theater Gerrie van der Klei Ramses Shaffy Hugo Koolschijn 40 mmmei muziek Blue Murder Helloïse Tienergeluk Klomppop '86 Ramses Shaffy Hugo Koolschijn wegen. Het duurt even voor het publiek de voorzich tige Wally leert kennen. Hij is een realist die niet bereid is zijn zekerheden snel op te geven, zelfs niet voor zijn kunst. Wat begint met een dialoog over het theatervak, wordt een geladen gesprek over het leven tussen twee mensen met tegenovergestelde levensopvattingen. Ondanks de zwaarte van het onderwerp is de conversatie soms uitgesproken grappig. De twee komen er niet uit; geen wijze levensles dus voor het publiek. Wel wordt duidelijk wat een hachelijke bezigheid leven is, of je nu alle risico's mijdt of juist opzoekt. Op doorreis is de toepasselijke titel van het muziek theater-cabaretprogramma van Gerrie van der Klei. Op weg naar een groter solo-theaterprogramma verwijlt ze kortstondig maar intensief op enkele tussenstations waar ze al veel eerder eens had willen stoppen. Het levert een programma op dat heel gevarieerd van samenstelling is. Het publiek kan musical-liedjes verwachten en chansons, cabaret en jazz op teksten van onder meer Gerrie zelf, Noel Coward, Rainer Werner Fassbinder, Rudolf Nelson, Annie M.G. Schmidt, Jacques Brel en Duke Elling ton. Ze wordt begeleid door pianist Rob van Kree- veld. Gerrie is een zus van Dorine van der Klei. Ooit traden ze samen op als de Sissies en maakten internationaal naam. Gerrie is veelzijdig: ze heeft een klassieke gitaaropleiding, schreef poëzie, hoorspelen en een filmscenario (het werd bekroond), ze maakte een theaterproductie voor t.v. en ze was een tijd jazz zangeres bij Boy Edgar's Big Band. Haar eerste musical was Foxtrot van Annie M.G. Schmidt en een van de speelfilms, waarin ze speelt, is De Illusionist met Freek de Jonge. Ze blijkt haar ervaring op al deze gebieden goed om te kunnen zetten in een theater show. NRC-Handelsblad noteerde althans na de première van Op doorreis: 'Haar uitstraling past zich schijnbaar moeiteloos aan bij ieder genre: ingemeen expressief, even gemakkelijk cabaretesk als swin gend, languissant (smachtend, kwijnend Red.) als het nummer een wulpse uitvoering betreft en met ernstige overtuigingskracht als er niets te lachen valt. Zelfs haar timbre wijzigt zich vrijwel voor ieder lied. Nu ze met een solovoorstelling op reis is, valt extra op hoeveel ze kan.' gezamenlijke reis naar zijn bezittingen in Duitsland, die alsmaar uitgesteld werd. En zo gretig als hij werd binnengehaald in Brouwers haven, zo snel is ook zijn val: na gebrandmerkt te zijn moet hij de rest van zijn leven in het rasphuis in Middelburg slijten. Waar hij overigens nog een centje bijverdiende door voor zijn bewakers valse brieven te schrijven. Opkomst en neergang van Kamerling in Brouwers haven is door de toenmalige gemeentesecretaris in detail opgeschreven. Op basis van dat boek is door Clementine Oostdijck, lid van de Brouwershavense toneelgroep De Roode Lelie, een toneelbewerking gemaakt. De al een aantal jaren bestaande Roode Lelie heeft dit onderwerp aangepakt met het oog op het 700-jarig bestaan van Brouwershaven. De to neelbewerking is geadopteerd als zogenaamd schrijversproject door het Zeeuws Centrum voor Amateurtoneel. Deze verzorgt in de persoon van Ad van Noord ook de regie. De twaalftal spelers en speelsters van De Roode Lelie acteren in historische kostuums in een zelf ontworpen en gebouwd decor. Vlissingen is de eerste plaats die het duo in een korte landelijke toernee aandoet, voordat het stuk My dinner with André drie weken in de bovenzaal van de Stadsschouwburg Amsterdam te zien is. My dinner heeft vooral bekendheid gekregen als speelfilm. Onder regie van Louis Malle speelden de twee schrijvers, André Gregory en Wallace Shawn, de rollen. Voor de filmopnamen begonnen, was het als toneelstuk onder dezelfde regie en met dezelfde spelers een tijdje in het Londense Royal Court Theatre te zien. Ramses en Hugo spelen nu de twee bevlogen theatermakers: André, de regisseur van talloze successtukken en Wally, de toneelschrijver die nog steeds op erkenning wacht. Na elkaar lange tijd niet te hebben gezien, wisselen de twee ervaringen uit tijdens een etentje in een fraai restaurant. In den beginne is vooral de succesvolle André aan het woord, de rebel die rusteloos rond reist, op zoek naar bizarre belevenissen en nieuwe Vestzaktheater Vlissingen: RAMSES SHAFFY HUGO KOOLSCHIJN spelen My dinner with André vrij 2 mei, 20.30 uur Vestzaktheater Vlissingen: GERRIE VAN DER KLEI met muzikaal theaterprogramma Op doorreis zat 31 mei, 20.30 uur Het Brouwershavense gezelschap De Rode Lelie repeteert het uit eigen stad afkomstige stuk Johannes Cato Kamerling, een schijn gestalte. Met Blue IVjurder haalt 't Beest een groep binnen die met aanstekelijke spelvreugde sfeer maakt. Zanger/ gitarist liedjesschrijver schilder Maarten Ploeg vormde ooit met Peter van de Klashorst en anderen de rockgroep Sovjet Sex. Als 'nieuwe wilden' was het tweetal misschien bekender. Van de Klashorst mocht van koningin Beatrix de Koninklijke Prijs voor de Schilderkunst in ontvangst nemen en hield de muziek verder voor gezien. Ploeg schilderde nog, maar bereikte met Blue Murder de top van het alternatieve circuit in Nederland. De groep is niet minder venijnig dan de rauwe undergroundband Soviet Sex, maar klinkt wel veel speelser. Peter Bruyn omschrijft het geluid in het Haarlems Dagblad zo: 'Meer pop en onvermijdelijk herinneringen op roepend aan de jaren zestig. De chaos van The Velvet Underground, het gitaargeluid en de zomerse sfeer van The Byrds, Beatle-achtige koortjes, Blue Murder fröbelt het aaneen tot kleurrijke popcollages'. Bruyn vindt dat het met de elpees van Blue Murder iets te zoet wordt. Tijdens de optredens merkt hij daar weer niets van. Intussen kwam er een nieuwe elpee uit, La La Love. Gertjan van Schoonhoven doet daar in Vinyl opgeto gen over. 'Een eclectische Nederlandse groep, dat we dat nog mee mogen maken', schrijft hij. dat moet lovend bedoeld zijn, alleen voor eclectisch moet de dikke van Dale er even bij komen. Verschillende stijlen uit het verleden (en heden) tot iets nieuws weten om te smelten. Dat kan Blue Murder dus. De plaat werd volgens Van Schoonhoven op uitsteken de manier geproduceerd door Ernst Jansz. 'La La Love is qua volwassenheid een enorme stap vooruit ten opzichte van hun vorige werk', vindt hij. 'Minder de intellectuele schoolband en meer een popgroep pur sang die op een natuurlijke manier nummers voortbrengt. Nummers die anderen hadden moeten maken als Blue Murder het niet gedaan had. De wonderschone Stalking the deerpark en Catharine mogen duidelijk maken wat ik bedoel. Wie ooit gedacht heeft dat zanger Maarten ploeg een charla tan is, moet zijn mening herzien.' Nog maar net twee jaar oud en de Rotterdamse groep Helloïse staat al aan de top van de Nederland se hard-rockwereld. Vorig jaar wilde Helloïse het als enige rockband tot de halve finale brengen van de Grote Prijs van Nederland. Het betekende belang stelling van de platenmaatschappijen en vorige na zomer kwam de elpee Cosmogony uit. Rock 'n roll uit de jaren vijftig en eigen composities, kun je van de Amsterdamse band Tienergeluk ver wachten. Op het repertoire staan nummers van onder meer Elvis Presley, Eddie Cochran, Gene Vincent en Carl Perkins. De belangrijkste concerten op Klomppop in de Stenge zijn die van De Gigantjes en I've got the Bullets. De Gigantjes waren vorig jaar een van de meest gevraagde groepen in het clubcircuit en op festivals met hun op de vroege Rhythm 'n Blues geïnspireerde muziek. Het zestal stond dan door gaans voor uitverkochte zalen en -als het om tenten ging of grote hallen - niet zelden voor zo'n tweedui zend toehoorders. De Gigantjes brengen muziek uit de tijd dat de term rock and roll nog niet bestond. Het heette jive, race music of zelfs jump band music. De 't Beest Goes: BLUE MURDER popcollages vrij 16 mei, 22.00 uur HELLOÏSE Rotterdamse hard-rock zat 31 mei, 22.00 uur TIENERGELUK Amsterdamse rock 'n roll zat 14 juni, 22.00 uur De Stenge Heinkenszand: KLOMPPOP FESTIVAL don 8 mei, vanaf 12.00 I've got the bullets... Klomppop '86 mei 41

Tijdschriftenbank Zeeland

Mooie moeite / Uitblad voor Zeeland | 1986 | | pagina 22