IK BEN MIJN HELE
LEVEN NOG NERGENS
BANG VOOR GEWEEST
f
Het is verschrikkelijk wat ze
doen, ze zeggen dat ze muziek
maken, hele snelle country rock.
Nou neem dan vooral je oom mee,
die alles van country-sterren als
Hank Williams en Chip Taylor
weet.
Je kunt de goede man na afloop
bij het gekkenhuis afleveren
want hij gaat helemaal uit zijn
dak.
'Muziek?' zal hij stamelen,
'Muziek?' Het lijkt wel een zaag-
fabriek. En noemt dat meisje zich
zangeres? Ze was helemaal
dronken en lag maar op de grond
te rollen en te krijsen, is dat kind
soms epileptisch?'
tex the horseheads
12 mPflapnl
tex the horseheads
bang?
Marjoke Roorda
blondie fanclub
Vroeger heette Tex: Linda Jones en had ze verkering
met de voorzitter van de Blondie fanclub. Samen met
deze fanclubvoorzitter richtte ze een bandje op: de
eerste Horseheads. Linda werd de zangeres en haar
vriendje, Jeffrey Lee Pierce (ja, ja, die van de
Gunclubspeelde gitaar. Natuurlijk kreeg het
onstuimige stel op een verschrikkelijke manier ruzie.
Vandaar dat de Horseheads in de eerste opstelling al
spoedig uit elkaar plofte. Jeffrey Lee Pierce vertrok
naar New York, richtte de Gunclub op en maakte met
behulp van zijn grote idool een plaat. Bij een paar
liedjes zong Blondie zelfs mee.
Thuis in L.A. zat Linda, die nu Texacala heette, niet
bij de pakken neer. Er lopen in die stad altijd wel
woeste muzikanten in het wild rond, zodat de
Horseheads spoedig California weer onveilig maak
ten. De nieuwe Horseheads waren drie jongens met
veelzeggende bijna dreigende namen. De gitarist is
Mike Martt, die vroeger zijn eigen band Funeral had.
De drummer heet Rock Vodka, en drumde vroegerin
Funeral. En de bassist gaat als Smog Vomit door het
leven. Smog speelde vroeger in een groep die Smog
Vomit and the Stupid Losers heette.
The Horseheads zorgen elk optreden voor een
belevenis. Mensen lopen woedend weg of blijven
verbijsterd vastgenageld kijken, terwijl ze hun oren
afdekken. Anderen vinden het prachtig, dansen wild
I
voor de geluidsboxen en tracteren de zangeres en
naar band op liters bier en whiskey, ledereen maakt
ous wat mee.
Het is al regelmatig voorgekomen dat de politie een
Ptreden beëindigde wegens geluidsoverlast of
nstortingsgevaar omdat er een grote meute fans op
net podium stonden te swingen. Er is dus een flinke
ans op rotsooi bij een Horseheads-optreden.
Jaxacala vindt het allemaal geweldig. 'Ik ben
nJ9*ns bang voor. Ik ben mijn hele leven nog
®r9ens bang voor geweest. Voor mij is optreden net
vinr?6n glas water drinken- Het en'ge dat ik echt eng
na zijn spinnen of griezelige beesten op de grond.
Dan roept mijn zus 'Trap hem dood, ga er op staan'.
Ik houd niet van dat stoere gedoe. Maar een podium
loop ik zo op. We deden een keer een gratis optreden
op de parkeerplaats van een grote supermarkt,
ledereen gaf me maar steeds drank. Op een bepaald
moment wankelde ik alleen nog maar wat. ledereen
klom het toneel op en we hadden verschrikkelijk veel
plezier. Toen kwam de politie ook weer om ons te
stoppen want er waren klachten uit de buurt. We
waren niet netjes genoeg of zo iets.'
Van Loretta Lynn en andere country zangeressen
heeft ze nog nooit gehoord. Zulke dames zingen
stilstaand en vallen nooit om. Tex moet bewegen
zegt ze.anders gaan haar voeten slapen.
't Beest Goes:
TEX THE
HORSEHEADS
zat 19 april, 22.00 uur
april 13
'Ik zou graag optreden in een kleine bar met een
biljarttafel, maar ik wil ook wel spelen bij iets I
gigantisch, een groot openluchtfestival of zo. Ik zou
in de zevende hemel raken, dan moeten ze de I
microfoon wel op een enorme hoge standaard
zetten.' Aldus Texacala Jones de Tex van de
Horseheads.
Tex is een soort doorgetripte country zangeres die j
constant op instorten staat. Ze treedt op in
gescheurde, zwart geverfde trouwjurken, is vaak
onverstaanbaar en wekt de indruk straalbezopen te l
zijn. Met de jongens van de band duikt ze van de ene
vulgaire pose in de andere. Op zich een aardige,
misschien wat opgelegde vertoning, maar er is ook J
geluid bij. En dat geluid daar gaat het om.
Texacala Jones was gitarist in een paar popgroepjes I
waar ze steeds weer ontslagen werd. 'Terecht', zegt t
ze nu. 'Ik kan helemaal geen gitaarspelen. Het klopte
van geen kant.' Daarom is ze gaan zingen. Dat gaat
beter, maar omdat ze zo schreeuwt en steeds over
het toneel rent, klinkt het niet echt mooi. De timing is I
echter goed.
Tex en haar muzikanten maken heldere, hechte I
muziek en hebben een degelijke kennis van het basis 1
C&W repertoire, van waaruit hun eigen composities I
ontstaan. Soms coveren ze ook R&B nummers, zoals
'Big boss man' van Jimmy Reed. Daar zijn de I
meningen notjal verschillend over. Door de manier
van optreden en het hele snelle ritme heerst er een
sfeer van parodie. Het beste voorbeeld is het met I
verdraaide heksenstem gezongen 'Allright, allright,
allright, allright'. (Wekelijks te horen in de eindtune I
van VPRO's Wilde Wereld-woensdagmiddag 3
minuten voor vijf.)
