Bodem en bemesting Onderhoud en bewaring van bedrijfsbenoodigdheden Is de ontwatering van uw gronden in orde? 10 MILLIARD KOMPOST Het mag niet voorkomen, dat afval van de boerderij verloren gaat. Stalmest en gier zijn niet toe reikend voor een volledige bemesting en vooral aan een organische meststof bestaat nog groote behoefte. Op een goed geleid bedrijf zal men dan ook alle afval verzamelen en op een hoop brengen en daar omzetten tot kompost, een humifikatie-proces, waarbij evenals bij de mestbereiding, de ligninen en houtstofverbindingen tot humusstoffen worden omgezet. Alles wat op de boer derij als afval kan worden beschouwd, is hierbij te gebruiken. Het stroo, dat niet als strooisel wordt gebruikt, kaf, aardappelloof (mits niet ziek), bladeren, onkruid, menschelijke excrementen, asch, straatvuil enz. In al deze materialen bevinden zich plantenvpedingsstoffen en grondstoffen voor de humusvorming. Kompostbereiding. n een hoek van het erf, het liefst I eenigszins in de schaduw daar anders de hoop te gauw uitdroogt wordt de komposthoop opgezet, één meter vijftig breed en één meter hoog, in den vorm van een aardappelhoop. Op een zool van turfmolm van 20 cm dikte, met water of gier nat gemaakt, komt een laag aarde van 20 cm en daarop een laag organische afvalmassa van ongeveer 15 cm dikte, waardoor heen asch en fijngemalen kalk wordt gestrooid. Daarop een laag aarde en dan weer organisch materiaal en zoo voort. Langstengelig materiaal, zooals stroo en maïsstengels, worden eerst verkleind. De hoop wordt dakvormig opgezet en wanneer men genoeg turf heeft, met turfmolm bedekt en anders met aarde. Men mag de massa vooral niet vasttrappen. Het moet los op elkaar liggen. Na drie vier maanden wordt de massa omgezet en in den loop van het jaar nogmaals. Na een jaar is de komposthoop klaar. Bij den eersten keer omzetten wordt zoo noodig wat kalk toegevoegd, wan neer blijkt, dat de omzettingen niet snel genoeg verloopen. Ook wat water is meestal wel gewenscht. De hoop moet gelijkmatig nat zijn. Wanneer het jaar dan om is, wordt de geheele massa over een groote zeef gegooid om ze van steenen, scherven en dergelijke te zui veren. In sommige streken laat men den kom posthoop met augurken of komkom mers begroeien. Die schijnen daar goed te willen gedijen en behoeden door hun beschaduwend bladerdek den hoop voor al te veel indrogen. Gebruik van Kompost. Wanneer de kompost klaar is, dan is 't een losse, kruimelige massa geworden, donkerbruin van kleur, met een hoog humusgehalte. Eveneens van belang is het gehalte aan stikstof, phos- phorzuur, kali en kalk. Het spreekt vanzelf, dat het gehalte aan de planten- voedende stoffen zeer verschillend is, al naar gelang de stoffen, die in de kompost verwerkt zijn en de herkomst daarvan, maar gemiddeld mag men aan nemen, dat goede kompost ongeveer 0.35 stikstof bevat, 0,20 phosphorzuur en 0,25% kali. De stikstof komt voornamelijk voor in den vorm van eiwitstikstof en is dus niet direct door de planten op te ne men. Kali komt in oplosbaren vorm voor en phosphorzuur in een vorm, waaruit het door de planten gemakke lijk losgemaakt kan worden. Kompost is in de eerste plaats de meststof voor hakvruchten, bieten en verder voor den tuin (behalve voor groenten) en voor grasland. In den herfst geeft men op grasland 20 tot 50.000 ton per ha. en egt dat in het voorjaar in den bodem. Een aanvullende bemesting met kunst mest, vooral stikstof, is in 't bijzonder voor hakvruchten uitermate wenschelijk. Omdat kompost buitengewoon veel werk vraagt, gaan sommige boeren niet tot deze methode over. Dit is echter te be treuren. Men verkrijgt een zeer waarde vol product, rijk aan stabiele humus stoffen in milden vorm door de inwer king van de kalk. Het is een belangrijk middel om de vruchtbaarheid van den grond te verhoogen en is slechts afkom stig van afval en dus waardelooze stof fen. Men moet dan ook alle mogelijke moeite doen om deze stoffen te benutten en op deze manier tot waarde te brengen. Soms is het mogelijk kompost te koopen, maar niet altijd en de beschikbare hoe veelheid is ook te klein om alle boeren te kunnen voorzien van de be- noodigde hoeveelheid. Daarom zal ieder het werk er voor over moeten hebben en zelf een flinken komposthoop dienen te bereiden. K. Wat in den winter gedaan moet worden. HET buitenwerk is nu op de boerderij wel ongeveer achter den rug. En zoo doende komt er voor de meeste land bouwwerktuigen weer een rustperiode. Juist deze rustperiode kan voor de werk tuigen gevaarlijk zijn. „Rust roest", zegt het spreekwoord, en al wordt dat meestal gebruikt in overdrachtelijken zin, toch geldt dit ook voor het gereedschap en de werktuigen, wanneer men er niet voldoen de zorg aan besteedt. Steeds is goed on derhoud van groote beteekenis geweest voor den levensduur van het bedrijfsma- teriaal. Doch vooral tegenwoordig is het dubbel noodig daar goede aandacht aan te schenken. Nieuwe werktuigen of onder- deelen zijn maar heel schaarsch of in het geheel niet meer te krijgen. Met wat men heeft, zal men het voorloopig moeten doen. Wees dus zuinig met uw materiaal en kijk niet op wat extra werk, wanneer U daardoor uw bedrijfsbenoodigdheden in be tere conditie kunt houden. Wanneer de landbouwwerktuigen geen dienst meer behoeven te doen, moeten ze niet zoo maar ergens worden neergezet. Nog maar al fe vaak ziet men op sommige bedrijven, ongebruikte werktuigen buiten staan in weer en wind. Dat daardoor de metalen deelen gaan roesten en het hout kan gaan rotten, is voor ieder te begrijpen. De goede manier is de werktuigen, die men niet meer noodig heeft, direct onder dak te brengen. De bergruimte voor de landbouwwerktui gen, moet in de eerste plaats natuurlijk overdekt zijn. Het beste is een ruime schuur, waar werktuigen en wagens ge heel van den invloed van weer en wind zijn afgesloten. De bergruimte moet vol doende plaats bieden, om alles apart neer te zetten. Het moet niet noodig zijn, eg gen, cultivators en dergelijke lichtere werktuigen op elkaar te stapelen. Liefst moet men overal direct bij kunnen komen. De ingang moet flink breed zijn, zoodat men gemakkelijk met breede machines naar binnen en naar buiten kan komen. We weten wel, dat men thans niet alles zoo in kan richten, als men wel zou wen- schen. Doch soms kunnen met betrekkelijk kleine kosten en weinig materiaal, nog wel verbeteringen worden aangebracht. Door een kleine wijziging kan men soms aan merkelijk meer ruimte krijgen. Ieder kan dat voor zichzelf wel uitmaken, als hij er maar eens op let Met het gereedschap wordt op veel bedrij ven nog wel eens raar omgesprongen. Op ieder bedrijf heeft men timmergereedschap noodig, verder moersleutels, Engelsche sleutels, schoppen, spaden, vorken, gree- pen, rieken, enz. Hoe vaak gebeurt het niet, dat er een stuk gereedschap zoek is, doordat degene, die het gebruikte, het niet op zijn plaats terug legde. Soms komt het dan een tijd later weer voor den dag, geheel verroest en niet meer voor gebruik geschikt. Dat moet voorkomen worden. Geef alle gereedschap een vaste plaats bij de werkbank en zorg er voor, dat het daar ook altijd te vinden is. Men vermijdt dan veel onnoodig gezoek en houdt het gereed schap bij elkaar. Wanneer spaden, vorken, rieken, enz. voor langeren tijd worden op geborgen, zorg dan, dat ze blank zijn. Smeer er wat vet op, zoodat ze ook blank blijven. Het onderhoud der werktuigen en wagens VOORDAT de werktuigen en wagens voor den duur van den winter worden opgeborgen moeten zijn in goeden staat wor den gebracht. In den wintertijd is er gele- fenheid om dat werk te doen. Laat men et na, dan staat men, wanneer men er het volgend jaar mee moet gaan werken met een kapot of onvolwaardig werktuig. Maaimachines moeten volledig doorge- smeerd, de blanke deelen en de messen goed ingevet worden. Zelfbinders ook hee- lemaal nakijken, doorsmeren, enz. De doe ken moeten zoo noodig gerepareerd wor den. Zaaimachines uit elkaar nemen, goed schoonmaken en op de plaatsen waar dat noodig is, smeren. Vooral de kunstmest strooiers moeten een goede schoonmaak beurt hebben. De bijtende kunstmeststoffen kunnen anders aan metalen op houten dee len heel wat schade doen. Onnoodig te zeggen, dat alle werktuigen ook degelijk 'schoongespoeld of afgeboend moeten worden. Alle aanhangende grond moet -er af. De ploegen worden op de blan ke deelen goed ingevet, evenals ,de tanden van cultivatoren. Eggen en sleepen goed schoonmaken. Alle werktuigen krijgen een streek verf daar waar de verflaag afge sleten of losgegaan is, om roesten van het onderliggend ijzer, of rotten van het hout te voorkomen. De wagens verdienen na het herfstwerk ook wel een goede beurt. Assen smeren is iets, wat we wel niet behoeven te zeg gen. De luchtbanden nakijken en goed op spannig houden is voor den levensduur ook belangrijk. Heeft men een motortrekker, dan moet die ook grondig nagekeken worden. Nu in den winter, wordt de trek leer toch niet gebruikt. Er is natuurlijk bij een grondige revisie, heel wat werk aan, dat men zelf niet kan doen. Doch wanneer een algeheele revisie niet noodig is, kan men veel werkjes aan den motor en de voortbewegingsorganen zelf wel doen. Vooral wanneer men een generator op zijn trekker heeft, mag die wel eens grondig schoongemaakt worden. Heeft men aan een of ander werktuig mankementen, die de vakman moet repa- reeren, breng die werktuigen of on der dee len dan nu naar hem toe Vroegtijdig be steld, kan men misschien nog nieuwe on- derdeelen krijgen. Brengt men in het voor jaar zyn reparatiewerk naar den smid of monteur, dan is het zeker niet op tijd klaar en zit men zonder werktuigen, als men ze noodig heeft. Daarom, zoodra men be merkt, dat er iets stuk is, laat het dan direct herstellen. Zoo ziet men, dat er in den winter heel wat te doen is, om alle bedrijfswerktuigen, gereedschappen en wa gens, in goeden staat te brengen, voor zij worden opgeborgen. Nieuws is dat voor den goeden boer niet. Doch vaak is het zoo, dat men iets wel weet, maar dat het toch wel goed is, wanneer men er nog eens aan herinnerd wordt. Heel vaak laat men iets na, ook al weet men wel. dat het toch noodig gedaan moet worden. Zoo beke ken, kan het zijn nut hebben, in ons blad, geregeld te wijzen op wat er in het bedrijf moet worden gedaan. Het is nu de tyd allerlei werk op het bedr(jf te doen, waar men an- ders geen gelegenheid voor heeftop Ten deele zyn dat vaak kleine kar weitjes, waarby het er niet op aan komt, wanneer ze gebeuren. Maar zeker is er ook werk by, dat nog voor den winter moet gebeuren. Zoo is het o.a. met het in orde brengen van de ontwatering van het land. Men moet zorgen, dat by het begin van den winter de afwatering in orde is. Water op het land moet vermeden worden. De structuur van den grond wordt er door bedorven, terwyl by grasland, de grasmat er sterk door kan lijden. Open maken der greppels. >S het land begreppeld, dan moet men nu de greppels open maken. Meestal zal dat handwerk zijn. In sommige streken wordt daarvoor ook wel de grep- pelploeg gebruikt. Moet deze echter al te diep erdoor, danwerpt hy een te hoogen streep grond op den kant van de greppel, wat het afvloeien van het water belem mert. Dan komt er dus toch nog hand werk aan te pas, om dien grond te ver spreiden. Soms kan het ook wel nut hebben, dat vanaf een laaggelegen plek in het land een greppeltje gegraven wordt naar de sloot of een grootere greppel, zoodat geen water op die lage plek blijft staan. Na tuurlijk moet dat niet op zooveel plaatsen noodig zijn, dat het land aan alle kanten met greppeltjes doorsneden wordt. In dat geval doet men beter het land te egaii- seeren, dus met grond van de hoogere ge deelten, de lage plekken aan te vullen. Het komt veel voor, dat de afwaterings greppels niet doorloopen tot aan de sloot, doordat langs de sloot een dam ligt, om van het eene stuk land naar het andere te komen. Onder dien dam ligt dan een drainëerbuis of een grootere cementen buis, waardoor de greppel in de sloot uitmondt. Door het rijden over den dam kan soms die buis stukgereden zijn. Kjjk dus ook altijd even na, of de greppel inderdaad goed uitwatert op de sloot. In vele streken vallen de slooten onder de schouw van een waterschap en zoo doende zijn deze dan wel in orde. Er zijn echter ook gebieden, waar geen waterschap is of waar het waterschap de schouw slecht uitvoerde. Daar moet de boer wel degelijk ook de slooten nog opmaken, voor zoover dat nog niet is gebeurd. De herfst is ook de tijd, om de drainage na te kijken en zoo noodig in orde te ma ken. De gewassen zijn van het land, het meeste werk is gebeurd, en zoodoende heeft men thans de gelegenheid voor dit werk. In den loop van het jaar heeft men wel kunnen nagaan, welke draineerreeksen niet meer goed werken. Die zal men nu onder handen moeten nemen. Nieuwe drai- neerbuizen z(jn slechts op vergunning ta krygen, en daar de beschikbaar gestelde contingenten niet groot zijn, zal men soms nog lang moeten wachten, ook al heeft men een vergunning, vóór men nieuwe bui zen heeft. Het zal dus wel niet mogelijk zijn, drainbuizen te krijgen voor gebruik in dezen herfst, wanneer men daar al niet lang te voren werk van heeft gemaakt. Dat moet de boer er echter niet van weer houden, om zooveel als mogelyk is, zijn drainage in orde te maken. Men kan de verstopte reeks opgraven, de buizen schoonmaken en daarna opnieuw leggen. Dit kost wel heel wat meer arbeid, dan met nieuwe buizen draineeren, want iedere buis moet voor het schoonmaken in de hand genomen worden. Daartegenover staat, dat de aanschaffingskosten van nieuw buizenmateriaal vervallen. Men zal ons misschien tegen willen wer pen, dat men met het verwerken van oud buizenmateriaal altijd heel wat moeilijk heden heeft. Die buizen breken gemakke lijker bij het verwerken, zoodat men altijd buizen te kort komt, en nieuwe buizen er by moet gebruiken, om de reeksen weer in zijn geheel te kunnen leggen. Daar zijn wij zeker ook van overtuigd. Doch het gaat er maar om, wat beter is: de drainage laten liggen, terwijl men weet, dat zy onvoldoende of geheel niet functionneert, of opgraven, schoonmaken en opnieuw leggen, waarby men misschien eens een reeks minder lang moet maken, of op een perceel, waar de reeksen nogal dicht naast elkaar zijn gelegd, er een geheel weglaat. Men kan dan de vrijkomende buizen ge bruiken als vervangers voor buizen, die stuk gaan. Reinigen der drains zonder opgraven. JUIST in dezen tijd is het van beteekenis, dat men de drainbuizen schoon kan maken, zonder deze op te graven. In sommige grondsoorten na betrekkelijk kor ten tijd, in andere gronden pas na lange ren tyd raken de drains toch min of meer verstopt met grond, die er zich in verza melt. Wanneer de buizen geheel vol zitten, is die grond er zonder opgraven niet meer uit te verwijderen. Zitten de buizen echter maar voo? de helft of minder vol met grond, dan kunnen zy gereinigd worden. Daartoe is een systeem uitgedacht, dat b.v. in Westbrabant en in Groningen wel wordt gebruikt. Mogelijk is het in andere streken in den loop der jaren ook al in toepassing gebracht. Men werkt hierbjj in groote trekken als volgt: Aan het boven einde wordt de drainreeks bloot gegraven. Men begint nu aan den slootkant, met een ijzeren buis, b.v. een naadlooze buis, zoo als die voor electrische leidingen worden gebruikt in de drain te schuiven. Deze buis is vooraan van een ijzeren punt voor zien Is deze buis er geheel ingestoken, dan bevestigt men een tweede buis er aan, enz. Net zoolang tot de eerste buis van het boveneind der reeks te voorschijn komt. Aan die buis wordt nu een stuk staaldraad bevestigd met daarachter een ketting. Aan het eind van dien ketting komt weer een stuk draad, waaraan ach ter elkaar enkele stoppen zijn vastgemaakt. De eerste stop heeft een middellijn, die veel kleiner is dan de middellijn vair de buis, terwyl de laatste stop juist zoo groot is, dat zij precies in de drainbuis past. Nu begint men aan den slootkant de buizen terug te trekken. De ketting met daarachter de stoppen worden van boven af in de drainreeks getrokken en drijven midden in de buis voor zich uit, zoodat ten slotte water en modder in de sloot vloeien. Doet men dit werk, wanneer de buizen droog zijn, dan is het noodig eerst flink wat water bovenaan in de drainreeks te laten loopen. Het terugtrekken van de buizen geschiedt vaak met een windas, dus met handkracht. Ook laat men dit trekken wel door een paard doen. Het werken met handkracht heeft dit voordeel, dat men direct voelt, wanneer de stoppen bli ven haken. Paarde- kracht aanwenden geeft vlugger werk, maar ook meer kans, dat een drainbuis, die wat scheef ligt. kapot getrokken wordt. De ketting of de stoppen blijven dan soms achter een rand haken, en wanneer het paard dan toch flink doortrekt, gaat de buis kapot. Het zal waarschijnlijk niet meevallen, nog materiaal te krygen, om zoo'n reinigingsinspan te maken. Maar in sommige streken zijn er wel menschen, die dit reinigingsmateriaal nog hebben. Mis schien kan men dit leenen of huren. In ieder geval, hoe het ook zy, de boer zal zoo goed mogelijk er voor moeten zor gen, dat de ontwatering van zijn land in orde is. Voor het behoud van een goed© structuur, en daardoor ook voor de vrucht baarheid, is een goede ontwatering een vereischte. We moeten roeien met de rie men die wij hebben, doch laten we dan ook zoo goed mogelijk roeien. MQLESTVERZEKERINGEN voor Gebouwen, Inboedels, inventa rissen, vaartuigen, anz. Bedrijfsschade en huurderving, ook voor binnen vaartuigen. Persoonlijke ongevallen. Geld, geldswaarden en pre- ciosa. Halfjaarlijksche Schaderegeling! Totaal werd reeds verzekerd voor ruim GULDEN Voegt daarbij ook Uw belang en vraag» inlichtingen bij uw Assurantie bezorger I (Ingezonden mededeeling)

Tijdschriftenbank Zeeland

De landstand in Zeeland, geïllustreerd weekblad. | 1943 | | pagina 3