Om de vrijheid van den hoer VRIJDAG 16 OCTOBER DE LANDSTAND PAGINA 'Afrikaaaders. Reeds vóór Krüfer's geboorte bestond ier groote ontevredenheid over het Engelsche opper gezag, dat toestond dat de Kafferstammen den Boe ren keer op keer het vee ontstalen, het land afhan dig maakten, de hofsteden in brand' staken en in vele gevallen ook slachtoffers maakten onder de boeren bevolking. Dit was wel de directe aanleiding tot de „Gróote Trek'^jjp het zoeken naar nieuwen grond, waar de Boeren in rvrede hun land konden bebouwen en hun vee verzor genDe Groote Trek: een onbeschrijflijk zware tocht, volbracht onder bijna niet te dragen omstan digheden. Namen als Vechtkop en Bloedrivier bewijzen idit en Dingaansdag is nog steeds de dank- en bede dag voor de toenmalige overwinning op de Kaffers. Zóó stichtten de Boeren zich hun nieuwen staat: Transvaal, dat Transvaal, waaraan Krügers naam Voor altijd verbonden zal blijven als strijder voor Boerenvrijheid tégen opdringenden gouddorst en impe rialisme. En wanneer dan straks óók Europa haar „Groote Trek" zal hebben, wanneer óók Nederlandsche Boeren zich zullen opmaken voor dien tocht naar de onmete lijke gebieden in Oostland, dat nog thans voor Europa wordt veroverd, dan staat daar voor ons het lichtend voorbeeld der Boeren. Wat zij door moeilijke omstandig heden gedrongen moesten beginnen: de afreis naar een onbekend gebied, met onbekende bestaansmogelijkhe den, doch voortgestuwd door het ideaal, werken te kun nen op vrijen bodem, baas te zijn over eigen grond en vee en een zekeren toekomst tegemoet te gaan, zouden onze boeren dat niet kunnen volbrengen onder zooveel betere omstandigheden? Waar de trek naar Oostland voor dit Europa even noodzakelijk is als de Groote Trek in Zuid-Afrika nu ruim honderd jaar ge leden voor de Boeren, zouden wij nu niet meer den ouden boerengeest bezitten? Wat destijds hun ideaal was: zich vrij en op eigen kracht door de moeilijkhe den slaan, is dat ook niet het Europeesche, ons ideaal? Was hun strijd niet de onze? Al die vragen komen bij ons op, wanneer Krüger's leven ons weer voor oogen staat. Bij de herdenking van zijn geboortedag denken wij daarom ook terug aan den Tocht, die Krüger de kracht gaf voor zijn later leiderschap. Dat de geest die Krüger en zijn Boeren bezielde, ons den weg moge wijzen, waar wij die zelf nog niet kun nen of willen zien. Oostland wacht; de Groote Trek kan beginnen! v. V. Krüger's geboortedag i& eigenlijk niet 10, maar 1 October; de O werd echter aangezien voor een 0, vandaar dat ook thans de officieele herdenking nog steeds op den tienden valt. wM voor (le week van 18 Oct. 24 Oct. 1942 ^ZONDAG IR OCTOBER: 8.30 uur Hilv. I De zin van het boer-zijn. Dirk van de Bospoort heeft zijn gedachten gewijd aan het woord der'werkelijkheid„Orde". MAANDAG 19 OCTOBER: Van 8.008.15 uur over H. II het Actueel Nieuws voor Boer en Tuinder. Van 13.00 tot 13.15 uur over H. II brengen we weer met den microfoon een bezoek aan de Familie De Boer, waar de Zuidlaardermarkt een groot deel van 't gesprek in beslag neemt, immers Dinsdag 20 Oct. wordt deze vooral in het Noorden van het land, zeer bekende markt gehouden en het spreekt dan ook vanzelf, dat de Familie De Boer niet op deze markt zal ontbreken. Oud en jong trekt hierheen. En luistert U maar eens goed, wat Opa De Boer U zal vertellen over zijn belevenissen van vroeger op „Zuudloardermarkt". Deze Zuidlaardermarkt is verder nog. een belangrijke dag voor de Groningers en Drenthenaren, want dan wordt allerwege de kachel geplaatst. Van 15.3015.45 uur H. II Elsa M. Valeton bespreekt in de serie „De Nederlandsche Kleederdrachten" de kleederdrachten rondom de Zuiderzee. DINSDAG 20 OCTOBER: Van 12.1512.30 uur H. II Uit Neerlands Gouwen. Men hoort een fragment uit het boek „Soet Heem" van Joanne Koppen (Uitg. Allert de Lange), getiteld: „Van bijen en menschen". Van 13.0013.15 uur over H. II vragen' wij de aandacht voor de Directie van den Landbouw. Ditmaal zal Drs. T. Platenburg U het een en ander vertellen over de Sociale aangelegenheden in den Landbouw. Van 19.0019.30 H. II Landmans Lust. „De Strooppot", luisterspel naar een oud Texelsch volksverhaal door Fred. G^>ot. WOENSDAG 21 OCTOBER: Van 8.008.15 uur over H. II Boerenland in Boek en Krant door Ds. W. E. M. Eggink. Van 13.0013.15 uur H. II brengen we een landbouw- reportage en gaan we met den verslaggever D. Hid- dings een bezoek brengen aan de proef boerderij te Borgercompagnie. DONDERDAG 22 OCTOBER: Van 8.008.15 uur over H. II: Paardenliefhebbers, ■jpv AT blijft een onderwerp van veel gepraat en IJ veel geschrijf en veel gewrijf: de vrijheid van den boer. Een mensch houdt zich nu eenmaal veel bezig met datgenewat hij niet heeft èn wat hij meent noodig te hebben om c/élukkig te kunnen zijn. En voor den waren boer is het een der eerste levensbehoeften zich vrij te kunnen bewegen op den gronddie hem ter verzorging werd toevertrouwdde inspraken van hart en verstand te kunnen volgen bij de uitoefening van zijn bedrijf. Wij zijn daar nog eensweer over aan het mijmeren gekomentoen wij onlangs een dag of wat te gast waren op een mooie boerenplaats in den stillen Achterhoek. Een plaats van vijf en twintig bunder besten zwavelgrond, eigendom van een oud boeren geslachtbeheerd door een boer in hart en nieren eeh boer met een gezond verstand en een vrouw en kinderendie mee opgaan in het bedrijf. En daar werd op een middag de kalme rust van het najaars- werk verstoord door een controleurDe man kwam een hem voorgeschreven plicht vervulleneen on- pleizierige plicht. Want de boer had een poosje van tevoren bezoek gehad van denzelfden ambtenaar en het resulaat was een T.V. geweestdie honderd gulden kostte. Een onredelijke boetevoor wie ver trouwen heeft in de eerlijkheid van den boer, een redelijke boete voor een rechter, die er van uitgaat, dat het woord van den boer geen vertrouwen meer waard is. Dat zat zoo: er ivaren een paar bunders rogge op een laag en nogal nat perceel. De boer had het er op gewaagd en voor den tweeden keer weer inge zaaid. Over de telefoon deelde hij dat den Plaatse lijken Bureauhouder mee en die vond het wel in orde, maar er moest nog een papiertje van komen. En nu weet iedere boer wel hoe dat gaan kan. Het is druk in het bedrijf en de schrijverij schiet er dan wel eens bij in. Er werd nooit meer aan het geval gedacht. Tot er eindelijk bij controle een paar honderd kilo zaad tekort bleek te wezen. Er waren getuigendie konden bevestigendat een tweede inzaai noodig geweest wasde bureauhouder wist er ook wel van. Maar het noodige papiertje ontbrak nu eenmaalambtelijk had er geen opgave plaats gehad en alzoo: er was graan te kort en er werd boete opgelegd. De getuigen waren niets eens ge hoord. Nu stond daar dezelfde ambtenaar weer en hij werd niet overmatig vriendelijk ontvangen. We stonden het gesprek zoo eens aan te hooren en we vernamen, dat de boer destijds zooiets had gezegd van zelf geen gebrek te willen lijden en er niet op te letten of een handjevol rogge meer of minder opgegeten werd in zijn gezin. Dat nu, stond wel volledig in het proces-verbaal, zijn mededeeling van beschikbare getuigen, die wisten van het extra verbruikte zaai zaad scheen te zijn weggelaten. Daarom vroeg onze boer zich af, of hij te doen had met'een ambtenaar „die er hem in wou luizen", ja of neen. Er moeten immers ambtenaren zijn, die graag bonnetjes maken, vooral als „de zondaar den Landstand een goed hart toedraagtDat kwam allemaal ter sprake. En toen bleek, dat er opnieuw een T.V. geschreven zou moeten woraen om een administratieve nalatig heid, begon de maat over te loopen. Het ging nu over een niet weer ingeleverd veevoerbewijs, dat de zoon een jongen van een jaar of zestien, die de beesten naar de leverplaats gebracht had, in zijn zak had gehouden. Het ding moest, dat stond er op, binnen vier en twintig uren weer bij den Bureau houder geweest zijn, maar de boer verzekerde, dat niet te hebben geweten. De papieren waren gehaald terwijl er een kind van een jaar of vijftien, zestien op het bureau zat en er was niets van gezegd. En als je alle papieren eerst lezen wilt dan moet je een halve advocaat wezen, meende de 'boer. Hoe dat nu verder afloopt doet er niet toe. De controleur vond het geval vervélend verklaarde hij, vooral omdat er veel meer waren, die er zoo inliepen. De boer sprak van een schandaal, dat men er eenvoudig van uit scheen te gaan, dat hij dingen deed, die niet door den beugel konden. „Op deze plaats hebben nog nooit bedriegers of dieven gewoond en die wonen er nu ook niet. dan kan ik je wel verzekeren", zoo stoof hij op. We zaten later over het gebeurde en over den ver loren middag nog een beetje na te praten. En van zelf kwam het toen op de onvrijheid van den boer, die aan allerlei papieren regelingen gebonden en onder voortdurende bewaking staande, nauwelijks meer weet, wat mag en wat niet mag, die zich teleurgesteld ziet in de verwachtingdat „de nieuwe tijd" een hoop van den ouden rompslomp zou op ruimen en die nu niet meer weet, waar hij terecht zal komen. Daar kwam nog een buurman bij zitten, die triom fantelijk grinnikte en zei: och wat, nieuwe tijd en boerenvrijheid.' Het is mij allemaal niets waard, zoo lang ik er niet meer van merk in de praktijk. Mooie woordenwaar geen daden van komen, daar hebben we niet veel aan. Deze uitspraak hoort men nogal eens bij den boer en ons is zij niet weer uit gedachten gegaan, zoo lang we daar waren temidden van de gemoedelijke, trouwhartige Achterhoekers, die zich zoo iets heel anders van „den nieuwen tijdvoorstelden dan hij tot dusverre bracht, dien het politieke geharrewar vrij onverschillig laat en die enkel verlangen, dat zij met eere hun werk kunnen doen en daarbij niet in den weg géloopen worden. En waarom kan dat dan toch niet zoo wezen?, vragen zij, waarom laat men ons niet vrij? Het antwoord is zoo doodeenvoudig. Omdat niet iedereen het verdragen kan, vrij te wezen, omdat er nu eenmaal leiding moet wezen vanwege de domme of de onwillige élementen, die er altijd en overal zijn. Als alle Nederlandsche boeren volledig begrip hallen van hun plichten en hun rechten ten opzichte van het volk, waarvan zij deel uit maken, dan zou het heel ge makkelijk wezen. Dan ging 't vanzelf goed met onze voed selvoorziening, dan werd er niet zoo geknoeid en geham sterd en gedwarsbooynd. Dan zou iedereen meewer- keyi ten goede en kon het van het verleden geërfde almachtige controle-apparaat gevoeglijk verdwijnen. Vrijheid wordt enkel gewonnen door trouw aan de natuurlijke taak. Die taak is het voeden van het volk en wie daartoe op eerlijke wijze hun uiterste best doet, die kan en zal zich vrij gevoelen onder ieder stelsel, dat hem in zijn roeping waardeert. Dat heeft de verleden tijd niet gedaan, toen ging het veelal om de vervreemding van taak en roeping. En daarmee werden de grondslagen van ware vrij heid weggenomen. Wij staan nu voor de opgave, dien grondslag opnieuw te winnen. Maar daarvoor is noodig het winneyi van hart en geest van den Boeren stand. Niet van een handvol ontevredenen hier en een groepje idealisten daar, maar van heel het boerenvolk. Het moet zijn vrijheid verwerven door eigen kracht en eigen eerherstel, door hervinden van eigen na tuurlijke plaats in dienst der volksgemeenschap. Vrijheid op dit oogenblik, in dezen oorlogstijd, na jaren van verkeerde instelling op eigen voordeel in plaats van op gemeenschapsbelang, zou slechts beteekenen vrijheid om de verwarring te vergrooten, vrijheid om de omstandigheden nog meer uit te buiten dan het al gebeurt en om den haat in plaats het vertrouwen voorgoed in het volkshart een plaats te geven. Pas als heel het boerenvolk zijn hoogsten plicht vindt in eerlykeh arbeid, in trouw aan het volk, slechts dan kan het vrij zijn, zich vrij gevoelen. Of deze dikke woorden dan een vrijbrief moeten beteekeneyi voor het handhtiven van het gehate con trolestelsel, voor het bevestigen van het wantrouwen in den boer, waarop dit stelsel steunt? Natuurlijk niet. Maar daar zullen we het neg wél eens over hébben. Begin evenwel alvast met wél te bedenken, dat het stelsel der huidige onvrijheid een erfenis is van den ouden tijd en dat de vrijheid van den nieuwen tijd niet géboren kan worden voordat de barensweeën voorbij zijn. D. v. d. B. attentieEen causex-ie over „De landelijke ruitersport in den nieuwen tijd", door W. Slob. Van 10.3010.45 uur over H. I Streekcultuur. „Kampen, stad van steur en uieneen rijk verleden, een groote toekomst".. Van 13.0013.15 uur over H. II vertelt A. J. Herwig U iets over de perzik en de abrikoos en straks kunt U met 'n beetje zorg zelf die heerlijke vruchten kweeken. VRIJDAG 23 OCTOBER: Van 8.008.15 gééft- in de rübriek Technische Voor lichting J. de Jong te Gees een uiteenzetting over het doelmatig bewaren van mest. Van 13.0013.20 uur over H, II. Onder leiding van den verslaggever H. P. Wouwenaar gaan we een tocht maliën door een opmerkelijk en belangwekkend gebied, n.l. l>et Groninger Grensland. Pleisterplaatsen zijn Nieuwe-Schans en Boertange. ZATERDAG 24 OCTOBER: Van 13.00—13.15 brengen we weer een programma voor de Visschers. Ditmaal is de bipnenvisscherij in Friesland aan de beurt. Van 19.0019.15 vraagt Dirk van den PIul over H. 1 op den man af aan zijn luisteraars: „Waar zaaien; we voor?" v

Tijdschriftenbank Zeeland

De landstand in Zeeland, geïllustreerd weekblad. | 1942 | | pagina 2