Moeilijkheden en mogelijkheden voor dén
Duitschen boer
Vacler? Kijk je kinderen eens aan!
VRIJDAG 15 JANUARI 1943
DE LANDSTAND
PAG. 2
dan opzij gedrukt door een te groote zucht naar eigen
voordeel. Wtf wijzen op deze dingen om bij ieder die
het aangaat nog eens aan te dringen op het zich hou
den aan de voorschriften. Geen onzer mag zijn plich
ten jegens de volksgemeenschap verzaken. Ook niet
al is de verleiding voor een grooter geldelijk gewin
aanwezig.
Dat alles doet niets af aan het feit dat ook veehouders
die zich wel houden aan de vastgestelde prijzen even
goed te weinig voor hun melk ontvangen. Weliswaar
heeft de thans toegezegde verhooging van l'/2 cent
per kg. daarin een belangrijke verbetering gebracht,
maar een loonende melkprijs is toch nog anders. „Kom
dan met cijfers van de Boekhoudbureaux", zoo werd
ons geschreven. VV'ij hopen daarvoor in de gelegenheid
te zijn. Nog te vaak kykt „men" naar veehouders
die duur fokvee hebben verkocht of duur zaai- en
pootgoed afzetten en deze „men" gaat dan generali
seeren alsof deze witte raven den geheelen boerenstand
omvatten. Het is zelfs noodig bij het nagaan der cijfers
van de Boekhoudbureaux terdege rekening te houden
met bijkomstige factoren zooals wy er hierboven noem
den. Daarover echter een andere keer meer. Vandaag
willen we in elk geval besluiten met op te merken
dat we dankbaar zijn voor het t.o.v. den melkprijs be
reikte' resultaat efi daarbij de hoop uitspreken dat
ernstig zal worden getracht den veehouder aan den
melkprijs te helpen die hem toekomt, om zyn taak in
de volksgemeenschap met volle energie te kunnen ver
vullen. Meer verlangen wy zeker niet, maar ook niet
minder. Afgezien daarvan is de veehouder verplicht
zich tot het uiterste in te zetten, omdat deze tijd van
ieder offers vraagt nu het gaat om het zyn of niet-zijn
van ons volk. Te weinig wordt dit laatste helaas be
grepen.
TER HAAR
Een gezonde boerenstand eischt een hooger
geboortecijfer
P ER gelegenheid van de Jaarwende hield de
Reichsobmann des Reichsnahrstandes, boer Gustav
Behrens een rede, die, hoewel uitsluitend gesproken
tot en bedoeld voor den Duitschen boerenstand, ook
voor ons land belangwekkende passages bevat, waar
van wij hier enkele zullen overnemen. Temeer, waar
uit deze redevoering duidelyk blijkt, dat de moeilijk
heden, die onze boeren bij het uitoefenen van hun
bedrijf ondervinden, niet enkel tot ons land beperkt
blijven, maar zelfs vaak in meerdere mate op de
bedrijven van onze agrarische Oosterburen drukken.
En terecht valt in deze rede dan ook een overwin-
ningstoon te beluisteren, gerechtvaardigd door de
wijze, waarop de Duitsche boerenstand en vooral de
Duitsche boerenvrouw alle moeilijkheden heeft weten
te overwinnen en hierdoor de voedselpositie van het
geheele Duitsche volk heeft veilig gesteld. Met trotsch
kan de Reichsobmann dan ook op de productiecijfers
van het afgeloopen jaar terugzien.
Wat de moeilijkheden betreft, herinnerde hij er aan,
dat ook in 1942 nog niet voor alle agrarische produc
ten een alleszins bevredigend prijspeil kon worden
bereikt. Toch zijn er voor vele producten belangrijke
verbeteringen bereikt: bijv de prrjsverhooging van
aardappelen, die zeker tot een verhoogden verbouw
zal leiden, de toeslag op de melk, de afleveringspre-
miën voor gevogelte en eieren en de kort geleden
ingevoerde verhooging der varkensprjjzen. Al deze
maatregelen zullen er toe bij dragen, dat de land
bouwer door deze voordeelen wordt aangemoedigd
meer varkens te mesten, ^en hoogere melkproductie
te bereiken en meer aardappelen te verbouwen, terwijl
tegelijkertijd de verhoogde bedrijfsuitkomsten het
mogelijk zullen maken, dat de bedrijven nog beter
worden uitgerust.
Daarmede is evenwel nog niet gezegd, dat door deze
maatregelen de Duitsche boerenstand volledig zelf
standig is geworden, zoodat zij nu verder uit eigen
kracht de noodige verbeteringen bewerken kan. Juist
gedurende den oorlog zal het zeer moeilijk zyn, de
technische uitrusting van bedrijven te verbeteren en
te vervolmaken. Oude machines, kunnen nu moeilijk
door de verbeterde prijzen wordt voor de toekomst
machines om den arbeid te verlichten en de productie
hooger op te voeren, is nu nog vaak onmogelijk. Maar
door de verbeterde prijzen wordt voor de toekomst
toch de basis gelegd, waarop straks na den oorlog
de Duitsche landbouw zal worden gevestigd.
Het probleem der arbeidskrachten in den landbouw
is, ondanks de nieuw opgeroepen lichtingen, beter
geregeld dan in de voorafgaande jaren. Het aanwen
den van meer dan 1 millioen buitenlandsche arbeids
krachten. heeft zeer zeker verlichting van den arbeid
gebracht Verschillende maatregelen op het gebied
van den landbouw worden nog door ons overwogen
en straks ten uitvoer gebracht. Deze maatregelen zijn
belangrijk en voor de productie beslissend, maar niet
zoo zeer van fundamenteele beteekenis voor het
Duitsche Landvolk.
Veel belangrijker en van een geweldige draagwijdte
is het feit, dat de Führer op voorstel van Backe
in de NSDAP het Rijksbureau voor het Duitsche
Landvolk ingesteld heeft. Dit zou zelfs voor ons wel
eens het kenmerkendste feit van 1942 kunnen zijn!
Het dóórzetten van den oorlog wordt in den voedings
sector beslist door het succes in den productieslag en
in den marktaanvoer. De toekomst van den Duitschen
Boerenstand echter wordt op staatkundig en niet op
economisch gebied beslist!
Door het instellen van het Rijksbureau voor het
Duitsche Landvolk, heeft de Führer duidelyk tot
uitdrukking gebracht, welke beteekenis het Duitsche
Landvolk voor de toekomst van het Duitsche volk
heeft, en dat het in den wil van den Führer ligt, een
sterken boerenstand als grondslag van het Groot-
Duitsche Rijk te hebben. Een ieder van ons moet nu
bereid zyn, zich voor deze groote staatkundige idee
in te zetten: de laatste mogelijkheid om de voorwaar
den te scheppen voor een ontwikkeling, die tot de ge
zondmaking en versterking van het Duitsche land
volk zal voeren. De eenige politieke wilsdrager In
Duitschland is de NSDAP. Hier worden alle funda
menteele problemen verwerkt en in laatste instantie
beslist. Wij grijpen 'thans de mogelijkheid aan, om
staatkundig mede te werken en daarmede de beslis
singen in dezen tijd te beïnvloeden of we blijven
buiten staan, maar moeten ons dan niet verwonderen,
al^wij „ondergeploegd" worden en dat er, buiten ons
om, óver ons beslist wordt.
De Duitsche boer heeft bewezen, wat hij op econo
misch gebied presteert. Geen moeilijkheden
zelfs het gebrek aan menschen, paarden, ma
chines en meststoffen heeft men bij de vervul
ling van zijn opgave kunnen hinderen. Voortaan geldt
het te toonen, dat wij ook de biologische opgaven van
dezen tijd begrijpen en kunnen verstaan.
Of eenmaal de „landvlucht" overwonnen zal worden,
of het na den oorlog tot de ontwikkeling van een
gezond en sterk Boerendom komt, ligt enkel aan ons
zelf! Slechts wanneer het gelukt, het kindertal op het
land belangrijk te verhoogen, slechts dan zullen wij in
staat zijn alle problemen, die de toekomst, ook in
verband met de Oostkolonisatie ons zal stellen, werke
lijk op te lossen. En er mogen boeren zijn, die met de
oplossing van het arbeidsvraagstuk door den inzet van
buitenlandsche arbeiders tevreden zijn, ja, dit zelfs
ideaal zullen vinden, hen kunnen wij zeggen dat deze
beschouwing valsch is en zeer gevaarlijk. De getroffen
regeling is gedurende den oorlog juist en niet te
ontgaan op den duur mogen wij er ons niet te
vreden mee stellen. Want het is juist de Duitsche
landarbeider, die vaak de kinderrijkste families vormt
en daardoor een der belangrijkste levensbronnen van
ons volk is.
Wij boeren willen bij het begin van het nieuwe jaar
immer er aan denken, dat in dezen oorlog de opgave
der voedselvoorziening van het Duitsche volk en voor
alles van den soldaat aan het front op den voorgrond
staat. Wij mogen daarbij echter niet vergeten, dat
wij ook een groote staatkundige verplichting hebben,
tegenover hen, die aan het front met inzet van hun
leven strijden. De economische oplossingen zal ons
de nationaal-socialistische staat zonder meer geven:
onze opgave is het, de biologische voorwaarde hiervoor
door een grooter kindertal te scheppen.
Keuring van dekhengsten
Vanwege de vereeniging „Het Nederlandsche Trek
paard" zullen onderstaande keuringen van dekhengsten
worden gehouden: Valkenburg 19 Jan., 11 uur; Roer
mond 20 Jan., 11 uur; Venlo 20 Jan., 15 uur; Haps
21 Jan., 11 uur; Eindhoven 21 Jan., 15 uur; 's-Her-
togenbosch 22 Jan., 11 uur; Hummelo 26 Jan., 11 uur;
Eist 27 Jan., 11 uur; Steenbergen 28 Jan.. 11 uur;
Tholen 28 Jan., 15 uur; Zierikzee 29 Jan., 11 uur;
Oostburg 2 Febr., 11 uur; Axel 3 Febr., 11 uur; Hulst
4 Febr., 11 uur; Hulst 5 Febr., 10 uur; Groningen
10 Febr., 12 uur.
D
AAR zijn kringen, ook in ons volk, waar
ouders en kinderen zoowat als vreemden tegen
over mekaar staan en langs mekaar heenleven.
Niet, doordat de kinderen politiek anders denken dan
de ouders, maar doordat het leven zoodanig vervlakt
is aan den eenen kant en zoodanig uit mekaar loopt
aat\ den anderen kant, dat men mekaar niet meer
kent en begrijpt al leeft men nog wel onder één
dak. Den zoon boezemt het werk van den vader
geen belangstelling in, de vader kan den zoon in
zijn studies niet volgen en, nou ja, waar bovendien
het begrip voor den zin der banden van het bloed
ondermijnd is, daar laten zich de gevolgen wel den
ken. De comtnuyiistische ontworteling was en is
dicht tot zekere deelen van ons volk genaderd.
Op den boer is dit verschijn
sel nog zoo erg niet. Het be
drijf bindt, de stem van het
bloed spreekt haar taal nog,
de geesten zijn niet zoozeer
op drift geraakt door allerlei
rare opvoedingsleerstellingen
en de natuur laat in de onderlinge verhoudingen
haar rechten nog gelden.
Maar nu dreigt er een gevaar, waarop ik even de
aandacht zou willen vestigen. Ik mocht dezer dagen
met een deel van de Drentsche Landjeugd oog in
oog spreken over de groote dingen, welke zich in
dezen tijd voltrokken, over de mooie taak, welke
juist voor de jongeren van den boerenstand weg
gelegd is, nu de kunstmatige verachting van den
boer plaats gaat maken voor een eerlijke waardee
ring. En ik zag neer op die honderden gezonde meis
jes en jongens, die het blozende gelaat ophieven om
goed te kunnen verstaan. En ik werd getroffen door
den gloed van geestdrift in die heldere oogen, door
het klateren van handgeklap telkens als er iets zeer
duidelijk gezegd werd over de grondslagen van
strijd en leven. Deze jeugd kankert niet over de
tegenvallers van een oorlogstijd, deze jeugd wenscht
niet te jammeren over verloren waarden, deze jeugd
wenscht te LEVEN. Zij wenscht haar jonge kracht
in te zetten voor een taak, die de moeite waard is,
zij wil weten, waarvoor zij leeft en waarvoor zij
str\jdt en als zij dat weet dan wil zij kunnen mee
doen!
Dat is gezond en het is dus verheugend.
Nu weten wij evenwel en de jeugd begrijpt dat
niet altijd hoe het verleden was, hoe de eenige
strijd, waarin de jeugd toen zichzélf kon uitleven
was, die van de eene volksgroep tegen de andere
volksgroep en wij weten ook, dat dit zou terug-
keeren als de wensch van veel ouderen vervuld werd.
Wie verstand genoeg gekregen heeft en moed om
dat verstand zelf te laten werken, die erkent, dat
die oude verdeeldheid de dood voor ons volk was en
de veelvraat, die onze welvaart verteerde. En die
moet ook kunnen vatten, dat de jeugd van nu andere
opgaven te vervullen kan krijgen als de oorlog ge
wonnen wordt door „de nieuwe orde". Zoo zijn even
wel lang niet alle ouders, zij kunnen het niet zijn
of zij durven het niet te zijn.
Ik begrijp dat en ik zal er
niemand hard om vallen,
want geen mensch heeft zich
zelf zooveel verstand kunnen
aanmeten als hem goed voor
kwam
Er kwam daar evenwel een
jonge kerel bij me- met de vraag: wat doen we met
die anderen bij ons in het dorp, die graag met ons
zouden meedoen, maar niet mogen van thuis. Ik
zelf ben vandaag gegaan al hadden ze het thuis
liever wiet anderen doet» dat niet en hoe bereiken
we dief
Ja, hoe bereiken we dief
Vader, wü jij je kinderen eens aankijken f En wil
je eraan denken, dat als joiiw tijd er geweest is,
zij nog niet klaar zijn met het leven f Dat het van
daag gaat om HÜN toekomst en niet meer om jouw
heden f En als je dan in de oogen van je zoon en
je dochter den glans ziet van het verlangen om
mee te leven, wü je dan verstandxg wezen en be
denken, dat je hun jonge levens niet MAG be
lasten met den druk van je eigen verouderde
wereld f
Weet je, wat je doetf Stap ook eens naar zoo'n
jongerenbijeenkomst en proef eens mee van die
kostelijke levenslust, die zich nieuwe wegen ziet
openen, wegen, waarlangs ons volk naar het LEVEN
marcheert.
D. v. d. B.
