tentoonstellingen;
Zeljko Savic
Nico van de Boezem
Lex de Meester
Cees de Valk
Bea de Visser
Maria Hees
Provinciale aankopen, een keuze
Drie Haagse kunstenaars
Kees Vet Ton Schouten
Piet Vloemans
Zomertentoonstelling
film mei 51
De Oost-Souburger Zeljko Savic ('Mijn foto's zweven
tussen het abstracte en de romantiek') is amateur
fotograaf. Op wedstrijden in internationaal verband
won hij nogal eens prijzen. Naast de fijne natuurfoto
grafie (voornamelijk insecten) maakt hij foto's van in
scène gezette situaties meteen vrouwelijk model. De
tentoonstelling is dagelijks van 10.00 tot 17.00 uur te
zien.
Voor de Vleeshal maakte Nico van de Boezem een
aantal grote plastieken. Hij maakte een aantal kleine
re die tegelijkertijd in het Centrum Nieuwe Muziek te
zien zijn, inclusief een serie tekeningen. Voor deze
tentoonstelling wordt een catalogus uitgebracht,
waarin voor het eerst werk en ontwikkeling van de in
Gorinchem geboren Middelburger diepgaand wordt
beschreven.
Gebouwen, kunstwerken, fragmenten van bouwsels,
stukjes kustlandschap, dat zijn de onderwerpen die
Lex de Meester in Galerie Marquis laat zien. De
zwart-wit foto's zijn iets ingekleurd wat een ietwat
vervreemdend effect geeft. Je zou kunnen zeggen
dat hij hier en daar de fotorealiteit iets aandikt met
wat kleur, al doende een subjectieve toets aanbren
gend in wat op een objectieve registratie lijkt. Lijkt,
want een foto is natuurlijk ook altijd al een subjectie
ve afbeelding van de werkelijkheid.
Lex de Meester is free-lance fotojournalist die ook
opdrachten uitvoert voor reclamebureaus. De foto's
bij Marquis waren eerder te zien in het Belgische
culturele centrum De Brakke Grond in Amsterdam,
waar De Meester met twee Vlamingen exposeerde.
De Middelburger Cees de Valk studeerde kunstge
schiedenis in Amsterdam. Hij voelde zich sterk
aangetrokken tot de drieluiken, zoals Italiaanse
meesters die schilderden in de Middeleeuwen en
Renaissance. De Valk maakt een eigentijds gebruik
van de drieluik-vorm; er is sinds die tijd tenslotte wel
een en ander gebeurd. In het Middelburgse BKR-
centrum toont hij drieluiken die elk steeds 'vergroeid'
zijn met een beeldje. De verhalen, voorstellingen op
de panelen, zijn in de beeldjes tot hun essentie
samengebald. Het materiaal voor de beeldjes: afval.
De Valk doet bij dit alles zijn uiterste best om te
vermijden dat hij louter schoonheid schept. 'Ik heb
een ontiegelijke neiging tot esthetiek; ongelofelijk
eendeha-oroloct diep zit dat in m'jn Persoon- Het is iets waar 'k
Gust Romijn (Grote misschien wel het meest last van heb.'
Kerk Goes)
Bea de Visser uit Dordrecht legt de laatste twee jaar
meer en meer de nadruk op het schilderen. Na de
Bredase en Rotterdamse academie experimenteerde
ze een tijd 'op het spanningsveld tussen beeld en
geluid'. Het leidde in '83 tot een performance: bewe
ging, tapes en tekeningen. Na wat los werk als het
ontwerpen van een decor en kostuums dus de
schilderijen. Resultaat: exposities in het Dordrechts
Museum, Haags provinciehuis, AMRO-galerie Am
sterdam en nog wat meer plaatsen (ook Vlissingen,
Galerie Bellamy). Vorig jaar kreeg ze van het Amster
dams Fonds voor de Kunst een stipendium. In
september vorig jaar maakte ze een schildering van
veertig meter op een station in Bonn. Het was een
onderdeel van een groter project, dat weer onder
deel was van de paar honderd manifestaties van
Nederlandse kunst in Duitsland.
Van Maria Hees (Doetinchem, geboren in 1948) zijn
sieraden, tassen, koffertjes en stropdassen te zien,
kortom gebruiksvoorwerpen. Ze deed op de kunst
academie in Arnhem de richting vormgeving in
metaal en kunststoffen en is nadien aan het werk
gegaan als ontwerpster en producente van eigen
producten, zowel voor zichzelf als voor industriële
opdrachtgevers. Haar producten worden in elk geval
zeer gewaardeerd in de kunstwereld, want ze heeft
veel geëxposeerd, tot in de heiligste kunsttempels
toe en in verschillende landen. Bovendien verkocht
ze werk aan het Stedelijk in Amsterdam, Israël
Museum in Jeruzalem, Gemeentemuseum Arnhem,
Museum für Kunsthandwerk Frankfurt en het Van
Reekmuseum in Apeldoorn. Maria Hees maakt haar
gebruiksvoorwerpen en sieraden meestal als een
reactie op al bestaande, soortgelijke producten. Ze
weegt de negatieve en positieve aspecten van het
bestaande product om uiteindelijk op een volkomen
nieuwe formule uit te komen waarop ze het nieuwe
ontwerp baseert. Een voorbeeld is het gaaskoffertje.
Soms ook begint ze met een bestaand materiaal dat
uiteindelijk een volkomen nieuwe functie krijgt, zo
als van afwasborstel naar broche.
Groot formaat werken van vijf gerenommeerde kun
stenaars in Zeeland: David van de Kop, Marinus
Boezem, Gust Romijn, Piet Dieleman, Frits van Til.
Het is de eerste tentoonstelling van een reeks die
hoogwaardige kunst moet brengen in de Grote Kerk
van Goes. De commissie koos uit provinciale aanko
pen van 1984 en 1985. Van David van de Kop zijn
twee aquarellen en een houten beeld te zien. Van
Boezem drie beelden, van Gust Romijn zijn schets
ontwerp voor het deltaproject. Vier of vijf werkstuk
ken van Frits van Til en tekeningen en schilderijen
van Piet Dieleman.
Plet Vloemans
Restaurant Inter Scaldes heeft de beeldententoon
stelling in de tuin georganiseerd 'als eerste in een
reeks die uitdrukking moet geven aan de historische
contactfunctie van Zeeland tussen Holland en
Vlaanderen'. Van elke kunstenaar zijn vier beelden te
zien. Theo van der Nahmer (1917) volgde de acade
mies in Den Bosch en Den Haag, kreeg de Jacob
Marisprijs in 1954. Ula van Ophuijsen (1916) ging
naar de Vrije Academie Psychopolis in Den Haag.
Haar leermeesters waren George LampefNol Kroes
en Rudy Rooyakkers. Bram Roth (1916) deed de
Haagse academie. Zijn werkstukken werden onder
meer aangekocht door het Haags Gemeentemu
seum.
Kees Vet (Amsterdam, 1937) volgde de Bredase
kunstacademie. Zijn werkstukken zijn onder meer
gekocht door het Bonnefantenmuseum in Maas
tricht, de gemeente Breda en particulieren. Ton
Schouten (1946) deed eveneens de Bredase acade
mie. Van hem is grafiek te zien die, als ze in enige
traditie pastten, onder constructivisme en 'optical art'
kan worden gerangschikt. Een observatie van criti
cus Robert Vacher: 'Gebruik makend van lijnen,
vlakken en kleuren bouwt hij een spanning op die het
traditionele kijken doorbreekt en de beschouwer tot
rustige bespiegeling noodt, óf in optische zin onrus
tig maakt,omdat het oog de opeenvolging van
primaire en secundaire indrukken niet altijd direct
verwerkt.'
Na de kunstacademie in Breda begon Vloemans als
vormgever. Al snel echter werd hij schilder. Hij
•naakte zich stap voor stap los van de realiteit en wat
blijft is een dynamisch en kleurig verflijnenspel.
Aan de zomertentoonstelling in het voormalige ge
meentehuis in Sint Anna ter Muiden doen zeven
beeldende kunstenaars mee. Van Liesbeth Huser uit
IJzendijke zijn lino's te zien. Liesbeth Huser (Middel
burg, 1943) volgde drie jaar de Rotterdamse acade
mie en een jaar die in Groningen. Ze had onder meer
solotentoonstellingen in Galerie Ramada Hotel, Le-
verkusen en Galerie Heinz Webeier, Birkenfeld beide
in West-Duitsland.
De in Sachsenhausen geboren (1947) Bruggenaar
Horst de Blaere deed achtereenvolgens het Hoger
Schilders Instituut R. Lierman (Brugge), Koninklijke
Academie voor Schone Kunsten (Gent), Hoge
School voor Beeldende Kunsten (Bratislava, Tsje-
cho-Slowakije). Hij illustreerde veel boeken, onder
meer van Herman Leys, Kurt Tucholsky, Marcus
Cumberlege. Als etser werd hij in Gent in 1971
bekroond en hetzelfde jaar bracht hem een aanmoe
digingspremie voor zijn wandtapijten 'vanwege het
Ministerie van Middenstand'.
Ernest Joachim uit Biervliet beheerst het tekenen,
schilderen, beeldhouwen en keramische vorming,
maar lijkt het meest plezier te hebben in het maken
van beelden. Joachim exposeerde in Sion en Mon-
treux in Zwitserland, Venray en Surhuisterveen,
Weilburg en Regensburg in Duitsland.
Wim Krull (Rotterdam, 1930) leerde de fotografie
spelenderwijs kennen van zijn vader die persfoto
graaf was. Hij verbond zijn kennis van het grafische vak
met zijn liefde voor de fotografie en dat mondt door
gaans uit in zwart-wit foto's, meestal van onderwerpen
uit de natuur. Krull is autodidact.
Theo Jordans (1956) deed de academie in Gronin
gen en exposeerde vooral de laatste jaren driftig:
sinds '82 Groningen, Hoevelakèn, Hilversum, Eind
hoven, Valkenburg, Amsterdam, Groningen, Assen
en nog twee plaatsen. In Sint Anna ter Muiden zijn
van hem litho's te zien. 4
Groningse boerderij,
litho, Theo Jordans,
(St. Anna ter Mulden)
