Dat is Bolsjewisme
w IE het zoo heeft leeren zien, voor hem
vallen meteen de schellen van de oogen en
voor hem is het klaar, waarom de Ameri-
kaansch-Joodsche geldmacht in bondgenoot,
schap met het Bolsjewisme samenspant tegen
Europa.
W IE in de Oekraïne de landbouwbedrijven
heeft bezocht en in staat is de openbarings
vormen der dingen te scheiden van de wereld,
beschouwing, die alles drijft en stuwt, die heeft
een klaar inzicht verkregen in het wezen van
het Bolsjewisme. Wij waren gewend het Bols
jewisme te zien als een beweging die uitslui
tend in staat was door moord en brand al het
bestaande te vernietigen. De opbouwende kracht
die er in school, ontging dikwijls aan ons oog.
Het uitmoorden van boeren en intellectueelen,
het verwoesten der kerken, het doodmartelen
der priesters, het verkrachten en schenden van
vrouwen en kinderen, dat alles is slechts een
der bijkomende verschijningsvormen van net
Bolsjewisme of beter gezegd, het is slechts
één der voorbereidende maatregelen, die geno
men moesten worden, wilde dit satanische stel
sel zich kunnen doorzetten. Het Bolsjewisme
zelf is een tot in het uiterste georganiseerde
macht, die van uit een centraal punt heel het
leven der volken dienstbaar maakt aan één vast
omlijnd doel en alles hiervoor inschakelt volgens
een systematisch doordacht plan. Dat plan is
een wereld te bouwen, waarin God, de Almach
tige, niet wordt geëerd, noch gediend en waar
de mensch zetelt als God op "een troon. Een
wereld die in zijn cultuur en in zijn maatschap
pijnorm een hoon is voor den Schepper. Het
is de uitstraling in. 4cze wereld van de titani
sche macht van Satan en zijn trawanten. Dat
het Bolsjewisme dé krachten organiseeren kan,
leeren ons de geweldige legers met de duizen
den tanks en vliegtuigen, zooals die zich heden
in het Oosten verzameld hebben in den grooten
eindstrijd ter vernietiging der Germaansche
volkerenfamilie.
H OE men dit machtsapparaat heeft opge
bouwd, kan men het best verstaan als men
nagaat, wat het Bolsjewisme aan de Russische
boeren heeft misdreven. Toen in den Czarentijd
de lijfeigenschap was afgeschaft, kregen de
boerenarbeiders en de kleine boeren wel hun
lijfsvrijheid terug, maar een doelbewuste land
bouwpolitiek werd nooit gevoerd. Evenals hier
yoor Mei 1940, waren de landbouwbedrijven
slechts dienstbaar aan de groot-kapitalistische
machten ten einde deze aan winst te helpen.
Door de groote gezinnen ontstond een bevol
kingsoverschot. Een gezonde kolonisatiepolitiek
ontbrak en men liet in de steppen honderddui,
zenden H.A. grond braak liggen, omdat het
in cultuur brengen daarvan geen directe winst
opleverde voor de geldmachten. Met al die H.A.
vruchtbaren, maar niet ontgonnen grond, ver.
snipperden toch de boerderijen in kleine be
drijfjes, waar geen gezin van leven kon, terwijl
daarnaast vele kapitalistische grootgrondbe
zitters hun landerijen exploiteerden door de
kleine boeren voor hongerloonen te laten ar
beiden.
Op weg
Gemachtigden van den Leider
naar gelijkberechtiging
ZEELAND
Indrukken en gedachten (xxiv>
yV
2de Jaargang No. 6
Vrijdag 12 Februari 1943
Toen kwam Lenin, de Marxist. Hij noemde de
boeren: „de reserve van het proletariaat". Men
toog met leuzen den boer op en verkondigde,
dat het Marxisme het grootgrondbezit onder de
boeren zou verdeelen. De boeren herkenden niet
dat duivelsei, dat toen in hun nest werd gelegd.
Met behulp der kleine boeren werden de groot
grondbezitters vermoord en de bedrijven zouden
inderdaad worden verdeeld. De wereldbeschou
wing van het Bolsjewisme erkent geen „boe
renland in boerenhand", doch ziet de boerde
rijen slechts als industrieele bedrijven, die be
heerd moeten worden door directeuren en
steedsche ambtenaren en waarin de boeren
slechts als proletariërs mochten werken om
de macht der industrieele steden een vaste basis
te geven. Toen de poeren dat begrepen, was
het te laat en hun opstanden werden in bloed
gesmoord. Niet alleen de grootgrondbezitters,
maar iedere boer, die gehecht was aan zijn
grond, werd toen vermoord, zoodat men uitein
delijk overhie'd een onderra? van landarbei
ders zonder hoereneer en. zonder boerenrecht.
Dat uitmoorden vajji meer dan achthonderd
duizend boeren en dat verkrachten van hun
vrouwen en dochters was dus één der ver
schijningsvormen van- het Bolsjewisme, dat
noodig was om zijn groote doel te bereiken.
Dat doel werd bereikt: n.l. alleen landbouw
bedrijven van vijfduizend tot vijf en twintig
duizend H.A. groot, waar een stompzinnig leger
van z.g. landarbeiders op werd gedrild door
I I OEYVEL wy ons in „De Landstand" niet recht
streeks bezighouden met de politieke problemen, is
het toch begrijpelijk, dat we dit keer aandacht schen
ken aan de politieke ontwikkeling in ons land. Nadat
in December 1941 de N. S. B. werd uitgeroepen tot
de eenige politieke party door middel waarvan de
wilsvorming van het Nederlandsche volk tot uiting
kan komen, volgde o.m. in December 1942 de mede-
deeling dat de Führer van het Groot-Duitsche Kijk
den Leider der N. S. B. erkende als Leider van het
Nederlandsche Volk. By monde van den Rykscom-
missaris werd verder vastgesteld, dat op de Nationaal-
Socialistische Beweging de taak rust om aan het
Nederlandsche volk, dat niet als een overwonnen
natie zal worden behandeld, het nationaal-socialisme
te brengen. Vanzelfsprekend is er bij stil gestaan,
dat ons volk door middel van de N. S. B. weer zétt
zou moeten worden ingeschakeld in het Staatsbestuur,
zij het dan ook dat dit vooreerst nog slechts ge
deeltelijk zou kunnen.
De Leider nu heeft ten behoeve van de uitoefening
van zyn besturende taak in den Staat, met ingang
van 1 Februari jJL verschillende maatregelen getrof
fen. Allereerst heeft h(j gesticht de Secretarie van
Staat der nationaal-socialistische beweging der Ne
derlanden. Dat zal het centrum zijn waarbinnen de
werkzaamheden van de door den Leider benoemde
een z.g. bestuur van steedsche proletariërs,
meestal onder een joodschen directeur.
Hiermede kregen de Bolsjewieken de volko
men heerschappij over den grond en over de
opbrengsten daarvan. Dat heele systeem, dat
men ook doorzette ten aanzien van Je zelf
standige burgers in de steden, werd toen dienst
baar gemaakt aan een productieproces, dat een
oorlogsapparaat vormde, in staat geheel Euro
pa eenmaal te overrompelen, zoodat dan een
kleine groep van joden als tirannen uit het
Oosten in zelfgenoegzame zelfzaligheid «tlle
volkeren zouden doen knielen voor Juda en
de wereldgeldmacht.
Kapitalisme en Bolsjewisme, het zijn kinderen
van denzelfden vader en die vader is de oude
Satan, die vanaf het Paradijs djn duivelsihe
plannen heeft uitgebroed. In den geweldigen
strijd onzer dagen is geeri neutraliteit bestaan
baar. Nu geldt slechts één weg; het is vnór
of het is tegen- Boerendom of Bolsjewisme.
Bidden wij den Almachtige dat Hij ons bedro
gen en misleidde volk dienstbaar wil doen zijn
in dezen strijd voor Zijn Naam en Eer Dan,
maar ook dan alleen is er behoud voor ons en
voor onze kinderen.
Lunteren, 7 Febr. 1943. ROSKAM
Gemachtigden voor Staatsaangelegenheden en voor
aangelegenheden betreffende de Volksgemeenschap
tezamen komen en dat, omgekeerd, zorg draagt voor
de coördinatie en concentratie van deze werkzaam
heden.
Door middel van de Gemachtigden verkrygt de Leider
het voortdurend contact met de onderscheiden Depar
tementen van het Algemeen Bestuur, met de Duit-
sche dienstinstanties en met de organen der Volks
gemeenschap. Op de Gemachtigden rust derhalve een
zeer belangryke en uiterst verantwoordelijke taak.
Tot een zyner gemachtigden voor Staatsaangelegen
heden, met name voor Landbouw en Visscherij, be
noemde de Leider hoe kon het ook anders den
veteraan Dr. F. E. Posthuma. In de kringen van
den Landstand waarvan Dr. Posthuma Generaal-Ad
viseur is, is hij geen onbekende, doch een geziene
persoonlijkheid. Iemand die ondanks zyn leeftijd nog
jong van hart is en wien geen moeite te veel is, om
in dezen tijd zyn volk dat in nood is, te dienen.
Uit „Volk en Vaderland" waaraan we de gegevens
over deze belangryke aangelegenheid ontleenen-
nemen we ook over de krachtige uitspraak van den
Fries Dr. Posthuma: „Doch dyn plicht en lit de Ijuo
rabje", hetgeen wil zeggen: „Doe je plicht en laat
de menschen kletsen."
Als ieder die onze volksgemeenschap met zyn gaven
