OP BEZOEK
bij de familie
WIJ zijn bij de familie De Boer op bezoek
geweest.
U weet wel, die echte Drentsche familie, die
sedert kort iedere week voor de radio komt
en dan op echt volksche, maar niettemin
of beter gezegd: dus uiteraard origineele
manier de dingen van den dag bekijkt en be
spreekt.
We hebben ons er zelf van kunnen overtuigen,
dat deze familie geen „Schwindel", geen be
drog is, maar dat het echte, ras-echte Drent
sche boeren en boerinnen zijn, die letterlijk
zóó uit hun zware boerenwerk weggeloopen
komen als de reportagewagen uit Hilversum
arriveert om een opname te maken.
Hier dus geen „artisten", die boersch praten,
geen buitenstaanders, die een lesje opzeggen,
maar echte Saksen, die spreken uit het—volle
leven van hun eigeq mooie .bedrijf.
En hier zitten we direct midden in den kern
van de zaak: het echte aan deze uitzending
is het. dat zoo trekt.
„Het is zóó echt, dat het haast niet echt
kan zijn", zei ons een Drenthenaar, die de
eerste uitzending van de familie De Boer ge
hoord had. Hij had geleerd de techniek en de
technische trucs te wantrouwen, zelfs nu. hij
het klankvolle dialect hoorde, dat zijn moeder
hem leerde.
Hij wist er nog niet van, dat de boer nu
zelf de kans krijgt zijn stem te laten hooren,
dat cffe boer nu' zelf praat over dat wat des
boers is; ook in den aether.
Maar wij hebben het nu zelf gezien. Midden
in de gezellige, gastvrije gemoedelijkheid van
een Drentsche boerenplaats, ergens in,de wij
de Drentsche vlakte.
Waar de uitzendingen precies opgenomen
worden, zullen we niet verklappen. De familie
De Boer wil.... de familie De Boer blijven
en geen bezienswaardigheid worden.
Slechts voor de speurders .onder onze lezers
willen we vermelden, dat in den gevel var. het
fraaie Saksische bedrijf een steen gezet is,
welke aangeeft, dat men zich 9, 10 meter
boven het nieuwe peil van de Amsterdamsche
grachten bevindt.
Dat het hier gezonder is, dan de O.O.N.A.P.
hoeven we niet te betoogen en over de prach
tige landelijke omgeving zou,den we een repor
tage op zichzelf kunnen schrijven, evenals
over de unieke sfeer van de „radiohoeve",.die'
bereikt wordt langs kronkelende slingerwegen
en paden van gebroken baksteen en rul
zand
Een heele karavaap werd in den Jreportage-
auto gepropt: De artistieke en technische
staf van de radio zelf, een Drenthenaar, een
hoorspelschrijver, eer. regisspur, een foto
graaf en uw verslaggever, want er stond dit
maal iets bijzonders te gebeuren: Er werden
twee vliegen in één klap geslagen, behalve
het praatje van de familie De Boer werd nog
een hoorspel opgenomen, waaraan eveneens
leden van de familie De Boer medewerkten.
Meer dan hartelijk worden we ontvangen. Wij.
voelen ons direct thuis bij de familie De Boei
en zitten r.a de kennismaking al dra aan de
koffie met klont.
Ondertusschen is het een en al bedrijvigheid
met de voorbereidingen.
Kabels worden uitgelegd, de microfoon wordt
binnengebracht.
Maar spoedig moet het geroezemoes en het
6 jolijt verstommen, want de leider van de af-
deeling „Land en' Volk" D. v. d. Bospoort,
spreekt zijn wachtwoord: Opname!
Want er is nog meer te doen vandaag.
Vooraf worden nog eenige technische instruc
ties gegeven en dan verstomt het stemmen
gegons. Alleen de koeien loeien in den stal
en in de verte piept een pomp.
Dan begint de familie het gesprek, gemoede
lijk, gezellig, echt onder elkaar, alsof ze zich
niet in 't minst bewust is van de duizenden,
die met ons zullen luisteren.
De man, die.de leiding geeft bij de gesprek
ken, zonder zelf ooit iets te zeggen, de
Drenthe-kenner, J. J. Uilenberg, glundert. We
glunderen allemaal mee. Want: 't gaat best!
Nu voelen we het geniale en het eenvoudige
van de idee om naar de menschen zelf toe te
gaan in hun eigen omgeving. De eigen sfeer
en huiselijke gemoedelijkheid overheerschen
'zoo, dat niemand „Bühnenfieber" krijgt van
dat kleine ding, de microfoon, die alles aan
de buitenwereld verklapt.
Dan gaan we buiten even kijken bij den
reportagewagen en beluisteren met een aantal
vertegenwoordigers- van jong-Drenthe -uit de
omgeving, die opgemerkt hebben, dat er „iets
aan 't handje is", de uitzending uit de aller
eerste hand.
De jongens en meisjes ze genieten bij dit
wonder. Leveren onmiddellijk sappig commen
taar als er een „goede zet" doorkomt.
Deze kinderen en opgeschoten jongens hier
zijn voor ons het beste bewijs, dat de familie
„De Boer" populair zal worden, dat ieder, die
haar eenmaal gehoord heeft Woensdagavond
óm "kwart voor negen of Donderdagmorgen
om acht uur in den familiekring van De Boer
wil vertoeven.
Dan Is het tijd- om aan het hoorspel te be
ginnen. Ook hier wordt de werkelijkheid zoo
dicht mogelijk benaderd.
Als >er een opname is op een rijdenden wa
gen, dan wordt het hoefgetrappel van het
paard niet „gemaakt" met halve cocosnoten,
maar zitten de medespelenden werkelijk op
een rijdende kar. Buitenopnamen worden wer
kelijk buiten gemaakt.
De tijd voor de buitenopnamen kunr.en we
benutten om even met de heeren v. d. Bos
poort en Uilenberg te praten over de familie
De Boer.
Wat stelt U zich eigenlijk van deze familie
voor, zoo vrager- wij den leider van „Land en
Volk"
Wij hebben de familie De Boer „geschapen",
aldus v. d. Bospoort, om het type weer te ge
ven van de gezónde boerenfamilie, waarvan
naar oud gebruik dendrie levende geslachten
met elkaar^samenwohen. en waarvar. men ook
in de buurtschap nog een goede samenleving
aantreft. In deze familie worden op huiselijke
wijze de dingen van den dag besproken en
deze gespreken zenden we uit om den luiste
raars een beeld te geven van de werkelijkheid
van het boerenleven, waar 't gezonde begrip
voor de noodzakelijkheden var. den dag wordt
aangetroffen.
Du» juist andersom dan vroeger? merkten wij
op.
Vroeger was het zoo: Vanuit de studio praatte
„mer," over den boer en nu laten wij den
boer zelf-in zijn eigen omgeving over zichzelf
spreken.
De .bedoeling daarmee is in de eerste plaats
dé stedelijke bevolking eer. zoo ruim mogelijk
beeld te geven van wat er op het platteland
De regisseur, de heer Sweers (met hoed), in actie.
(Foto's D. Koper)
leeft en ten tweede, ook het boerenvolk zelf'
te laten zien, hoe het wezen kan en hoe het
"wezen moet, zoodoerjde medehelpend een
dam op te werpen tegen de vooral de laatste
jaren optredende vervlakking van het boeren
leven.
We hebben deze „voorbeeldfamilie" gevonden
in het Drentsche boerenland.
Daarmede willen we niet zeggen, dat goede
boerengezinnen elders niet te vinden zouden
zijn, maar we moeten als omroep rekening
houden met verschillende factoren.
3e man van den omroep in den familiekring
De Boer.
Uit het spel: Der boeren recht van J. Sweers Jr.
Laurens, Ida en de Scholte in gesprek over de
dreigende stemming der boeren.
Met de microfoon op den bok wordt het geluid
van den rijdenden wagen'„net echt" En,,,,,,
spelen voor de radio le heel wat anders aan
spelen ov de tooneelvlanken!
