Herman Reydon el orqaan van den Nederland G0« 2de Jaargang No. 34 Vrijdag 27 Aug. 1943 "VeraDtwoordelyb vooi den inhoudt De Boerenleider. (Foto: Archief). Hedenmorgen om half tien ia» Reydon in het ziekenhuis te Leiden overleden. Zeven maan» den geleden werden de schoten gelost op hem en zijn vrouw. In den strijd voor de weder opstanding van ons volk heeft Reydon het offer van zijn leven gebracht. Deze strijd heeft vele zyden. Er zijn politieke figuren die in het openbaar voor hun meening vechten en die doorzetten waar hun de kans gegeven wordt. Er zyn ook niet-politieke figuren, die de diepere gedachte in zich dra gen en die in de eenzaamheid hun taak ver richten, zonder te letten op eer of gunst van menschen. Reydon was een ernstig man, een zoeker van de waarheid. De politiek, als zoo danig, lag buiten zijn werkkring. Zyn kracht was het uitwerken van de Germaansche rechtsopvattingen der boeren in wetenschap- pelijken zin. Hij was een der eerste juristen in Nederland, die bewust en principieel zich hebben ingezet voor de doorzetting van het oud-Germaansche beschikkingsrecht in tegen stelling tot het hier te lande heerschende laat- Romeinsche heerschersrecht. Voor hem stond vast, dat er alleen verlossing voor ons volk uit den greep van het groot-kapitaal moge lijk was, indien de grondbeginselen waarop maatschappij en staat rusten, zouden worden verlegd. „Men kan geen nieuwen wyn ver zamelen in oude zakken", was ook zijn parool. Meer dan tien jaar geleden verscheen van hem een brochure over het onderwerp „Boe renland in Boerenhand". Tegen een wereld van misverstand, van onverstand, van niet willen en niet kunnen begrepen, arbeidde ti\j verder aan de vrijmaking van ons volk. De boer moet sterk zijn en vrjj. Om vry en sterk te zijn moet de boer weer heer en meester worden over den boerengrond. Vandaar Rey- dons strijd om den boerengrond los te maken van vreemde machten en weer te geven aan den boer zooals dat eeuwen ge leden in ons land was geweest in den tijd toen het onzen boeren wel ging. Velen hebben niet begrepen, waarom de vijan den van ons volk een man als Reydon had den uitgekozen om hem door handlangers te laten vermoorden. Reydon toch was een man, die niets en niemand kwaad deed. Als een stille eenzame natuur ging hy zyn weg in allen eenvoud, werkende dag en nacht voor het heil van ons volk. Zijn werk was meer wetenschappelijk dan praktisch of politiek. Bij even doordenken is het toch niet zoo vreemd dat de machten uit den afgrond juist in Reydon een zoo groot gevaar zagen. Indien men werkt enkel en alleen voor een betere prijzenpolitiek van onze boeren en burgers, dan kan men zulke personen wel tegenhouden uit eigenbelang, omdat men het beter kan vin den dat de boer en de burger voor weinig loon hun arbeid verrichten. Als men echter zyn levenstaak er van maakt de macht van het groot-kapitaal op den boerengrond te bre ken om daardoor een geheel anderen maat- schappelijken opbouw mogelijk te maken, zoo dat de vrije boer en de zelfstandige burger de dragers zyn van de geheele volkshuishou ding en de cultuur van vreemde smetten wordt gezuiverd, dan pas is men voor de vijanden van ons volk eén doodelijk gevaar. Als men dan bovendien, als Reydon, zonder het zoeken van eigen eer. zijn taak verricht, dan is dat een voldoende reden voor de mach ten der duisternis om zoo'n man door moor denaarshanden uit den weg te ruimen, zoo- dra zy zien, dat hij op een voornamen lei denden post zijn gedachten zal gaan omzetten in praktische daden. Toen het Agrarisch Front werd opgericht, nam Reydon de leiding van de afdeeling Volk en Bodera op zich. Dat is de afdeeling, die zorgt voor den hoer en zyn erfrecht en voor den boer als menseh in al zijn verhou dingen. In den Landstand zette hy deze taak voort. Vele artikelen en geschriften zijn er van zijn hand verschenen. Deze zullen wor den gebundeld en als geestelijke erfenis wor den verzameld voor ons nageslacht. Menschen met een levenstaak als Reydon ont vangen in den regel geen waardeering van hun tydgenooten. Hun taak is te diep ingry- pend dan dat ieder dat kan zien. Als een maal in Nederland de boer weer heer zal zijn op eigen erf en de ulteindelyke 'vrijheid zal zijn doorgevochten en doorgezet, dan pas zal ons volk In breede lagen verstaan, dat Reydon het Is geweest, die hiervoor de grond slagen heeft helpen bevestigen. Een week voordat moordenaarshanden hem geveld hebben, was hij benoemd tot Secreta ris-Generaal van het Departement van Volks voorlichting en Kunsten. Met tegenzin aan vaardde hij deze taak. Liever had hij zich blijven geven aan zijn werk in den land stand. doch toen het hem duidelijk was. dat het ook een boerenhelang zou zijn Indien de gansche voorlichting van ons volk in den volkschen geest werd geleid, toen zette hij zijn bezwaren aan den kant en aanvaardde deze lieuwe taak Waarom aan dit leven zoo'n einde moest komen, kunnen wij men schen niet verstaan. Toen ik hem gisteren bezocht, voor het laatst, wisten wy beiden dat het einde komende was. Ik dacht toen aan een anderen tijd in ons leven. Dat is nu ongeveer zeven jaar ge leden, toen wy te zamen arbeidden en de toe stand donker en slecht was. Nadat wij een ganschen avond onze zorgen hadden bespro ken en de nooden van volk en vaderland hadden bezien, gingen wy vaneen. Reydon was bedrukt en somber. Des morgens kwam hij op kantoor en het verwonderde mij, dat hij zoo opgewekt en sterk er uit zag. Het eer ste wat hij zeide was: „Nu weet ik waarom mijn moeder altijd naar den hemel keek". Het geheim van het leven van Reydon en de bron van zijn kracht was zijn vertrouwen in God. den Vader, in Wien hij zijn leven vei lig wist. Zyn leven was een leven van offer, zyn vallen voor ons vaderland was eer. 's-Gravenhage, 24 Augustus 1943. ROSKAM

Tijdschriftenbank Zeeland

De landstand in Zeeland, geïllustreerd weekblad. | 1943 | | pagina 1