bouwvallig geworden en de Landstand opgericht. Aan dezen laatste is de bevordering van de pro ductie opgedragen in zijn Af deeling IX en de Boerenleider had mij verzocht als Generaal-Adviseur van den Land stand te willen optreden, waardoor ook de bevordering van de productie niet ge heel uit mijn gezichtskring zou verdwij nen. Een en ander is door den heer Rijkscommissaris in overleg met mij tot stand gekomen. 31 Maart 's-avonds, klokslag 12 is dus het oogenblik, dat mijn Commissie haar taak als geëindigd kan beschouwen. Ik stel er veel prijs op degenen, die met liefde met mij hebben medegewerkt, en dat waren gelukkig honderdtallen, te bedanken voor de mij gegeven steun. Ik heb op allen een beroep gedaan om ook onder de nieuwe omstandigheden de productie te blijven helpen bevorde ren. En ook daarvan kan ik zeggen dat mijn beroep niet tevergeefs is geweest. In vele provinciën is voor de overgroote meerderheid de verandering geen aan leiding geweest om heen te gaan. Hier en daar hebben zich principieele be zwaren voorgedaan en slechts een en kele provincie levert nog moeilijkheden op. Doch gezien hel; feit, dat iedere or ganisatie kinderziekten moet doorma ken mogen wij wel aannemen, dat het niet lang zal duren of er is niet meer te bemerken dat mijn Commissie haar werkzaamheden voortzet in een onder deel van den Landstand. Ook dit doet mij genoegen en ook hiervoor heb ik de betrokkenen vriendelijk te danken. Wij leven in een bezet land. Dat brengt zoowel voor den bezetter als voor ons moeilijkheden mede. Er is een oorlog gaande van een omvang als nooit tevo ren en ieder normaal denkend mensch zal begrijpen, dat degene, aan wien de ze oorlog is opgedrongen geen ander doel heeft dan dien oorlog te winnen. De gevolgen daarvan brengen bezwaren voor ieder bezet land, en dus ook voor ons land mede. Reeds vroeger heb ik ge zegd, dat ik gaarne iederen Nederlan der de vrijheid geef om in dezen een meening er op na te houden. Ik heb toen niet gevraagd, en dat doe ik ook nu niet, om ook mij die vrijheid te la ten want het schijnt vele Nederlanders moeilijk te vallen om een ander te gun nen wat zij zelf verlangen. Vroeger was het één van onze grootste nationale deugden: Eerbied voor een anders over tuiging! Maar boven dit alles staat als een ejsch: Het Nederlandsche Volk moet gevoed worden! Degene die hiertoe kunnen medewerken en het niet doen begaan een misdaad aanhet Volk en aan de vrijheid van Nederland, want ook dit wil ik nog eens herhalen: Nederland voedt zich zelf! en alleen een volk dat zich zelf voedt is een vrij volk. Misverstanden zijn er tegenwoordig tal rijk en zoo is er ook juist deze morgen een grappenmaker, die mij onder het motto: Nederland voedt zich zelf! een dagmenu toestuurde. Onder „Nederland voedt zich zelf!" kan men niet verstaan en mag men dus ook niet verstaan, dat het hier een leven zou kunnen zijn als in Lui-lekkerland. Zoo'ang de oorlog duurt zal iedere Ne derlander, die het met zijn Volk goed meent, goed moeten begrijpen, dat het met de voeding zeer sober is en zal blij ven. Maar ook juist daarom is weder zoo noodzakelijk, dat ieder, die invloed op de grootte van de voeding kan "uit oefenen het ook doet. In de eerste plaats zijn dit natuurlijk de boeren en tuin ders. Maar ook iedere huisvrouw kan bij de toediening van de dagelijksche rant soenen medewerken om er nog zooveel mogelijk van te maken en bij het ver zamelen van het afval medewerken voor het verkrijgen van nog zoo veel moge lijk veevoeder. Alleen dan, als wij onze uiterste best hebben gedaan en toch nog eens niet zouden slagen, kunnen wij mef vrij moedigheid tot een ander gaan en hem Levensteek'nen overal, Al wat leeft moet bloeien en wat jong is bovenal tieren, wassen, groeien Sluimert iets van Jezus' geest in ons jonge leven: kweeken wij die kiemen 't meest, dat zij vruchten geven B. T. hulp vragen, maar eerst zelf aanpak ken. Ik wilde bij mijn afscheid als Leider yan den Productie-slag 1941 nog eens hartelijk dank brengen voor de onder- vonden steun en bovendien nog eens goed duidelijk zeggen wat helaas nog veel te veel Nederlanders niet schijnen te begrijpen 31-ÏII-'42.

Tijdschriftenbank Zeeland

De landstand in Zeeland, geïllustreerd weekblad. | 1942 | | pagina 1