MrJS
ARBEIDSINZET
Veuleiikeuring
I
VOOR DE JEUGD
te Krabbendijke
De veulenkeuringen van den Bond van
Zuid-Bevelandsche Paardenfokkers werden
30 Juni 1943 te Krabbendijke, Kloetinge en
Heinkenszand gehouden.
Aangegeven waren 189 veulens,
voorgrond: Avenir 1468 met 26, Clairon van
Annie met 21, Frans van de Lente met 20
bekroonde afstammelingen. Clairon van
Hoek volgde met 10, Kovacs van Kruinin-
gen met 6, Xantos met 5, Clairona Steven
en Carlo v. d. Schelpkreek elk met 4, Joli
van de Frederica met 3, Baron v. d. Een
dracht, Carlo v. h. Kerkje, en Albion elk
met 2 bekroonde afstammelingen;
Te KrabbendUke wint de keuring steeds
aan belangrijkheid. De kwaliteit der veu
lens was goed, vooral de kopnummers be
loven heel wat.
Btf de andere merrieveulens behaalde een
dochter van de beste Certa van Castorine
van A. J. Boone, een eerste prys.
De beide eerste prijzen by de hengstveulens
kwamen uit denzeflden stal. Een van de
bekende Castorine, het andere van 'n doch
ter van deze.
Ook de eerste prys van de jongere merrie
veulens Adri v. h. Hoogland een dochter
van Hautain van de Wieringermeer en de
bekende Herza v. h. Hoogland van J. van
Langevelde van Kruiningen belooft heel
wat voor de toekomst.
Te Kloetinge kwam vooral Avenir K 1468
best voor den dag met een mooie collectie
grove soortige best geiynde merrieveulens
voor 1 Mei '43 geboren.
Van de jongere merrieveulens werd een
Clairon van Annie no. 1, ook een best
veulen.
By de eenjarige hengsten werd de Xan-
toszoon Tonny eerste gevolgd door Carlo,
een zoon van Frans v. d. Lente.
Te Heinkenszand trok de keuring veel be
langstelling. Begonnen werd met de 2-
jarige hengsten.
Vooral de koppaarden van de groote maat
waren beste dieren, grof met veel hengst-
uitdrukking. Een mooi succes voor den stal
J. v. 't Westeinde-Vermue te Nieuwdorp
die met Bento en Simon den eersten en
tweeden prijs behaalde. Simon was boven
dien een volle broer van den eerste-prys-
winner der jaarlingen te Kloetinge. De
kleine maat kon ons minder bekoren,.wel
aardige goed gelijnde vossen. No. 5 vonden
wy wel wat laag geplaatst. De klassen-
merries geboren in 1942 vormden ook een
behoorlijk goede klasse.
Bij de oudere merrie-veulens bezette een
best veulen van Avenir de eerste plaats.
Grof, goed gebouwd gestopt veulen.
No. 1 der jongere merrieveulens was een
behooriyk veulen van Albion,
By de oudere hengstveulens bezetten twee
goede veulens van Kovacs van Kruiningen
de eerste plaatsen, terwijl by de jongere
beste zonen van Avenir de eerste plaatsen
innamen.
ii
Ll Beste Leners!
)A Om mae mee de deurre in uus te val
len, d'r bin wee vreed vee klachten
binnengekomme. Ze zegge wè 's as t
eerste schoep over d'n dam is, volge
d'r meer, mae zoo is 't 'ier ok. D'r
waere d'r wee verscheidene bie, die 't
nie waegden 'ulder naem d'r onder te
zetten. Affijn, daer is de prullemand
goed voo. Dan waere d'r natuurlijk ok
bie, wier klachten tegéliéke mee dat
van wat a'k verder schrieve, beantwoord
bin.
Dae gaeL.'ie dan. In d'eerste plekke
iets wat d bie d' errebeiers vreed vee
kwaed bloed gezet eit: de premie voor
kool- en maenzaed! Volkomen terecht
schrieve de meeste: Wie zou d'r as 't
'r op ankomt meer zweet voo gélaeten
de boer of de errebeierf Waerom de
boer aolles en de errebeier niks. Mee
de suuker was 't noe zó goed geregeld
en waerom kan dat noe wé niet zó
En noe was 't 'r een lezer in Zonne-
maire, die schreef:
„Nae anleidinge van wat d je vlie weke
schreef over 't regenverlet en de zin
r die je daebie gebruukte: „Schrief mè
's nae ons en je za 's zieë, 'oe gauw of
't gebeurd", zou 'k noe we's wille zieë,
Bram, dat 't uutkomt dat we zièë, 'oe
gauw of de errebeiers meegerekend
zulle 'ore, ok on de toekenning van de
spijsolie".
Mae m'n goeie vrind dae in Zonne-
maire, jie 'aelt twee diengen deu de
tcarré. Je weet toch ok wé net zo goed
as ik, dat de organisatie van de Voed
selvoorziening bie 't Rijk berust en nie
1*3 sS*
bie den Landstand? En zooiank as 't
oorlog is, bluuft dat wè zó ok.
De boeren bin nie verplicht die olie af
te geven! En noe mae dat regenverlet,
dat was 'n wettelijke verplichtinge en
die kunne ons dwienge om nae te
komme, mae die olie is gin wettelijke
verplichting en dwang kunne me dae
nie bie uitoef ene! Zoo zit dat, weet je!
En noe schreef ik wé, 't is gin wette
lijke verplichting, mae MOREEL is
ielke boer verplicht z'n errebeiers mee
te laeten deelen in wat a um extra
kriegt. Want zonder die errebeiers d 't
'un dat extra's nie gekrege. En noe wil
ik mae dit zegge: 'n Boer die a z'n
errebeiers gin olie geeft, ont'oudt ze
iets waer a ze volkomen recht op
jae ik wil nog verder gae: DIE STEELT
VAN Z'N ERREBEIERS! En wie dat
doet is in mien oogen gin boer mee,
mae 'n woekeraar.
En zo bin d'r neffen deze menschen
ok nog boeren die a stele van de ge
meenschap. Want zulder geve d'erre
beiers wë d'r deel mae wat doe ze? Ze
'oue nog gauw wat koolzaad achter,
draeie 't deur 'n vruchtenpers en
van bos ze één liter. D'r bin men
schen die d nooit genoegd Da's dus
de oliekwestie.
Volgende zaek!
'n Vrouwe uut Waarde, die a overi
gens nog 'n persoonlijk briefje kriegt,
schrief t:
„Er werd gezegd, dat er in de lichting
'23'2lt geen onderscheid gemaakt zou
worden en aangezien dat wel het ge
val is, zou ik graag inlichtingen op
mijn vraag lezen in ,J)e Landstand"
van de volgende week. Als ieder zijn
plicht doet, valt het juk toch lichter te
dragen
Vrouwe, wat d jie dae geschreven eit
dat ik ok kunne schrieve, want ik
Vrijwilligers komen helpen
In vele buurtschappen wordt de komende
oogst met een bedrukt hart tegemoet ge
zien.
God zegende den wasdom, vrijwel alles
staat er prachtig voor, we mogen
spreken van een gezegend jaar.
Maarde oogst moet binnen.
Door velerlei oorzaken is er thans echter
een groot gebrek aan arbeidskrachten
Ecu van da velen dia ook dit jaar weer
willen werken. Geeft deze flinke jongens
een kans zich weer verdienstelijk te maken.
ten plattelande. Daarom die bedrukte
harten.
Een goede kant aan deze schaduwzijde
is, dat juist nu weer de oude „buren-
plicht" herleeft, dat in tallooze dorpen
prachtige staaltjes van de gemeen
schapsidee te zien zijn, dat geen uurtje,
geen minuut verloren gaat.
Ja, er zyn ook gevallen, waarin op
andere wyze in de werkkrachtennood
wordt voorzien. Dat boeren ƒ10.h
ƒ15.per dag betalen voor een hulp, die
vaak nog niet eens volwaardig is.
Wat leven we toch eigenlijk in een
vreemde wereld! Op het platteland wordt
er gezwoegd van vóór zonsopgang tot
nè, zonsondergang en in de stad loopen
tallooze flinke krachten, jongens en
meisjes rond, die kunnen werken, neen,
die willen werken, geheel vrijwillig met
inzet van al hun jonge krachten.
De een wil den boer op om zich óók te
geven in dezen moeilijken tijd voor het
veilig stellen van onze voedselvoor
ziening, zuiver uit idealistische over
wegingen en de anderwel, die wil
graag eens een boterhammetje meer eten
dan thuis.
Maar, cm den drommel, dat willen ze
niet voor niets hebben, ze willen er voor
werken
Zoo zijn er honderden!
Zonder dat er van onzen kant ook maar
de minste „reclame" voor gemaakt is,
zijn ze zich komen melden bij onze af-
deeling Landjeugd. We hebben ze ver
teld, dat ze niet naar den boer konden
gaan om daar eens een prettig lui uitje
te beleven, om den stadsmeneer of de
stadsjuf uit te hangen en de menschen
in den weg te loopen, maar dat het
werken zou zijn, hard werken, zoolang
de dag duurt.
Wie daar geen idee in hadden, die vielen
direct af.
En zoo hebben we een kader gereed
staan van frissche sportieve jongens en
meisjes met stevige handen aan het lijf,
die méé willen doen, niet voor spek en
boonen (althans in de figuurlijke be-
teekenis).
Uitsluitend gezonde jongens en meisjes
komen in aanmerking. Allen worden ze
gekeurd, ze moeten kerngezond zijn vóór
ze naar de boerderij mogen. Hun leef
tijden varieeren van 15 tot 18 jaar.
Een groot aantal van hen hebben wij
reeds kunnen plaatsen, maar een nog
grooter getal wacht nog op een oproep.
Nu is onze vraag: Wie kan één of meer
jongens of meisjes voor eenige weken
gebruiken
Wij weten? er zijn vorige jaren wel eens
slechte ervaringen met stadsjeugd op het
platteland opgedaan en vele boeren en
boerinnen zijn huiverig voor het „experi
ment".
Maar dan was het meestal zoo, dat die
kinderen op eigen houtje waren gegaan,
ongecontroleerd, ongekeurd, zoodat ze
alleen kwamen voor kattekwaad en eten.
Via onze afdeeling Landjeugd gaat het
echter anders. De jongens en meisjes
weten, dat de boer hard werken van ze
zal verlangen, dat de boer het recht
heeft, ze bij luiheid of brutaliteit zonder
meer naar moeder terug te jagen, dat
ze zich stipt hebben te gedragen naar de
regels van het huis en dat er op hen
gelet wordt.
Voor him werk mogen ze mee-eten, wat
de pot in de oogstdagen schaft en boven
dien krijgen ze een klein zakgeld, dat de
boer zelf naar prestatie kan vaststellen.
Maar dit moet geen „verdienen" worden,
dienke d'r precies eender over. As 't
dan nie erg is, dat 'n boerejongen mid
den uut z'n femielje %n werk weg-
ge'aeld 'oort, dan mot 't 'k nie erg
gevonde 'oore dat de gasten die d nog
op scholegae en van die leeftied bin
uut d'r studie ge'aeld 'oore, in Duitsch-
land gae werken en over 'n jaer of wat
mae 's verder lere. Daze dan d'elft ver-
gete bin kan ik niet 'élpe, dat leert wè
bie! Mae 't is noe eenmael anders be
schikt en dat zou noe nog nie erg weze
as ze 't mae 's wiste te waerdere! Mae
zejope nog as vroeger of d 't r gin
vuultje an de lucht is, mae allebei d'r
tengels in d'r zak, schelden en vloeken
van onmacht tegen diengen, waer ze
glad niks van of wete en dan lache ze
de boertjes nog uut achter d'r rik 'ok.
Wat ze die wee 's lekker bie de neus
Ik vind 't ronduut gezeit 'n groote
schande! Want -eerst, toen d 't bekend
was dat d'r voor den landbouw Aus-
weize wiere uutgegeve, toen kwaeme ze
opzette en waere ze in eenst bedrijfs
leider of knecht of wat ok. In ielk ge
val, ze waere in den landbouw. En noe
bin ze ineens wé nie in den landbouw
mae zoeke ze wee gauw 'n plekje op
d'een of andere schoole! 't Oort tied
dat dae tegen op getreje 'oort.
Verder nog dit. Bie aol die pessemisti-
sche geluiden die d 'k laete 'ooren
is 't 'r toch nog een lichtstraaltje. Want
de Nationale Jeugdstorm is 't mee mien
eens, dat 't schande is dat d'r in de
vacantie nog een jongen zó van 14
19 jaar niksdoend rondloopt. En daer-
om ei d'ele Jeugdstorm van 't gewest
Zeeland, meisjes zowè as jongens, z'n
eige angebode voo oogstliülp.
As d'r dus nog bin, die d wezenlik vee
verlege zitte, laete ze dan 'n briefje
schrieve an den Landstand Postbus 31,
Goes, en 't komt in orde.
En noe sluute m'n de zaek, t beste
en tot kommende weeke.
Gegroet van
wij houden het op ƒ1.ƒ2.per week.
Nu is nog voor velen een bezwaar, het
risico dat men loopt met „andermans
kinderen in huis','. Nietwaar, een ongeluk
ligt op een klein plaatsje. Ook hieraan
is gedacht. De door de „Landjeugd" uit
gezonden kinderen zijn allen tegen on
gevallen verzekerd.
Maar, zullen velen zich afvragen, wat
moet ik zoo'n stedeling laten doen?
Dat valt geweldig mee!
In de eerste plaats komen deze stede-
lingetjes om aan te pakken, om op de
boerderij een goed figuur te slaan, hun
gezonde lichaam geheel in te zetten. En,
waar een wil is, is een weg... Hoeveel
tijdroovende karweitjes zijn er niet op
ieder bedrijf, waarbij ongeschoolden met
een beetje handigheid spoedig gewaar
deerde krachten zijn? Ieder voor zich
weet die op te noemen. Flinke jongens
pakken alles aan. Het gaat er slechts
om hun even leiding te geven.
En dan de meisjes, ook voor haar is er
werk op het land in overvloed, maar
daarenboven in de huishouding, niet bij
den boer alleen, maar ook bij den land
arbeider.
Boer en landarbeider gaan met hun ge
zin, met ieder lid daarvan dat mee
helpen kan, het land op. Maar er zijn
kleintjes, waarop gepast moet worden...
dat kost weer een arbeidskracht, die
niet mee kan, het huis moet schoon ge
houden worden, dat kost weer kostbare
uren, zoowel bij boer als landarbeider,
6ók hiervoor kan een fiksche meid uit
de stad een waardevolle hulp zijn.
Wie hulp wil hebben, kan deze dus direct
krijgen. Onze organisatie is geheel ge
reed om te draaien. Men heeft zich
slechts te wenden tot het Landstand
kantoor in de provincie of rechtstreeks
tot de afdeeling „Landjeugd", Korte-
naerkade 9, Den Haag, tel. 116408, met
opgave of men één of meer jongens of
meisjes wil hebben, eventueel van welke
kerkelijke gezindheid, wanneer en hoe
lang.
