als KONIJNENVOER De onkruiden kunnen thans in groote hoe veelheden worden verzameld, zoodat het groenvoer voor onze konijnen vrijwel geheel uit gemengde onkruiden kan worden samen gesteld. Het is sterk af te raden om een een zijdig kruidenrantsoen te verstrekken. Ge mengd eten de dieren het beter, terwijl het gevaar van vergiftiging dan practisch niet bestaat. Het is ons nl. gebleken, dat er konijnenhou ders zijn, die weinig, kennis hebben van de onkruiden en zelfs, van de algemeen voorko mende, de naam niet kennen. Wie met de planten niet op de hoogte is doet goed geen schermbloemigen (berenklauw, karwij etc.) te bekend. Men doet goed ze daarom slechts in een gemengd kruidenrantsoen te voeren. voeren, omdat tot deze plantenfamilie ook en kele zeer vergiftige behooren en deze scherm- bioemige planten voor een leek vaak moeilijk te onderscheiden zijn. Op de vergiftige planten komen we -in aparte mededeelingen nog terug. Hieronder volgen eenige bruikbare onkruiden, terwijl ook in een volgende mededeeling nog een aantal zullen worden besproken. 12. Wilgenroosje. Het Wilgenroosje komt vaak in groote hoe veelheden voor op open plekken in de bos- schen, ontginningen en ruigten. Volgens Korsmo worden de jonge planten graag door de varkens gegeten. De konijnen eten ze even eens. Verdere ervaringen zijn ons hierover niet 13. Melde. De Melde en de Ganzenvoet worden in de volksmond beide samengevat onder den naam Melde. Dit onkruid komt in groote massa's vooral in-aardappelvelden voor. Versch eten de konijnen deze planten minder graag, zoo dat men ze steeds gemengd met andere on kruiden moet voeren. De hooiwinning is vol gens Fangauf en Burgmer op ruiters niet mo gelijk en ook op den grond zou het drogen minder goed gelukken. Van het meldehooi worden alleen de bladeren gegeten, terwijl de konijnen de stengels laten liggen. Men kan daarom van de oudere planten beter alleen de minder sterk verhoute bebladerde zijstengels drogen ofwel de bladeren alleen. Uit de analyses blijkt, volgens Lehmann, dat viltige bladeren. Volgens Fangauf vormen deze bladeren zoowel versch als gedroogd een zeer goed konijnenvoer, daar ze door hun gunstige werking op de spijsvertering trom melzucht voorkomen. Versch wordt de plant alleen in kleine hoeveelheden gegeten, zoodat men ze steeds tezamen met andere onkrui-' den moet voeren. Als hooi eten de konijnen ze graag. Het dro gen op ruiters levert moeilijkheden doordat de bladeren te dik zijn. Ze moeten dus op den grond worden gedroogd. Volgens Korsmo levert het klein hoefblad een geringwaardig en slecht smakend voer dat door de huisdieren niet wordt gegeten. Voe- derproeven met hooi van deze plant lever den echter bij konijnen goede resultaten. (Fangauf). De bladeren worden in de genees kunde gebruikt. De genezende stof is reuk en smaakloos en bevat looi en bitterstoffen. 16. De melkdistels. De melkdistels zijn een ideaal konijnenvoer. Ze bloeien geel. Alle soorten zijn rijk aan een wit melksap. De melkdistel. 14. Varkensgras. Een algemeen onkruid langs de wegen en tusschen het gras, dat weinig opvalt omdat het zich plat op den grond uitstrekt. De plan ten kunnen vrij omvangrijk worden zoodat er vrij veel groenvoer van kan worden verzameld. De konijnen eten deze planten graag. Volgens Lehmann is de verteerbaarheid iets hooger dan bij weidegras. De onderste bladeren van deze plant zijn tot de nerf ingesneden; glanzende bladeren meest met bladluisvocht. De bloemkorfjes zijn na den bloei ingeknepen als tolletjes. De bloemen zijn kleiner dan paardebloemen en 's mid dags gesloten. De versche planten bevatten volgens Kling 9.4% droge stof en de zandvrije droge stof bestaat voor ongeveer 20% uit eiwit en slechts voor 15.5% uit ruwe celstof. Het 15. Klein hoefblad. Een vrij algemeen en hardnekkig onkruid is het klein hoefblad. Eerst komt de bladerlooze bloeistengel en later, in April, de in hun jeugd Teekemngen Ir. M, Leverland. de melde meer voedingswaarde heeft dan het beste lucernehooi en als krachtvoeder kan worden gebruikt. Volgens Kling bevat de zandvrije droge stof 25% asch, waarin 1.33% phosphorzuur, 10.91 kali en 3.61% kalk.

Tijdschriftenbank Zeeland

De landstand in Zeeland, geïllustreerd weekblad. | 1942 | | pagina 10