Over „ploegen biggenprijzen en
zwarten handel -
F R ^n boeren met een ruim geweten die clandestien
boter verkoopen en daarvoor ook nog woekerprijzen
nemen. Met graan Is het evenzoo gesteld en af en
toe hoort men ook van clandestiene slachtingen door
boeren, alhoewel dergelijke slachtingen meestal bij
anderen dan boeren zullen worden verricht. In elk
geval is het een feit dat er nog veel sluikhandel wordt
gedreven en dat boeren daarvoor de grondstoffen leve
ren. Dat is zeer te betreuren. We schreven er reeds
vaker over. Daardoor wordt degene die het niet beta
len kan en alleen op de distributie is aangewezen,
ernstig gedupeerd. We vinden het noodzakelijk dat hier
zware straffen tegen de overtreders worden geëischt.
Hoe dat in Duitscjiland geschiedt, lazen we dezer
dagen in het Algemeen Handelsblad. We ontleenen
aan dit dagblad het volgende bericht:
Benoemingen
bij den Landstand
De Landstand in Zeeland
vrijdag 7 mei 194s
I
DE LANDSTAND
rag. 2
Indrukken en Gedachten (XXXVI)
^Onverantwoordelijke elementen hebben ge-
tracht ons volk en ook ons nuchtere boerenvolk het
hoofd op hol te brengen. Verschillende „heeren" heb
ben daarvoor reeds geboet met hun leven, andere
hetsers zjjn weer als voorheen schuilevink gaan spelen.
Over het algemeen kan steeds gezegd worden, dat
de ballade van Werumeus Buning „en de boer ploegde
voort", overeenkomstig de werkelijkheid is. De boer
ploegt in den regel voort onder alle omstandigheden.
Er zijn dit keer uitzonderingen geweest. Helaas! Ook
boerenmenschen hebben zich laten verleiden tot het
doen van dingen, die geheel tegen hun eigen geestes
gesteldheid ingaan en waarvan zy later spyt hebben.
Wie zich verzet tegen de maatregelen der overheid,
loopt de kans daarvoor te worden gestraft. Wie het
doet, kan er op rekenen, dat hij zwaar gestraft wordt.
En wat bereikt men er mee? Dat ook degenen die
de wetten naleven worden gedupeerd. Wat bereikt men
er mee als men ergens saboteert? Als er bijv geen
melk aan de fabriek wordt geleverd, zal er minder
boter kunnen worden gemaakt; en minder boter betee-
kent minder vet van eigen bodem voor ons volk, ter-
wyl wy reeds door onze buren worden geholpen.
En door de vet voorziening door sabotage nog bovendien
te stagneeren zullen daar alleen de eigen volksgenooten
door worden gedupeerd.
Het is begrijpelijk, dat de bezettende macht niet met
zich laat spotten. De afkondiging van het Politie-
standrecht en de plaats gevonden hebbende ter dood
veroordeelingen bewijzen dat.
Leent toch niet het oor aan alle oncontroleerbare ge
ruchten die de ronde doen, geruchten, die op aansto
ken van de heeren die naar Engeland gevlucht zijn,
door sommige onverantwoordelijke elementen verspreid
worden. Houdt U aan de gegeven voorschriften. Gij
voorkomt daardoor erger, want het gezag zal zeker
gehandhaafd worden. Boerenvolk, blijft nuchter en
„ploegt" voort!
"I ET feit, dat. met ingang van S Mei de veemarkten
weer geopend zijn, zal in bóerenkringen met instempilng
zyn begroet. De handel zal echter slechts op aankoop
vergunningen mogelylt zijn. In hoeverre thans de vee-
pryzen eenigszins redelijk zullen worden, moeten we
afwachten.
I N een der vorige nummers wezen we op de vastge
stelde maximumprijzen voor biggen op 4.per week.
Deze prys is vastgesteld door den Gemachtigde voor
de pryzen.
We nemen het dezen Gemachtigde niet kwalijk, dat hy
niet op de hoogte is van honderd en één zaken, waar
voor maximumprijzen worden vastgesteld. En dus be-
grypen wij, dat hy ook voor het vaststellen van big-
genprijzen adviezen noodig heeft. Wie echter in deze
gelegenheid advies heeft uitgebracht, weten we niet,
maar zeker is, dat het MENSCHEN ZIJN GEWEEST,
DIE NIET OP DE HOOGTE VAN DE PRAKTIJK
ZIJN.
In de eerste plaats is een prijsvaststelling PER WEEK
fout, omdat daardoor geen betaling naar kwaliteit
mogelijk is. Het komt nog wel eens voor, dat een
big van zes weken meer waard is dan een exemplaar
van 12 weken. Biggen en biggen zyn nu eenmaal zeer
verschillend en worden niet gelyk pakjes boter of gelijk
doosjes lucifers als het ware aan den loopenden band
gemaakt. In de tweeds plaats is controle op de markt
t.a.v. den leeftijd uiterst moeilijk, omdat men aan de big
gen niet kan zien hoe oud ze zijn. Men zou kunnen
zeggen; hoe zwarter en hoe langer de haren, des te
ouder!
In de derde plaats is de handel in biggen zoodanig ge
organiseerd, dat men zich doodeenvoudig niet aan de
officieele prijzen houdt. Een brief uit Noord-Holland is
een der zoovele bewijzen voor deze stelling.
„Het officieele marktbericht van Ptirmerend
geeft de vastgestelde pryzen", zoo schrijft ons
een Noord-Hollandsche boer", maar toen ik op
de markt kwam om drie biggen te kooj>en
a 50-, kon ik er niet één krygen. Beneden
85.- kon ik slechts een heel licht ding koopen;
de behoorlyke biggen lagen zelfs in den prys van
135- en 145.. Alleen als ze je vertrouwden,
kwam je de prys aan de weet."
Het is begrijpelijk, dat déze boeren met hem velen
teleurgesteld van de markt huiswaarts is gekeerd
zonder biggen. Anderen MBtpen ze echter wel, omdat
zij ze willen hebben.
We hebben den indruk dat er kooplieden zijn, die bjj
den fokker erg schermen met de maximumprijzen, maar
niet zoodra hebben ze de biggen in bezit of ze zijn
de officieele prijzen vergeten en als de biggen weer
verkocht worden, gaan ze bóven de maximumprijzen uit.
Controleeren bljjft moeilijkheden geven.
Uiteraard zyn ons verschillende vragen gesteld over
deze biggenprijzen. Zoo werd gevraagd of er niet van
de zjjde van het Bedrijfschap kon worden ingekocht
en verkocht tegen maximumprijzen. Zulks dan te regelen
door inkoopcomraissies en dergelyke. Het wil ons voor
komen, dat de onkosten dan boven het gewin komen en
de vrijheid van den boer nog meer zoek is. Op grond
van de ervaringen met de paarden, wyzen we dit
systeem af. Zoo wilde ee'n ander de pryzen niet per
week, maar per pond zien vastgesteld. Ook dat heeft
bezwaren, al zijn deze minder erg.
Wij willen gaarne ons standpunt uitéénzetten.
Voor voldoende contract- en huisslachtingsvarkens zijn
er MOMENTEEL inderdaad te weinig biggen. Iedereen
wil zoo vlug mogelijk in het bezit zijn van deze varkens
om meer tijd te hebben, ze behoorlyk zwaar te krijgen.
De vraag is groot en het aanbod is klein, mede omdat
er te weinig biggen mochten worden aangefobt in het
vorig jaar, maar ook omdat de strenge koude In den
vorigen winter vele fokkers dezen winter voorzichtiger
heeft doen zijn. Er zyn daarom minder biggen geboren
in de wintermaanden. Daarenboven schijnen op verschil
lende plaatsen, wellicht als gevolg van gebrek aan
vitaminen, kleine .toomen geboren te worden. Daar
komt tenslotte nog by, dat in den vorigen herfst het
aanbod van biggen een tijdlang aanmerkelijk grooter
was dan de vraag, zoodat uiterst lage pryzen geno
teerd werden, waardoor de fokkers verlies hebben ge
leden, en ook daardoor hun varkensstapel weer inkrom
pen tegen den winter.
Al is de abnormaal hooge biggenprljs van thans ver
keerd, toch ben Ik van oordeel, dat ingrypen beter
overwogen moet geschieden en de vorm van thans:
maximumprijzen per week in geen geval een juiste
oplossing is.
Reeds heb ik er voor veertien dagen op gewezen, dat
vaststelling van maximumprijzen óók garantie aan
de fokkers voor minimumprijzen tot gevolg ,noet heb
ben, wil men niet onredelijk zyn.
Bovendien wil het my voorkomen, dat de aanvoer van
biggen spoedig zal toenemen. Uit dat oogpunt alleen
al lykt my ingrypen in de biggenprijzen onnoodig. Door
het grootero aanbod zullen de prijzen wel voldoende
dalen en bestaat evenals vorig jaar tegen den
herfst groote kans dat de biggen weer byna onver
koopbaar zyn.
Wil men toch maximumprijzen voor de biggen houden,
dan is overleg tusschen verschillende instanties o.i.
dringend noodzakelijk en dan zal in elk geval een
vaststelling per week moeten vervallen. Een prys per
pond levend gewicht zou een betere maatstaf zijn,
alhoewel ook daarbij nog onvoldoende rekening wordt
gehouden met de kwaliteit.
Tenslotte zij er nog eens op gewezen, dat de prijs der
contractvarkens nog steeds verliesgevend is, ook by
normale biggenprijzen. Ieder die een contract varken
mest, heeft, daarop verlies en de'eenige compensatie is,
dat men ook een varken voor eigen gezin mag slachten.
Dat laatste nu wordt den boer in sommige kringen
bijna kwalijk genomen. Men vindt dat zooiets niet te
pas komt in dezen tijd. Men oefent daarop kritiek uit,
evenals op de telerspremie In het algemeen en deze
eritiek is in dén iaatsten tyd verscherpt door de premie
In den vorm van spijsolie by de inlevering van suiker
bieten. Op deze aangelegenheid hopen we een volgende
week terug te komen, want daaraan zitten verschillende
kanten, die wel eens duidelijk gezegd mogen worden.
De Boerenleider, Hoofd van den Neder-
landschen Landstand, heeft met ingang
van 1 Mei benoemd tot:
Generaal Adviseur: E. Z. OLDENBAN-
NING te De Wijk, thans Voorman;
Voorman: J. SAAL Kolhorn, thans
Boerenleider der Provincies Noord
en Zuid-Holland;
Hoofd der Hoofdafdeeling I (Volk en
Bodem) van het Algemeen Bestuur:
P. J. JANSEN te Hoeven, thans
Boerenleider der Provincie Noord-
Brabant;
Hoofd der Hoofdafdeeling If (Voortbren
ging) E. J. v. d. VEEN te Hooger-
smilde, thans Hoofd der Hoofd
afdeeling H der Provincie Drenthe;
Hoofd der Hoofdafdeeling UI (Voedsel
voorziening) KLAAS DE VRIES JR.
Groote IJpolder, thans Hoofd der
Hoofdafdeeling II.
„Wegens overtreding van de wet op de oorlogs
economie werd op het einde van het vorige jaar
door de buitengewone rechtbank te Aken een
echtpaar gestraft. De man, een vee-pachtboer met
24 ha. land, had 400 kg. boter en een tamelyk
groote hoeveelheid eieren, gedeeltelyk tegen te hoo-
gen prijs, en in stryd met de bepalingen verkocht.
Tot den herfst van 1942 toe had hij bovendien één
varken en drie kalveren clandestien geslacht.
De man werd veroordeeld tot vijf jaar tuchthuis
straf en de vrouw wegens medeplichtigheid tot vjjf
maanden gevangenisstraf. De man werd verder nog
gestraft met vijf jaar verlies van burgerlijke eere
rechten.
Na klacht van den landsboerenleider werd boven
dien, op grond van de Rjjkspachtbeschermings-
wet, het pachtcontract, omdat deze lieden niet
langer de juiste personen waren om den bodem te
bewerken, onmiddellyk door het pachtbureau ver
broken.
Aan de overweging van deze beslissingen ontlee
nen wy nog via de „Westf. Land. Ztg.", dat dit
echtpaar de producten van een aan hen toever
trouwd landbouwbedrijf niet in het belang der
volksgemeenschap doch uitsluitend te eigen bate
had aangewend. Zy hadden bij den verknop ge
tracht er zoo hoog mogelyke pryzen uit te slaan,
zonder er aan te denken, dat vooral nu, in oor
logstijd, de bodemproducten tegen de vastgestelde
pryzen in handen van de verbruikers moeten
komen.
Zy hadden opzettelijk de plichten geschonden, die
zy als bewerkers en daardoor als beheerders van
den Duitschen grond en de daaruit gewonnen pro
ducten, ten aanzien van de volksgemeenschap had
den. Zelfs wanneer zij, zuiver landbouwtechnisch
bezien, behoorlijk, ja goed hadden gewerkt, dan
nog zouden zij ongeschikt zyn om verder Duit
schen grond te beheeren. En wanneer nu de onmid
dellijke verbreking van het pachtcontract voor hen
en hun kinderen zeer ernstige gevolgen zou heb
ben, dan hadden zij dat uitsluitend aan hun eigen
optreden te wyten. Dit vonnis moge voor oorlogs
knoeiers hier te lande een afschrikwekkend voor
beeld vormen."
Wy hebben aan deze laatste opmerking niets toe te
voegen. Laat men eens wat minder denken aan het
spekken van eigen zak en wat meer aan onze VOLKS
GEMEENSCHAP.
TER HAAR
Redactie-adres: Groote Markt 28, Goes, Tel 2345
(toestel 05).
Uitgave: Uitgeverij „Volk en Bödem", Postbus
281, Den Haag.
Advertenties: Losse plaatsing 25 ct. per m.m., In
alle edities 75 ct. per m.m.
Abonnementen: Voor niet-leden van den Nederland-
schen Landstand 5.— pe%r jaar of 1.25 per
3 maanden.
Alle briefwisseling betreffende exploitatie, adver
tenties 'en abonnementen, aan postbus 281, Den
Haag, Telefoon 11.65.88.
