Groeistoffen in den
tuinbouw
ing van omgeënt hout
Bij het plukken der aardbeien
7
In den eersten winter
kijkt men den geheelen boom na. Men
dient den boom dan met verstand van
zaken aan te zien. De jonge scheuten der
ent-rijzen worden, voor zoover zij den ver
keerden kant opgaan, in de juiste richting
vastgebonden en wederom wordt een gron
dige opruiming gehouden onder de over
tollige wilde scheuten. Ook dan echter met
beleid, omdat een deel van dit jonge hout
noodig is voor de snelle overgroeiing der
entwonden. De zoogenaamde saptrekkers
mogen slechts geleidelijk worden wegge
nomen. Om de 20 25 cm laat men een
waterloot staan, die tot op 15 tot 20 cm
wordt ingekort. Soms kan men de wilde
loten gebruiken voor een betere vulling
van de kroon. Het is dan echter noodig,
om in het tweede jaar op de stompen een
stukje edel rijs te zetten.
By kroon- of spleetgriffeling op dik hout
worden dikwijls meer dan één ent ge
plaatst. Het is niet de bedoeling dat deze
alleen blijven staan. De overtollige ver
edelingen helpen echter mede bij het tot
stand komen van een vlotte overgroeiing
van de wond en zijn dus den eersten tijd
onmisbaar. We kunnen tenslotte natuurlijk
slechts een twijg als takverlenging hand
haven en snijden daarom de overbodige
enten tot op korte stompjes weg. En als
we dan toch eenmaal aan het snoeien zijn,
nemen we meteen de verlenging zelf onder
handen: we korten de verlengingen in tot
op ongeveer de helft en snoeien de zij
twijgen in tot op vier tot zes oogen.
Nog eenmaal wordt daarna het snoei
mes er In gezet. \vy volgen dan ech
ter al geheel de normale regelen der
kunst. De verlenglngstakken worden
matig teruggesnoeid, al naar hun
sterkte en hun standplaats aan den
boom. Alle te dicht 6taande en naar
binnen groeiende twijgen worden ver
wijderd en overbodige gesteltakken
worden weggenomen, zelfs indien de
daarop geplaatste veredelingen uitste
kend vergroeid zijn. In den regel zijn
de veredelingen dan volkomen één met
de takken. De entplaatsen zyn prach
tig overgroeid en hier en daar Is het
edele hout al weer met vruchtknoppen
bezet. Verdere snoei prikkelt tot hout
vorming, In plaats van tot de vorming
van vruchtknoppen. Het Is dan de tyd
om onze nazorg voor de veredeling te
staken. Z(j zijn geslaagd en de rest
doet de boom zelf.
BU het plukken worden do vruchten niet in de hand verzameld, maar stjjk voor stuk
In de slof gelegd. (foto: Archief ,,De Landstand")
Nu we zoo langzamerhand weer in den
vollen aardbeienttjd gekomen zijn, ver
dient het aanbeveling nog eens na te
gaan, hoe wy het meeste profijt van
onze aardbeien kunnen trekken.
In de eerste plaats, omdat in dezen tijd
de vraag naar deze heerlijke vruchten
grooter zal zijn dan ooit, zoodat het
noodzakelijk is voor een zoo groot
mogelijke hoeveelheid te zorgen, en ten
tweede, omdat dit de beste financieele
resultaten waarborgt.
Het gaat er niet alleen om, de vruchten
zoo goed en zoo versch mogelijk aan
de markt te brengen, neen, bovendien
moet de consument ze in goeden staat
ontvangen, eerst dan kunnen we te
vreden zijn.
Wanneer moeten wij plukken?
Het beste tijdstip voor den pluk is
even voor de volrijpheid, waarbij er op
gelet moet worden, dat aardbeien,
welke over twee dagen rijp zijn, tege
lijkertijd worden meegenomen, want:
rijp geplukt is te laat geplukt.
De vruchten worden bij voorkeur
rechtstreeks geplukt in de bekende on.
diepe bakjes van papier bij cultuur in
den vollen grond gebruikt met de
Beverwijksche sloffen of chips.
Niet bij handen vol tegelijk plukken!
Elke geplukte aardbei wordt meteen
neergelegd in het bakje of mandje
anders beschadigen wij de vruchten en
De gevolgde methoden:
Gelijk bekend is groeistof tegenwoordig
in diverse merken verkrijgbaar. In het
boomkweekerscentrum Boskoop is het
meest bekende preparaat hét Rhizopon,
dat in den handel wordt gebracht als
poeder en in tabletvorm. Rhizopon A
bevat als werkzaam bestanddeel het
indolylazijnzuur en wordt meestal ge
bruikt in een sterkte van pet. Rhizo
pon B bevat naphtaleenazijnzuur en
wordt het meest gebruikt met een con
centratie van 0.1 pet.
De gebruikswijze vereischt nog eenige
toelichting. Het meest bekend is de
gewone opzuigmethode, waarbij de groei
stoffen worden opgelost in water. Men
laat de stekken daarin tot 24 uur staan;
een deel der groeistoffen wordt er dan
door opgezogen.
Daarnaast heeft men de hierboven reeds
genoemde poedermethode; daarbij wor
den de stekken even met het ondereinde
in water gedompeld en daarna door een
poedervormig mengsel van talk en groei
stof gehaald. Direct daarna worden de
stekken op het stekbed uitgezet.
Verder heeft men nog de zoogenaamde
dip-methode. De oplossing waaruit de
groeistof moet worden opgezogen, is
daarbij aanmerkelijk sterker van concen
tratie; in verband daarmede kan de tijd
van vele uren tot enkele oogenblikken
worden bekort.
Tenslotte is er nog de pasta-methode;
waarbij de groeistof in den vorm van
een smeerseltje op de te behandelen
planten wordt gebracht. Deze methode
is voor stekken minder gebruikelijk,
maar wordt daarentegen wel eens toe
gepast bij de behandeling van moeilijk
vergroeiende veredelingen. Dit zijn de
belangrijkste methoden. Natuurlijk wor
den variaties toegepast, die echter nog
niet verder zijn gekomen dan tot het
stadium der proefnemingen. De resul
taten der hiermee genomen oriëntee-
rende proeven zijn nog niet zoo, dat
de practijk er reeds profijt uit kan
trekken.
Het besproeien van den grond van het
stekbed, hoe logisch de gedachte ook
klinke, biedt het gevaar, dat ook de
schimmels en de bacterie-flora worden
geprikkeld, en dat algemeen mossen
eveneens een snelleren groei gaan ver-
toonen. Krijgen deze op het stekbed de
overhand, dan is het leed niet te over-
krrjgen zij deuk- en kneusplekken. De
slechte vruchten mogen echter niet
blijven zitten, maar moeten apart ver
zameld worden. Indien ze blijven zitten,
kunnen de aardbeien aangetast worden
door Rhizopus, een schimmel die echter
geen levenskansen heeft bij onbescha
digde vruchten, omdat zij niet in staat
is door de onbeschadigde vfuchthuid
heen te dringen.
Bij het oogsten der bakaardbeien plegen
de plukkers de aangevreten vruchten
zoolang op het glas der een ruiters te
leggen. Na den pluk worden deze aard
beien dan, meest voor eigen gebruik,
bijeen gehaald. Druk uw plukkers
steeds opnieuw op 't hart de vruchten
te behandelen als eieren, en niet als
eierkolen
Behoudens bij kleinere soorten, zooals
Abondance, worden de aardbeien met
de kelkbladen -geplukt. Bij kas- of bak.
teelt worden ze liefst geknipt.
De vroege morgen is de beste tijd voor
't plukken. Proefnemingen hebben aan
getoond, dat de vruchten dan 't langst
houdbaar blijven. Temperaturen boven
de 40 graden zijn voor de aardbeien
funest. Kunnen wij ze niet aanstonds
afleveren, dan zetten wij de aardbei-
sloffen dus op een koele plek.
Om den anderen dag de bedden nazien,
dat geeft den regelmatigsten en groot
sten oogst aan eerste kwaliteitsvruchten.
groeistof bij de verdeeling worden ge
bruikt.
Wij wezen er reeds op, dat men nier
de groeistof Wel ens toedient in den
vorm van een smeerseltje, van lanoline-
pasta. Soms wordt zy ook met een pen
seeltje over de wond gestreken, terwijl
volgens een derde methode de griffels
net als de stekken in een groeistof
oplossing worden gezel en enkele uren
vloeistof kunnen opzuigen.
Bij de diverse methoden moeten echter
worden aangeknoopt de eischen, die de
practijk nu een keer stelt. Zoo kan de
poederbehandeling bijv. niet op het veld
worden toegepast, aangezien het poeder
in den wind kan verstuiven. Van te
voren moeten we dus hebben uitge
maakt: „hier gebruiken wij de groeistof
in opgesloten vorm en volgen de opzuig
methode".
Belangrijke stoffen zijn daarby de wond-
hormonen, die in de planten worden
gevormd bij verwondingen. De onder
de verwonding liggende cellen worden
door deze stoffen geprikkeld tot deeling,
met het gevolg, dat de wond wordt
afgesloten en spoedig overgroeit.
Als wij ook deze stoffen hebben leeren
gebruiken, zal het ons mogelijk zijn een
snellere vergroeiing tot stand te brengen
tusschen ent en onderlaag Een van
deze wondhormonen, het traumatine-
zuur, is korten tijd geleden geïsoleerd.
Op den proeftuin te Boskoop heeft men
er reeds resultaten mee gehad bij de
veredeling van Rhododendrons maar de
verkregen winst is nog te gering en
nog niet van belang voor de practijk.
Inmiddels zijn thans op groote schaal
proeven met Rhododendron-hybriden op
gezet, waarbij vooral dit traumatine-
zuur wordt beproefd. Het Verdere onder
zoek in deze richting is dus gaande en
we mogen aannemen, dat er zich nog
allerlei verrassingen op "dit gebied zul
len voofdoen. Verwacht mag worden,
dat in den loop van dit jaar waarde
volle nieuwe gegevens zullen worden
verkregen.
G. D. L. M.
G roei stof-com bi naties
Een wonderlijke ontdekking van den
laatsten tijd is het nut van de zooge
naamde co-factoren, da* wil zeggen van
tot het welslagen der behandeling mee
werkende stoffen. Dikwijls zijn dit an
dere groeistoffen dan die welke we wil
len gebruiken, soms ook zwakke suiker
oplossingen, ja zelfs kunnen het die
stoffen zijn, die ons al lang als vita
minen bekend zijn. Klaarblijkelijk hebben
deze dus ook in het weefsel der planten
een belangrijke taak.
Zooals bekend worden zoowel de suikers
als vitamine BI in de bladeren gemaakt.
Zij dalen langs de vaatbundels omlaag
en zetten, als ze daar zijn aangekomen,
de wortels tot krachtiger groei aan.
Door kunstmatige toediening van deze
medewerkende stoffen kan men de wor
telvorming doen toenemen. Als de plant
gemakkelijk te stekken is, dan is dat
klaarblijkelijk niet noodig; dan zitten
er voldoende suiker en voldoende vita
mine BI in zoo'n plant.- Maai is er een
tekort, dan gaat het er net mee als
bij ons, dan geven we een vitamine
tabletje en de zaak is gezond.
Verschillende sierheesters zooals kers
en malus, worden meestal veredeld. Als
door toepassing van groeistoffen of van
groeistoffen en co-factoren eigen wor
teling kan worden verkregen, zou dit
de teelt aanmerkelijk vergemakkelijken.
Afgezien daarvan kan ook rechtstreeks
Het werk van den
fruitteler in deze week
De tijd om vangbanden om
te leggen is aangebroken
De appelbloesemsnuiiKeverB kwamen
dit voorjaar plaatselyk weer in groo-
teu getale voor. Hoewel de schade
tengevolge van den ryken bloei niet
zoo groot is, is het toch gewcnscht,
[lat de fruitteler daartegen maatrege
len neemt om sterke uitbreiding vi.ii
de plaag in 1944 te vourkomen.
Aangezien de bestryding met buoui
kleurstoffen nog 'n het stadium van
onderzoek verkeert, biyit voorloopig
het wegvangen der volwassen kevers
de aangewezen weg. Hen legt hier
toe zoogenaamde vangbanden om de
stammen der boonien. Thans is het
de tyd om deze handen, welke uit
papier of uit jute (reepen van oude
zakken) bestaan, op een hoogte van
DA a VA m. aan te brengen. De
kevers zoeken hieronder een schuil
plaats. Daar zy iedere schuilplaats
op de stammen voor Hel nemen, moe
ten deze stammen vóór het leggen
der baiulcn met een stalen borstel oJ
krabber worden schoon gemaakt.
Alleen by goed glad gemaakte stam
men zullen veel kevers onder de ban
den kruipen. Voorts moeten de ban
den om ALLE stammen worden ge
legd, dus niet alleen by appelboo-
men, maar ook om die van pere-
boomen.
Een absolute eisch is het om den ge
heelen zomer tot de vorst Invalt, de
banden regelmatig schoon te maken.
Dit kan byv. geschieden door ze af
te nemen en bovei een emmer met
bytende vloeistof, byv. houtearboli-
neum, uit te schudden. Deze con-
tröle moet minstens één keer per
maand geschieden, liefst tydens koud
weer. By slechts eenmalige controle
In het geheele seizoen, heeft het
aanbrengen van vangbanden weinig
zin.
