Plouieurrd
T
boulevard of broken dreams:
Broertjes
De Stijle, want
De Ursonate
The four note opera
La musique qui fait Popp
Hit the Pearl
Hollywood Mocambo
Red Hot Peppers
Smerige vissen
More worries on the shelf
de stijle, want...
komt dit zien!!!
door Frank en René Groothof een kindervoorstel
ling
We slapen met z'n tweeën in één bed
omdat dat zo gezellig is.
Maar je moet wel op je eigen helft blijven,
want als jij in bed pist
zijn we alletwee nat.
De broers Groothof speelden jaren bij het Werktea-
ter, maar besloten met ingang van het afgelopen
seizoen een eigen weg te kiezen. Nu doen ze kinder
voorstellingen en stukken voor volwassenen (in
Vlissingen is van de broertjes ook de voorstelling
Epifanie te zien). Het stuk broertjes is de eerste
productievan het tweetal. De voorstelling is voor
kinderen vanaf vijfjaar. Volwassenen zijn overigens
ook welkom.
Al twee jaar waren ze op het Straatfestival, een heel
klein tentje waarin HET gebeurt en piccolo's die zelfs
mensen bij andere voorstellingen weglokken voor
hun eigen zo bijzondere voorstelling. Of: voorstel
lingen. Er zijn er een heleboel: Het wilde westen, De
moord op Willem van Oranje, Een avondje uit,
Eindelijk: De film!, Een avondje thuis. Ze hebben met
elkaar gemeen dat ze heel kort zijn, van enkele
seconden tot een minuut. En niemand mag iets over
de voorstelling verder vertellen. Die is geheim.
door Jaap Blonk
Sinds 1979 is Jaap Blonk met de Ursonate van Kurt
Schwitters bezig: hij wilde er meer mee doen dan
alleen maar de tekst voorlezen, het moest theater
worden. Als je de recensent van het Nieuwsblad van
het Noorden mag geloven, is dat aardig gelukt. 'Het
abstracte klankgedicht werd gisteravond een fasci
nerend en indrukwekkend stuk totaaltheater, dat na
zestig jaar nog niets van zijn actualiteit had prijsge
geven.' De Ursonate is in eerste aanleg ontsproten
aan het dadaïstische denken in het eerste kwart van
de eeuw. De eerste zin luidt aldus: Fümms, böwötaa
zaa Uu, pögiff, kwii Ee. Kurt Schwitters gebruikte
deze en enkele andere frasen om het publiek op
literaire avonden de oren te wassen, ze verwachten
immers Romantische Poëzie. Het paste goed in het
nihilistische denken van Dada, dat anti-nationalis
tisch, anti-politiek, anti-kunstscholen en anti heer
sende ideeën over mooi en lelijk was. Maar Schwit
ters bouwde van 1922 tot 1932 het begin uit tot wat
Blonk een meesterwerk noemt en meesterwerken
passen niet in het Dada-denken. Tenslotte nog dit:
De Ursonate heeft een even consequente opbouw
als de sonate in de klassieke muziek.
geschreven door Tom Johnson met sopraan Mary
Willems, alt Anke Brokstra, tenor Henk Kooymans,
bariton Nico Schaap en bas Lie uwe Visser. Regie:
Jan Bouws.
Een heuse opera in Vlissingen. De makers zijn echter
niet scheutig met het verschaffen van informatie over
muziek en verhaal. Regisseur Jan Ijuws geeft
slechts een vage aanduiding. 'Wat verstaan de mees
te mensen onder 'lekker naar de opera gaan?' Een
voudigweg gezegd: gedurende enige uren zitten
genotteren hoe op het toneel r jr de meest vreem
de omstandigheden een aarw .nensen hetelkaarzo
moeilijk mogelijk tracht^» ,e maken en dit alles
gelardeerd met een ouv<y re, aria's, duetten, terzet
ten, balletten en koo;C\.embles. Jaloezie, bedrog,
liefde en tenslotte h^ynvermijdelijke happy-end of
de onontkoomba' jod zijn de ingredieënten voor
een gezellig avonc^e uit. Voor de opera-hater reden
genoeg om te verklaren dat al die ellende er wel
duimendik bovenop ligt; voor de opera-liefhebber
om dit volkomen te beamen en toch met een intens
blij gevoel naar huis te gaan. Om nu eens beide
partijen tevreden te stellen, heeft Tom Johnson de
Four Note Opera geschreven, waarin hij op vituoze
wijze zij haat-liefde voor de opera als kunstvorm
belijdt.' Tot zover de regisseur. Zie maar of het klinkt.
een dertig-mansorkest, Boulevard of Broken
Dreams geheten, speelt muziek van de componist
André Popp
ledereen kent André Popp. De man achter de 'Picolo
Saxo' langspeelplaten met de stem van Kruis
Voorberg, die ons op speelse wijze bekend maakte
met het symphonisch orkest en haar instrumenten
families, de componist van het wereldbekende 'Love
is blue' (l'Amour est Blue), begeleider van groothe
den als George Brassens, Marie la Forêt, Jacques
Brei en Juliet Gréco, schrijver van filmmuziek, we
kennen André Popp wel, maar we weten het vaak
niet.
Gert-Jan Blom, de orkestleider van het orkest Boule
vard of Broken Dreams, ontdekte anderhalf jaar
geleden bij toeval werken van André Popp, geschre
ven in de vijftiger jaren, vóór zijn grote succes.
Jaap Blonk in zijn Ur-sonate, gebaseerd op Kurt
Schwitters. Foto Anneke van Hoboken
In deze werken, gecomponeerd voor een orkest det
het midden houdt tussen een symphonie-orkest en
een big-band (dertig musici), laat André Popp horen
wat zijn werkelijke genie is, de perfecte balans
tussen gedurfde orkestratie in de geest van compo
nisten als Strawinsky, Ravel of Respighi en de tra
dities uit de Europese en Amerikaanse amusements
muziek. Helaas voor André Popp vond deze muziek
in de vijftiger jaren weinig gehoor bij het grote
publiek. In muzikantenkringen echter werd met res
pect over hem gesproken.
gert-Jan Blom meent (daarbij gesteund door André
Popp, Terts Brinkhoff en Han Hogeland) dat het nu,
dertig jaar later, de hoogste tijd is om het publiek
bekend te maken met 'La musique qui fait Popp'.
Er komt een langspeelplaat van het programma
alsmede een televisieregistratie.
Het orkest, bestaande uit dertig musici, zal worden
samengesteld uit leden van de diverse klassieke,
jazz- en amusementsorkesten in Amsterdam. Het
speelt in het Danspaleis.
Een speciaal voor het danspaleis opgezette formatie.
In het Danspaleis, de tent waarin ook het orkest
Boulevard of Broken Dreams zijn zachte, weemoe
dige klanken laat horen, treedt met regelmaat dit
swingende gezelschap op. De formatie bestaat uit
Vincent van Warmerdam, gitaar; Jantien de Laaf,
zang; Annet Malherbe, zang; Christan Muiser, slag
werk; Gerard Atema, toetsen; Wilbert de Joode,
contrabas; Roland Brunt, saxofoon.
Latin-American muziek
De via Hollywood onstane beelden van een conti
nent vol cocosnoten, palmbomen, romantische pa
tio's, sombrero's, waaiers en karrevrachten bananen,
waartussen nog net ruimte is voor swingende dans
°P rumba, mambo, tango of samba, daar gaat Holly
wood Mocambo op door. Swingen dus, op gitaren.
Of. iets moeilijker, probeer de Spaanse dans van de
dame uit de groep eens na te doen.
f0ck roll
Vijf vetkuiven met tien puntschoenen bezigen cool
rock roll. Een van de zangers bezingt zijn liefde
voor his baby, terwijl de anderen op de achtergrond
het chroom van de bumpers zingen ineen meerstem
mig tsoebidoeba of doewaaa doewaaah.
absurd buitentheater
Deze groep acht het zijn taak de geloofwaardigheid
van de Boulevard of Broken Dreams te vergroten.
Maar hoe ze dat willen doen, daarover laten de
Smerige Vissen zich nog niet uit. U zult het met de
volgende informatie moeten doen. Het speelt zich
buiten af. Er wordt van allerlei straatmeubilair ge
bruikt, zoals een wachttoren, een nieuwe fontein,
verlichting, belettering, een hoekje waar het altijd
regent. De Jazz-o-matic, kennelijk op vorige festivals
gebruikt, en de Disco Tevens Dancing zijn er ook.
Bahalve dat staat er op filmgebied een Hans Richter
retrospectief op stapel. Het programma vermeldt
verder een opening, rondleiding, dagsluiting, hotel
toneelstukje en extra overnachtingskosten. Vaag?
Beetje wel. Kijken maar.
het nieuwe entertainment programma van Oebra
Naamgevers René Oey en Wouter Brave geven
dansend, zingend en spelend vorm aan een eigen
tijdse opvatting van entertainment. Een gespierde
souldans onder leiding van James Brown wordt
Groot orkest
Boulevard of Broken
Dreams
22
I zomer
Red Hot Peppers
nfTlzomer 23
