Levenskracht
D,
W.
H
-tfl
Ie Jaargang No. 5152
Vrijdag 25 December 1942
aridbUmd
ET jaar dat ten einde spoedt, was een
jaar van zorgen en moeiten vol. Het was een jaar
van groote teleurstelling voor hen, die verwacht
hadden, dat het hoerendom in Nederland zijn
zwaarsten tijd reeds achter den rug had en dat
dit jaar een jaar van opgang zou zijn. Het was
goed, dat er zulke optimisten waren en het is
nog beter, dat zij er nóg zijn, want met pessi
misme en moedeloosheid is nog nooit een volk
gered. De moeiten van het leven, die komen
moeten, komen tóch- Te keeren zijn zij door
niets en niemand. De levenskunst is dan ook
niet om zich te pletter te loopen tegen het on
vermijdelijk gebeuren, maar de levenskunst is
om zich in te stellen op de werkelijkheid der
dingen en, in geloovig vertrouwen, zijn weg te
gaan ten einde toe.
organisaties voor verbetering van het boeren
bedrijf en voor een technischen vooruitgang over
geheel de linie. Deze strijd was goed en grootsch.
In onzen tijd ligt de strijd echter op een geheel
ander vlak en om dit te zien, moet men dieper
schouwen, dan de doorsnee-mensch nu eenmaal
doet.
EZE dingen kan men zoo gemakkelijk neer
schrijven. Verstandelijk zijn zij ook te vatten,
maar om er naar te leven en om de levenskracht
te ervaren die noodig is in nood en druk, dat
stamt toch uit een gansch andere wereld.
Wat helpt het den kleinen boer, wiens kippen-
stapel is vernietigd, wiens varkensstapel is af
gebroken, wiens veestapel is ingekrompen en die
daardoor zijn werk van jaren te niet ziet gaan,
indien men al bij hem komt met betoogen over
levenskracht en levensmoed?
Wat helpt het den grooten boer, die de sociale
lasten, de belastingen en zijn algemeene onkosten
ziet stijgen, zoodat zijn netto-inkomsten niet
alleen verdwijnen, maar zijn grondkapitaal (de
vrucht van stoeren arbeid van lange geslach
ten) ziet wegsmelten, indien men hem zegt, dat
het eenmaal beter worden zal? Mensehenwoor-
den zijn ijdelheid voor hem, die geplaatst is voor
den werkelijken nood van het leven. Dat geldt
ook voor het leven van den boer in onzen tijd
van crisis en druk.
L_ R behoort moed toe deze dingen te
doordenken en in zich op te nemen, en toch heb
ben wij dit noodig, willen wij in Rechtlijnigheid
onzen levensweg vervolgen, Het is een gezonde
eigenschap van onze boeren, dat zij hun bedrijf
steeds verder vooruit willen brengen. Het is ook
altijd nog een deugd, indien een boer er naar
streeft om door het sparen van inkomsten, zijn
levensstand te verstevigen en een solieden
grondslag te vorr. en, waarop zijn geslacht kan
voortbestaan.
In den opgang van het leven worden vele men-
schen groot en zij schijnen dan ook zeer sterk.
De werkelijke kracht van een man blijkt echter
pas in tijden van nedergang. Met het hoofd fier
omhoog loopen als alles voor den wind gaat, dat
kunnen velen, maar om zelfbewust zijn weg te
gaan als alles ontvalt, dat is slechts weggelegd
voor den waarachtig sterke.
Ook dit geldt voor een bevolkingsgroep.
Eenige jaren geleden vochten de landbouw.
IE gestaan heeft bij de geboorte van zijn
kinderen, die heeft iets ervaren van de smakt,
die het komen van het nieuwe leven met zich
brengt. De tijd, waarin wij leven, is niet te ver
klaren, indien men al zegt, '"dat er druk is en
moeiten en zorg.
Een maatschappelijke wereld stort ineen, een
staatkundige structuur gaat ten onder. De gees
telijke crisis doet den grondslag van geheel ons
zijn wankelen.
Wij maken ons druk om de melkprijzen wat ver
hoogd te krijgen en onzen veestapel te behoeden
tegen dreigende afslachting van onze drachtige
dieren. Wij berekenen de prijzen van onze akker
bouwproducten en ontdekken, dat de onkosten-
verhooging de bedrijfswinst te niet doet. Wij
vechten tegen den steeds verder schrijdenden
druk van het staatsabsolutisme en wij vechten
voor het recht van den vrijen boer en den zelf
standigen burger. Dit alles is roeping en plicht,
maar die vraagstukken, hoe belangrijk ook, ver-
bleeken voor hem, die door de oppervlakte heen,
het wezen der dingen tracht te peilen.
Dan komen de wijze raadgevers en de goede
vrienden en die zeggen- „Pas toch op, want als
de Landstand geen succes kan boeken in de prij
zenpolitiek, dan zal de invloed van den Land.
stand tanen.
Het volk wil brood en spelen, de boeren willen
voordeel en winst. Wee den leiders, die niet bij
machte zijn dit te geven!"
Wat kan een man, die zijn roeping verstaat, in
tijden van ommekeer aller waarden, last hebben
van die goedmeenende vrienden!
ET gaat er om als eenmaal de tijd van vrede
daar is of de economische structuur dan ruimte
laat voor den vrijen boer en den zelfstandigen
burger, zoodat zij leven kunnen naar eigen recht
en aard, krachtens de wet der Schepping. Dat
is de groote lijn, die den arbeid van den Land.
stand draagt en stuwt. In de tweede plaats gaat
het er om, dat de boeren, de tuinders en de vis-
schers het hoofd boven water kunnen houden,
zoodat zij niet maatschappelijk ten onder be
hoeven te gaan. Dat is een geheel andere opgave
dan de uitsluitende strijd voor een betere
prijzenpolitiek.
Is in het jaar dat voorbij gaat, wel gebouwd aan
versterking van ons hoerendom en is er wat be
reikt voor de toekomst?
Ik wil deze vraag beantwoorden met de weder
vraag: hoe zou het eruit zien, indien er eens
geen boeren-landbouwpolitiek was geweest?
De tijd zal leeren. De tijd alléén kan het juiste
antwoord geven op deze vraag. Dat velen niet
kunnen zien wat is bereikt, komt niet hierdoor,
dat de feiten te klein zouden zijn. Maar dit is
de oorzaak, dat de dingen, die bereikt zijn, zóó
groot en zóó geweldig zijn, dat de massamensch
te klein is om dat te verstaan. Hoe zou het er
uit hebben gezien als b.v. de prijzen van onzen
grond op heden nog zouden worden bepaald door
de wet van vraag en aanbod Hoe zou het onzen
pachtboer vergaan als de pachtprijzen „vrij"
zouden zijn De grondslag voor den opbouw van
het hoerendom is gelegd en die grondslag is vast
en zeker. Er is een Landstand gekomen, iie
'waakt voor het recht van den boer. Geen over
heidsorgaan heeft het recht maatregelen te ne
men. alvorens deze door de boeren zelf worden
getoetst aan de practijk. Geen kapitalistische
macht is meer in staat de boeren van hun hoeven
te drijven, noch om onze artikelen te gebruiken
als speculatie-object voor internationale woe-„.
keraars.
Een geordende prijsregeling voor grond en ar
tikelen is daargesteld. Voor levensruimte voor
onze jongens wordt gezorgd, zoodat een boer
niet bang hoeft te zijn, dat zijn zonen geen hoeve
zullen kunnen bekomen en zouden moeten on
dergaan in het grauwe leger van het proleta
riaat Vol trots gedenken wij die stoottroepen
van boeren, die de velden in Oost-Europa helpen
bebouwen en daardoor het recht op grond voor
ons geslacht verzekeren. De Landstand is niet
een verzekeringspolis, waarop de boeren een
renteniersbestaan zullen verkrijgen. Dit insti
tuut is slechts een wapen, dat dienstbaar kan
zijn, indien sterke boerenhanden in besloten
gemeenschap dit wapen hanteeren tegen kapi
talistische dictatuur en tegen staatsdictatuur
en tegen alle machten, die eeuwen lang zich
hebben gekeerd tegen den vrijen, zelfstandigen
boer. Dit wapen is goed en het boerenvolk is
sterk en gezond en daarom .al klinkt het voor
velen wat vreemd, is in wezen en in beginsel
de zege reeds bevochten!
Een getrouwe en stugge arbeid kan op den ge
legden grondslag een gebouw oprichten ter. be
woning voor ons en voor lange geslachten, die
na ons zullen zijn. Wie dit ziet en dit dankbaar
aanvaardt, niet als vrucht of belooning van
eigen arbeid, maar als gaven van een Hoogere
Macht, die heeft ook den moed en de kracht
dagelijks te strijden tegen de moeiten en zor
gen, die hem omringen en het hoofd te bieden
aan de gevaren, die steeds opdoemen aan den
horizon.
Een grootsch werk is tot stand gekomen en
nog grooter werk zal in het jaar dat komt,
moeten worden volbracht.
Wat 1943 ons brengen zal is alleen bekend aan
Hem, die de draden van het wereldgebeuren in
Zijn trouwe Vaderhanden omklemt. Laten wij
dan in vast vertrouwen voortarbeiden aan den
opbouw van ons vaderland en aan de bevesti
ging van ons recht, dan zal het geslacht, dat
na ons komt, eenmaal getuigen: „in die dagen
is door het hoerendom in Nederland wat
grootsch verricht!"
ROSKAM.
LUNTEREN, 19 Dec. 1942.
