\L
tentoonstellingen;
tentoonstellingen
BELLAMY 19
Marten Hendriks
Pieter Defesche
Zicht op Zeeland
Cornells Vet/Ton Schouten
Joost Cords
Cees de Valk
Govert Heikoop
Maria Hees
Julio Paolini
i
Landschap, olieverf
op doek (1985), Pleter
Defesche
(Galerie Bellamy 19)
DELTA CULTUREEL
GROTE KERK VEERE
HISTORISCHE,
AMBACHTELIJKE en
FOLKLORISTISCHE
tentoonstellingen
27 april t/m 19 okt
Vlissingen:
(UUMK
Galerie Bellamy 19
Bellamypark 19
(Stedelijk Museum)
MARTEN HENDRIKS
schilderijen
t/m 3 april
PETER DEFESCHE
schilderijen
5 t/m 26 april
opening: zat 5 april,
15.00 uur
Gallery De Blaeue
Acolye
Bellamypark 22
RIEKS HAMMINGA
zeegezichten in
olieverf
april
Bevelanden:
Galerie Nona Schmit
Dorpsstraat 23-25
Katten dijke
NAÏVE KUNST
april
40
Jan Brand schreef in de catalogus bij de reeks ten
toonstellingen Omtrent schilderkunst in Galerie Bel
lamy 19 onder meer een beschouwing neer over het
schilderij Alcatraz van Marten Hendriks.
Hoewel het meer vertelt over Jan Brand (wordt niet
nader omschreven in de catalogus) dan over het
schilderij of Marten Hendriks, valt er toch wel iets
over Hendriks uit op te maken. Enkele citaten:
'De twee 'Bastille' beeldvormen op het schilderij, zijn
onderling even onafscheidelijk met elkaar verbon
den als twee hersenhelften. Het totaalbeeld is een
architecturaal stilleven, het gebouw is de begrensde
ordening tegenover de onbegrensde Chaos. De titel
van het schilderij, Alcatraz, stuurt mij, de toeschou
wer, in het betekenis geven: het roept herinneringen
op aan de film The Birdman of Alcatraz en richt mijn
Het Veerse Meer, een
aquarel van Nelly van
Nleuwenhulzen
(Galerie Esprit)
gedachten op de voorstelling en de idee van
gevangenis. Ingesloten in de voorstelling van de
gevangenis zijn de geordende Eenheid van de maat
schappij en de verstorende Afwijking van een indi
vidu. De idee is het individu door opsluiting met
zichzelf te confronteren, de afwijking te corrigeren.
De feitelijke inbeslagname van het individuele
lichaam moet leiden tot geestelijke onderwerping
aan het collectieve geweten, het Recht.'
En: 'De verbeelde architectuur op het schilderij Alca
traz bestaat uit een sobere en eenvoudige monu
mentaliteit en de structuur geeft mijn beeldfantasie
de impuls in het gebouw binnen te gaan. Het gebouw
heft de natuurlijke ruimte op. Om mij een denkbeeld
te kunnen vormen is beweging nodig, die voortdu
rend wordt begonnen en zich naar een punt in de
toekomst begeeft. Het denkbeeld richt zich op het
geheugen, op voortgang in de tijd, op voortgang in
de ruimte. Zich herinneren, het achterstevoren
teruglezen, betekent de ineenstorting van tijd en
wanneer ik de tijd afbreek, kies voor ruimte, ben ik in
staat andere vormen aan te nemen.' Omsloten door
het gebouw word ik taal, besluit Jan Brand.
De laatste schilder in de reeks Omtrent Schilder
kunst in Galerie Bellamy 19 is tevens de oudste deel
nemer aan de IJmuider Kring. Defesche (1921)
woonde tot voor kort niet in IJmuiden, maar wil er
wel regelmatig gaan werken (zie mooie moeite
december 1985). In de catalogus zijn dagboekaante
keningen van Defesche opgenomen, lopend van
oktober tot de daaropvolgende julimaand. Welk jaar
het is staat er niet bij, waarschijnlijk 1984-85. Een op
13 juli genoteerd stukje volgt hieronder.
de vreugde van het doen (het lokkende avontuur:
wat wordt het, hoe volgen de ontwikkelingen elkaar
op, wat kan er geïntroduceerd worden) - het is dan
wel niet de gemotiveerdheid in eerste instantie om
tot iets te komen, die waarde, ernst bepaalt - het is
niettegenstaande een meeslepende prikkel. Het lijkt
het leven zelf wel: er is geen doel, geen verstandelijke
wil, er is alleen een soort biologische verstandhou
ding met een speelsheid en creatief vermogen. Het
blijft verwondering om wat er te voorschijn gaat
komen. Iets onverklaarbaars - alsof een andere,
geheimzinnige hand zich over je ontfermt. Pas later
wordt het ernst. Dan wordt het dwingend. Heel moei
lijk. Het toeval gaat hoe langer hoe meer verdwijnen.
Dit hoeft echter niet alléén met enigszins vervluch-
tende materialen te gebeuren, zoals de pen, de stift,
het water, het transparante. Ook de dekkende zware
verven kunnen weer vluchtig worden - goddank! Je
kunt eindeloos corrigeren, ook veranderen! Maar het
luchthartige - dat levensechte het optisch waar
neembare (zolang als je leefde) blijft lokken. En het
bestaat reëel naast het ernstige motief alsof het een
vlinderslag, een hondeblaf, of een kreet van zelfbe
houd is. Hoe bizarre is het leven.'
Twaalf Zeeuwse kunstenaars geven hun visie op
Zeeland in Galerie Esprit. Het zijn: Herman Bisschop
(gemengde techniek), Leon de Buck (olieverf), Joop
Dam (zeefdruk), Hennie Huser (lino, gemengde
techniek), Joh. Kollaard jr. (aquarel, olieverf), Hugo
Metsers (olieverf), Nelly van Nieuwenhuizen (aqua
rel), Marcel Robbe (olieverf), Fred Slock (olieverf).
Trees Verwilligen (aquarel, olieverf), Jenneke Weij-
land (collage, tekeningen), Karei Weijland (aquarel,
olieverf, tekeningen), Krijn Doolaard.
Cornelis Vet (Amsterdam, 1937) volgde de Bredase
kunstacademie. Zijn werkstukken zijn onder meer
gekocht door het Bonnefantenmuseum in Maas
tricht, de gemeente Breda, particulieren. Ton Schou
ten (1946) deed eveneens de Bredase academie. Van
hem zijn zeefdrukken te zien die, als ze in enige
traditie passen, onder constructivisme en 'optical art'
kunnen worden gerangschikt. Een observatie van
criticus Robert Vacher: 'Gebruik makend van lijnen,
vlakken en kleuren bouwt hij een spanning op die het
traditionele kijken doorbreekt en de beschouwer tot
rustige bespiegeling noodt, óf in optische zin onrus
tig maakt omdat het oog de opeenvolging van pri
maire en secundaire indrukken niet altijd direct
verwerkt.'
Juni 1986 doet Joost Cords eindexamen monumen
tale vormgeving aan de Enschedese AKI. In Galerie
66 zal een deel van het werk te zien zijn dat hij voor de
eindexamen-expositie wil laten zien. Het gaat om
foto's van het decor dat hij vorig jaar maakte voor de
voorstelling Blut am Halz der Katze van Rainer Wer
ner Fassbinder. Daarnaast toont hij twee objecten.
Een van beton, getiteld Twee zuilen (1985) en een
van ijzer, Vleugels (1986).
Tenslotte twee opmerkingen van Joost Cords over
het idee achter zijn werkstukken: 'Ik wil mij niet
beperken tot het zuiver monumentale werk, maar
gebruik zoveel mogelijk beeldende vormen om mijn
gedachten uit te drukken. Het zijn mijn beelden die
de kijker hopelijk met de gebakken peren laat zitten.'
De Middelburger Cees de Valk studeerde kunstge
schiedenis in Amsterdam. Hij voelde zich sterk
aangetrokken tot de drieluiken, zoals Italiaanse
meesters die schilderden in de Middeleeuwen en
Renaissance. De Valk maakt een eigentijds gebruik
van de drieluik-vorm; er is sinds die tijd tenslotte wel
een en ander gebeurd. In het Middelburgse BKR-
centrum toont hij drieluiken die elk steeds vergroeid
zijn met een beeldje. De verhalen, voorstellingen op
da panelen zijn in de beeldjes tot hun essentie
Een brons van Cornells Vet (Galerie Esprit)
samengebald. Het materiaal voor de beeldjes: afval.
De Valk doet bij dit alles zijn uiterste best om te
vermijden dat hij louter schoonheid schept. 'Ik heb
een ontiegelijke neiging tot esthetiek; ongelofelijk
diep zit dat in mijn persoon. Het is iets waar ik
misschien wel het meest last van heb.'
Heikoop (Meerkerk, 1951) ging van de schilderkunst
over op houten objecten. Het gaat hem er vooral om
hoe de kleuren zich in een driedimensionaal werk
stuk beïnvloeden. Na zijn opleiding in Tilburg, Maas
tricht en Bloomfield Hills (V.S.) exposeerde Heikoop
onder meer in Amsterdam, Bazel, Delft, New York en
Antwerpen.
Van Maria Hees (Doetinchem, geboren in 1948) zijn
sieraden, tassen, koffertjes en stropdassen te zien,
kortom gebruiksvoorwerpen. Ze deed op de kunst
academie in Arnhem de richting vormgeving in
metaal en kunststoffen en is nadien aan het werk
gegaan als ontwerpster en producente van eigen
producten, zowel voor zichzelf als voor industriële
opdrachtgevers. Haar producten worden in elk geval
zeer gewaardeerd in de kunstwereld, want ze heeft
veel geëxposeerd, tot in de heiligste kunsttempels
toe en in verschillende landen. Bovendien verkocht
ze werk aan het Stedelijk in Amsterdam, Israël
Museum in Jeruzalem, Gemeentemuseum Arnhem,
Museum für Kunsthandwerk Franfurt en het Van
Reekmuseum in Apeldoorn. Maria Hees maakt haar
gebruiksvoorwerpen en sieraden meestal als een
reactie op al bestaande, soortgelijke producten. Ze
weegt de negatieve en positieve aspecten van het
bestaande product om uiteindelijk op een volkomen
nieuwe formule uit te komen waarop ze het nieuwe
ontwerp baseert. Een voorbeeld is het gaaskoffertje.
Soms ook begint ze met een bestaand materiaal dat
uiteindelijk een volkomen nieuwe functie krijgt,
zoals van afwasborstel naar broche.
Een grote naam in de Vleeshal: Julio Paolini. Deze
Italiaan heeft de gewoonte zijn werkstukken te
maken naar de expositieruimte. Zo ook voor de
Vleeshal: Paolini maakt een aantal sculpturen en col
lages die aan de Middelburgse ruimte zijn aange
past. De catalogus behorende bij de tentoonstelling
bevat tekeningen en een tekst van de op interna
tionaal niveau opererende kunstcriticus Demys
Zacharopoulos.
Borstel-broche (1979)
Maria Hees
(Kunstuitleen)
Lunchcafé
Markt Goes
TEKENINGEN en
OLIEVERVEN van
DIEREN
mevr. v.d. Vlugt
april
Museum voor Zuid
en Noord-Beveland
Zusterstraat Goes
GOES IN HAAR SAS
geschiedenis Goesse
haven, sluis, scheep
vaart, recreatievaart
23 april t/m 6 sept.
opening: wo 23 april
door Neeltje Smit
Kroes
Zeeuws-Vlaanderen:
Galerij Bellemans
Oosterstraat 11 Axel
FRISE HENSTRA
tekeningen
t/m 26 april
Gravenstraat 99
Clinge
ZICHT OP ZEELAND
schilderijen, aquarel
len, tekeningen van 12
Zeeuwse kunstenaars
t/m 9 april
CORNELIS VET/
TON SCHOUTEN
resp. beeldhouwwerk
en zeefdrukken
11 april t/m 28 mei
opening: vrij 11 april
20.00 uur
Galerie Raifeissen
Dorpsstraat 52
Breskens
GERARD VAN
GRIEKEN
pentekeningen en
pastels onder de titel
Breskens omstreken
t/m 6 april
galerie 66
Oude Stad 66
Oostburg
JOOST CORDS
objecten en foto's
decor toneelstuk
Fassbinder
t/m 28 april
Streekmuseum Het
land van Axel
Noordstraat 11 Axel
ANSICHTEN, PRENT
BRIEFKAARTEN van
Oud-Axel en dorpen
2 t/m 19 april
PENTEKENINGEN
J. Smies
23 april t/m 10 mei
april 41
