r
1
vlissingse modedagen '86
commercieel
lichaam
f vlissingse modedagen '86
it artikel werd eerder
epubliceerd in Het
lad, orgaan van de
emeenschap Beel-
ande kunstenaars in
elderland.
Ilssingse Mode-
agen, dinsdag 13,
oensdag 14 mei,
1.30-19.30 uur
lodeshows en
luziek op het
eursplein
74 nRFa
Boven: Zomerse mannenmode van Brian Scott.
Hans Knuijt.
Links: Elvi Couture. Van der Vorst Mode.
Rechts: Regenmantels van het merk Michael Mortel.
Maison van Dalen.
beginnen van winkels door jonge mensen. Je moet
een bepaalde visie op het kledingsgedrag van een
bepaalde groep hebben en dat laten maken. Ik denk
dat dét levensvatbaar is.'
'Mode heeft als produkt onmiddelijk te maken met
commercie; het wordt gedragen, het verslijt, het
wordt weer opnieuw gekocht en die cyclus is nou
eenmaal erg kort. Hij wordt nog wel veel korter
gemaakt doordat die mode in kleding zo'n ongeloof
lijke imagebepaling krijgt. Waaraan veel mensen erg
veel waarde hechten. Ik heb net gelezen dat het ten
aanzien van 'design' nét zo is. Een cylusversnelling
waardoor mensen graag en vaak andere dingen
kopen. Jammer hoor, dat vind ik niet zo goed.
De mensen die zeggen dat mode zo commercieel
gestuurd wordt, die hebben geen gelijk. Want als het
publiek iets niet wil, dan lukt het niet. Men moet wel
degelijk afwachten of het publiek eréén wil. Ze
duwen bijvoorbeeld nu in de richting van kleur. Dat
proberen ze al een paar seizoenen. Maar het lukte
niet. Nu beginnen ze weer te duwen en ik denk dat
mensen nu meer rijp zijn voor kleur.'
'Ik vraag me echter af of mensen zich zo aan mode
storen. Er zijn toch categorieën mensen die dingen
aantrekken die niets met mode te maken hebben. De
laatste tijd denk ik bijvoorbeeld anders over bloe-
menjurken (de bekende, mouwloze zomerjurk). Die
staan namelijk voor vele goede waarden in het leven.
Dat gezonde, directe levensbesef. Ik ken een me
vrouw die zelden jurken zonder decoratie of dessin
zal dragen. Dat verlevendigen van het oppervlak
staat voor iets. Ik ben zeer geïnteresseerd, en daar
wil ik op doorgaan, in de wezenlijke motivaties van
mensen; in de betekenis van dingen. In de wijze
waarop mensen zich authentiek in vormen vertalen.
Ik geloof stellig dat ze dat doen. Ben je als het ware
'geletterd' in kleding, dan krijg je te maken met
twijfels, maar mensen die niet 'geletterd' daarin zijn
krijgen nooit twijfels.
Vrouwen van deze tijd kiezen wel. Er is geen dictaat
meer. Ik ben heel dualistisch. Ik vind aan de éne kant
dat dat gehol achter de mode aan oppervlakkig en
onzelfstandig is. Jezoutoch denken datje stijl moest
hebben waar je je aan vast kunt houden
Aan de ene kant vind ik mensen die nog wel in iets
anders durven klimmen soepeler van geest, luchti
ger, losser in het leven, met het oog op de 'jeu'.
Mode is wel een mechanisme waar je mee op moet
passen, wat toch die discriminatie-kant heeft. Ik vind
het soms ook een eng medium. Complex.'
'En wat ik ook interessant vind is in hoeverre het
lichaam nou eigenlijk meespeelt in de vorm die mode
is. Als je een schemerlamp ziet dan is dat een
autonome vorm. Die zet je neer; het is een soort
uitdrukking van jezelf, die je niet kunt aantasten.
Maar wanneer je een schitterend ontwerp hebt en dat
een onelegante vrouw, een té jonge of een té oude, of
een vrouw die het niet snapt aantrekt, dan is dat hele
ding kapot. Ik geloof dat dét een van de redenen is
dat kleding zo gediskwalificeerd wordt door kunste
naars. Als je in de hiërarchie van de kunsten kijkt dan
kun je niet eens met mode aankomen. Dat is niet
goed. Die vormgeving kan gedragen worden door
elk willekeurig nitwitje en dat kan een aureool van
oppervlakkigheid over zich hebben waar je niet goed
van wordt. Terwijl het tegelijkertijd schitterende
vormgeving kan zijn.'
r.
