EEN TOPJE
IN DE KERK
- -
Ruimte in Ruimte is de titel
van de tentoonstelling in de
Grote Kerk van Goes. Er is
werk te zien van vijf in Zeeland
wonende kunstenaars, het
topje van de provinciale aan
kopen de afgelopen vijf jaar.
Van Europees niveau, oordeelt
André Oosthoek. Hij zag de
werken van Dieleman,
Boezem, Van de Kop, Van Til,
Romijn en vertelt en passant
waarom het zo lang duurde
voordat Zeeland de achter
stand inhaalde.
ruimte in ruimte
V1 v?*' -
ruimte in ruimte
André Oosthoek
M
Sculptuur van
Marinus Boezem.
Foto Elsa Westland
19ft I i v -
76
1 zomer
E
Schetsontwerp voor
een delta-project,
Gust Romijn
In de Grote Kerk te Goes exposeren in de maand juni*
Piet Dieleman, Boezem, David van de Kop, Frits van Tild
en Gust Romijn recente werken. Het is een selectie uit
een selectie: het topje van de aankopen die de provin
cie Zeeland de laatste tijd heeft gedaan.
De collectie-opbouw in dit gewest heeft al jaren onder-
voorzichtig gezegd- enige druk gestaan. Men vindt dat
er te weinig wordt gekocht, dat de selecties verkeerde
accenten krijgen, dat niet-Zeeuwen moeten worden
geweerd en -haaks daarop- dat juist de grote interna
tionals moeten worden binnengehaald omdat enge
grenzen niet meer in deze tijd passen. Men vindt voorts
dat er te weinig van de aangekochte werken te zien is.
Echt méér vindt men in de Grote Kérk van Goes waar
duidelijk gemaakt wordt hoe boeiend de gevolgen van
zo'n keuze kunnen zijn.
De ontwikkeling van de (beeldende) kunst in Zeeland
na wereldoorlog II heeft jarenlang de gelijkmatigheid
van de sukkelgang gekend. Het beetje beweging dat er
was, had bijna altijd te maken met de naijleffecten van
wat elders in binnen- en buitenland al als ter zake
doend was geaccepteerd. Er is -in Nederland- over de
eerste vijf jaren na de oorlog gesproken als over de
periode van de doorbraak van de moderne kunst. Voor
een goed deel liep die parallel met de ontwikkelingen
in West-Europa, voor een ander deel werden de
verworvenheden nog eens dunnetjes -maar dan ook
op z'n Hollands- overgedaan.
Die doorbraak lijkt en blijkt aan Zeeland nagenoeg
voorbij gegaan te zijn. Schilder- en beeldhouwkunst
bevonden zich goeddeels op de rustige paden van een
traditie die al nooit veel échte schokken te verwerken
had gekregen. De stap naar de moderne kunst, die in
feite stevig teruggrijpt op al geijkte waarden, leidt hier
zelden tot opmerkelijke Data in de Moderne Kunst; de
uitkomsten zijn eerder modernistisch dan modern en
niet in staat zoiets moois als 'een nieuw élan' op te
roepen.
Om die gang van geleidelijkheid te doorbreken is méér
nodig en dat komt in gevoelige mate over de eilanden
als die ophouden eilanden te zijn. De ontsluiting van
het gewest, de toverformule uit de vroege jaren '50,
heeft grote gevolgen óók op terreinen als educatie,
kunst en kuituur. Van betekend belang daarbij is het op
zichzelf simpele feit dat kunstenaars van elders zich in
de provincie vestigen en -gesteund door een snel
Ruimte in Ruimte
Grote Kerk Goes, juni
fTtfflzomer 77
