Achter
v ploeg
Onze reis naar Zuid-Duitschland
DEN
Bij den rijken oogst
Wanneer gebruiken we
conserveermiddelen
2
WBtMi
Toen de maatregelen werden aangekon
digd, Welke beoogden een einde te
maken aan de te hooge biggenpryzen,
heeft menige boer zijn schouders opge
haald. Er waren ook zooveel maatrege
len genomen en ze hadden zoo weinig
geholpen! Of de bepalingen ten aanzien
van de biggenpryzen afdoende zyn, moet
nog worden afgewacht, een feit is het,
dat de overheid de maatregelen streng
toepast, door een nauwgezette controle
op de prijzen. Hoewel vele boeren heb
ben getracht door onderhAdsche ver-
koopen aan deze controle te ontkomen,
is het lang.niet allen gelukt. Snel is de
straf op de zonde gevolgd, reeds legde
de Inspecteur van de Prysbeheersching
te Leeuwarden waarschuwende boeten
op, welke varieerden van 100 tot 250.
Wanneer men zich hieraan niet wil spie
gelen, zullen de boeten ongetwijfeld
hooger worden!
Velen richten zich, nu de oogsttyd voor
de deur staat, met hun moeilijkheden tot
het bureau van den Gemachtigde voor
den Oogst, iri de verwachting hierdoor
meer mogelijkheid tot den aankoop van
paarden en nieuwe werktuigen te ver
krijgen. Aan deze verwachting zal even
wel nie„ kunnen worden voldaan. "Gelyk
bekend geschiedt de beoordeeling of de
aankoop van een paard kan plaats heb
ben in eerste instantie door het bureau
van den Provincialen Voedselcommissa-
ris. In de door deze Instanties gestelde
regelingen voor de distributie wordt
door den Gemachtigdevvoor den Oogst
niet getreden, zoodat aanvragen voor den
aankoop van landbouwwerktuigen en
paarden door dezen gemachtigde worden
doorgegeven aan de voor de distributie
aangewezen bureaux. De landbouwers
zullen elkaar moeten helpen, dit geldt
zoowel voor paarden en tractoren, als
voor kleinere machines en ploegen. Het
bureau van den Gemachtigde voor den
Oogst zal deze onderlinge hulpverleening,
waar mogelyk, bevorderen. Slechts in
zeer bijzondere gevallen, wanneer de
onderlinge hulp onvoldoende resultaten
afwerpt, zal van een vorderingsrecht ge
bruik worden gemaakt. Hoofdzaak blijft,
dat door de boeren gezamenlijk naar een
oplossing der moeilijkheden moet wor
den gezocht.
We zullen het er allen wel over eens wezen,
dat de Schepper dit Jaar den akker een
goed gewas heeft doen voortbrengen.
Nu het koren gemaaid wordt, het koren,
dat nog altyd in het leven van den boer-
akkerbouwer de belangrijkste plaats In
neemt, al streefde de aardamtel het terzijde
en is de suikerbiet een danige concurrent
geworden, nu dat koren gemaald wordt is
het pas goed duideiyk welk een beschot
het gaat opleveren.
Natuurlijk is dat meer dan ooit een reden
tot dankbaarheid.
En als alles In de wereld was, zooals het
moest wezen, dan zouden we nu dus ge
lukkige menschen kunnen wezen.
Dan zouden we des avonds met een lied
op de lippen huiswaarts keeren en 's mor
gens met opgewektheid de paarden voor de
binders spannen of de zicht over den schou.
der hangen. y
Maar hoe is het by de meesten?
Als ze spreken, kankeren over dit en over
dat, onvrede in het gemoed tegenover den
buurman, die anders denkt en anders voelt,
haat jegens „den vijand", die hier niets
te maken heeft en toch kwam, weerzin
tegen maatregelen, die de Overheid meent
te moeten nemen en jaloerschheid op ken
nissen, die gisteren waarachtig toch nog
weer een gulden meer voor een pond clan
destiene boter kregen dan zyzeif!
Zoo sterk is hier en daar de wrok» #»t,
nu zonen en knechts werden weg geroepen
door een inderdaad zeer harden oorlogs-
-dwang, men het verdraait om zelf een stap
harder te Ioopen en soms niet aarzelt om
te zeggen: laat om my den rommel verrot
ten op het land!
Zoo inderdaad is de stemming, althans
by velen.
Redeloos en dwaas, omdat men er nie
mand mee heeft dan zichzelf, er niets door
verandert aan de dingen, waarover men
zich ergert en men dus eigenlijk anders
niets doet dan zyn domheid aan de wereld
vertoonen en zyn plichtsverzaking stellen
tegenover een mildheid der natuur, die als
het ware een duldeiyke les geeft, hoe het
moet, als de wereld zichzelf vergeet.
We zullen het nu over het hoe en waarom
van den oorlog verder niet hebben, dan dat
we U nog eens weer vragen, of het zoo
best was, toen Amerika en Engeland in 1918
den strUd gewonnen hadden, zoo best, dat
we naar zulk een overwinning weer moeten
verlangen. Als ge even het verstand gê-
t bruikt, dan zegt ge: nee, we zouden nu
heelemaal een kolonie worden van de beurs-
hecren daarginds, we zouden niet alleen
meer hoeven te concurreeren tegen de koe- i
lies we zouden zelf onderworpenen in kolo- i
niaal gebied, dus zooiets als koelies j
worden.
Maar goed, daar nu niet meer over.
Nu alleen dit: de natuur zet merkwaardiger
wUze tegen ziekte en afwyking vaak een
extra groote groeikracht. Eet maar eens
op, ais het byzonder lang gewinterd heeft
of er heeft zich een andere uitzonderlijke
toestand voorgedaan, waarvan het leven
der natuur leed, dan komt op een oogen-
blik de kentering en dan gaat het harder
dan ooit met den wasdom. De statistieken
bewüzen, dat in tijden vjin oorlog of ramp
spoed, waardoor veel menschen omkomen,
er veei menschen en vooral jongens ple
gen geboren te worden.
Wat daarvan precies de oorzaken zyn, be
hoeven we niet uit te pluizen, het feit is
voldoende, dat het leven zich des te beter
weert, naarmate het meer bedreigd wordt.
Dat is gezond en dat is goed.
Goed en gezond Is het dan ook, als de boer,
die naar en met de natuur te leven heeft,
zich daarnaar, gedraagt. En als een ont-
boerschte wereld, een kunstmatige wereld,
de levensverstoring als hoofddoel gekozen
schynt te hebben, als machten en krach
ten van dood en verderf die wereld in
crisis en nood storten, dan moet de boer
met alle middelen zich daartegen te weer
stellen en er zyn heilige roeping in zien,
toch den boel In het gareel te houden!
Wie daar goed by door denkt, die ziet zyn
houding in dezen tyd duideiyk bepaald. Die
houdt op met gezeur over dingen, die ten
slotte niet het allerbelangrijkste zyn, die
dankt voor de vruchtbaarheid van het land
en zet daar zyn volle kracht naast om zoo
te oogsten, welgestemd, dankbaar voor den
dienst aan het leven en in goede samen
werking met al zyn beroepsgenooten. Dat
is de houding van den verstandigen boer!
En gelukkig zyn er zoo nog velen, velen,
die het heelemaal niet erg vinden om
een uur eerder te beginnen en een uur
later op te houden, die zoo het voorbeeld
geven aan anderen, velen, die weten, dat,
wie hard werkt, daarvoor het noodige toe
komt en die daarom in dezen tyd eens wat
extra's doen voor hun arbeiders ook.
Zie, wie zoo in den ryken oogst het zy*ne
'doet, die kan ook nu een gelukkig mensch
zyn. En wie het niet is, wyt het alleen
aan zichzelf.
D. v. d. B.
vele Duitsche vrouwen, die wy op onze
reis hebben ontmoet. Eén moeder, wier
eenigst kind gesneuveld was, vrouwen,
waarvan man, zoowel als zoons „ini
Felde" zijn, broeders, die, daar ze allen
in den oorlog zyn, elkander in meer
dan drie jaren niet hebben gezien.
Daarom Nederlandsche moeders, waa
neer ge uw zoon moet laten gaan voor
den arbeidsinzet in Duitschland, weet
dan dat ze daar moeders zullen ont
moeten, die meer gehard zijn, veel meer
kunnen dragen dan gy dat nu nog kunt,
maar weet ook dat de Duitsche moe
ders het leed kennen en daarom ook
het uwe begrijpen.
H. ZWIERS—LUTH
Eenigen tyd geleden zyn alle schapen van
een genummerd oormerk voorzien. De
bedoeling daarvan was, om by de a.s.
levering van schapen den aanslag per
bedryt door te voeren, zoodat dus iedere
schapenhouder aan zyn aandeel in den
leveringsplicht zou voldoen.
Thans biykt, dat bij vele schapen de
merken weer verloren gegaan zyn. Door
het schuren met ue ooren zy'n merken
losgeraakt. Wanneer nu niet direct maat
regelen genomen worden, om hierin te
voorzien, komt ie leveringsplicht per be-
dryf op losse schroeven te staan. Wan
neer n.l. niet kan worden nagegaan of
de schapenhouders hun eigen schapen
leveren, zal er natuurlijk weer bonnen-
handel ontstaan. Daardoor worden dan
de magere schapen geleverd en de vette,
die op de bedryven aanwezig zyn, blijven
waar zii zyn, met daarnaast nog weer
de kans, dat die in den zwarten handel
verdvvynen.
Het is noodig, dat aan deze zaak aan
dacht geschonken wordt, want zooals
het nu gaat, loopt het weer verkeerd!
Bludroiziekte veroorzaakt kleine knollen.
Gebruik voor ongekeurde perceelen dan
ook nooit de kleine maten als pootgoed.
Voorbereidende Algemeene Landbouwcur-
sussen kunnen bezocht worden door Jon
gens van 13 Jaar en ouder. Behalve in
Ned. Taal, Rekenen en Handelsaardryks-
kunde wordt les gegeven in meer speciale
Landbouwvakken.
Eenzijdige stikstofbemesting van vrucht-
boomen verhoogt de gevoeligheid voor
vorst.
in 1S40 bezat Nederland 49 grasdrogerijen
met een totaalproductie van 7000 ton ge
droogd gras.
In 1942 waren er pl.m. 150 drogerijen met
een totale productie van 35.000 ton.
Nogmaals:
Op onze laatste reis naar Zuid-Duitsch
land, Heidelberg, Insel Reichenau,
Markdorf enz., heb ik, omdat ik enkele
dagen eerder moest vertrekken dan de
werkleidster en de prov. leidsters,
eenigszins officieel afscheid genomen,
en den prov. leidsters op het hart ge
drukt, dat we deze reis als gasten van
den Reichsnahrstand niet moesten be
schouwen als een leuk uitstapje, hoe
getroffen we allen ook waren door de
schoonheid der natuur In dit gedeelte
van Ryn en Donau, maar dat hier voor
ons van de Duitsche Landvrouwen in
het byzonder en van het Duitsche volk
in het algemeen zooveel te leeren viel.
Eén rpijner prov. leidsters maakte toen
de opmerking dat de Duitsche land
vrouwen toch zeker ook heel wat bij
ons zouden kunnen leeren. Deze opmer
king deed me^igenlyk genoegen, omdat
nu nog eens' weer bleek, dat ook ons
volk wel degelijk zijn gerechtmatigden
national en trots heeft. Maar tevens be
greep ik, dat ik in myn toespraak waar-
schynlyk niet heelemaal duidelyk was
geweest, want ik had met dat leeren
geenszins de vaktechnische dingen van
onze bedryven op het oog, maar de
ideëele. Wij als landvolk moeten ons
Veel meer bewust worden van onze be-
teekenis in ons volk in zijn geheel, be
reid zijn daarvoor te werken en te offe
ren, en weten dat, indien wy als stand
in een volk aan beteekenis winnen,
onze plichten ten opzichte van dat volk
in dezelfde mate grooter worden.
Maar ik wil er dadelijk op laten vol
gen, dat ik ons volk, dat klaagt over
moeilijkheden die niet halen bij die van
het Duitsche volk, zoo goed begryp.
Maar juist omdat ik als Nederlandsche
vrouw, onze moeilijkheden zoo goed be
grijp, heb ik groote bewondering voor
de Duitsche vrouw en moeder, die met
een glimlach haar plicht doet en de
grootste offers van goed en bloed
brengt voor het voortbestaan van haar
volk.
Juist nu trof me dat, nu de arbeids
inzet in Duitschland eischt, dat Neder
landsche moeders haar zoons van 19 en
20 jaar laten gaan om in den vreemde
te werken.
Zoo vaak reeds zag ik ze vertrekken
op onze perrons, deze drommen van jon
gens, die zich inderdaad voorbeeldig ge
dragen by het afscheid. My valt het
moeilyk ze te zien gaan, onze bedryven
hebben deze arbeidskrachten zoo zeer
noodig en ik zou zoo graag dezen jon
gens heel veel moeilijkheden die ze
daar ongetwyfeld zullen ontmoeten, wil
len besparen. Om deze moeilijkheden
beter te kunnen dragen put ik dan
kracht uit myn herinneringen aan de
Als paddestoelen rijzen ze uit den grond,
de conserveermiddelen. Het zijn er zoo
veel, dat het lijkt alsof men op het
oogenblik niet in kan maken zonder
deze preparaten. Het tegendeel is eer
der waar.
De meeste conserveermiddelen bevat
ten salicylzuur, benzoëzuur of benzoë-
zure natron, stoffen, die voorkomen dat
bederfveroorzakende bacteriën zich in
den inmaak ontwikkelen. In plaats van
de groenten en vruchten te sterilisee-
ren en deze bacteriën te dooden, kan
men brandstof-sparen door een conser
veermiddel er aan toe te voegen. Men
moet daarbij echter goed in het oog
houden, dat indien men niet zéér nauw
keurig de voorschriften navolgt, die op
de verpakking van zoo'n middel zyn
aangegeven, en men niet zeer zindelijk
te werk gaat, het risico veel grooter is,
dat de inmaak bederft dan wanneer
men hem steriliseert
Bovendien is een dagelyksch gebruik van
een dergeiyken inmaak, vooral voor kin
deren af te raden, omdat het de gezond
heid kan schaden'.
Om by de jambereiding suiker te bespa
ren behoeft men geen conserveermiddel
len te gebruiken. Want, indien men jam
maakt met weinig suiker en er een
conserveermiddel aan toevoegt, moet
men de vruchtenmassa zéér sterk inko
ken voor zy de goede dikte heeft. Het
resultaat Is dat men slechts weinig jam
overhoudt.
Men is voordeeliger uit en krijgt een
beter smakende jam, wanneer men haar
met de normale hoeveelheid suiker be
reidt en geen conserveermiddelen eraan
toevoegt.
Kookt men echter de vruchten niet tot
jam, dan kan het gebruik van een con
serveermiddel op brandstof en suiker
wel eenige besparing geven.
Wy waarschuwen evenwel tegen het ge
bruik van inmaakdruppels en tegen
luchtpompen, die gebruikt worden om
inmaakglazen luchtdicht af te sluiten,
zonder dat ze gesteriliseerd zyn.
De inhoud van dergelijke flesschen kan
nooit vry zyn van bederf veroorzakende
bacteriën, al gaat men nog zoo zuide
lijk te werk.
Indien er geen conserveermiddelen aan
toegevoegd zyn, bederft hij onherroepe
lijk.
De Landstand in Zeeland
Redactie-adres: Zeestpaat no. 69,
Den Haag, Tel. 115754.
Uitgave: Uitgeverij „Volk en Bo
dem", Postbus 281, Den Haag.
Advertenties: Losse plaatsing 25 ct.
per m.m., in alle edities 75 ct. per
mm.
Abonnementen: Voor nlet-leden van
den Nederlandschen Landstand
f 5.—. per jaar of 1-25 por i
maanden.
Alle briefwisseling betreffende ex
ploitatie, advertenties en
menten, aan postbus 281, Den
Haag. Telefoon 11.65.88
