i
frffl
tentoonstellingen
Jeffry Shaw
Peter van den Akker en Niko de Wit
Reinier de Muynck
José Aerts
Johan van Geluwe
Bob Pingen
36 mm
tentoonstellingen
Ineke Otte
Grafiek Gala 86
Jack Vreeke
Drie Belgische kunstenaars
Anne Contant
Ineke Otte
als kleine monumenten voor een volk met een grote
culturele inhoud.
De in Amsterdam wonende Australiër toont in Mid
delburg hoe je door beweging een videobeeld met
bijbehorend geluid kunt beïnvloeden. De oorspron
kelijke opzet was niet te verwezel ij ken: een beeld dat
reageert op elke beweging van een persoon kan wel
maar is heel duur. Nu kan iemand door een 'pad'
richting videobeeld lopen. Op dat pad kruist Hij
infrarode stralen die steeds een nieuwe reeks beel
den met geluid in gang zetten. Dichtbij gekomen ziet
iemand dan nauwelijks nog beeld, slechts puntjes en
strepen. De gebruikte beelden zijn onder meer af
komstig van schilderijen van Jeroen Bosch en een
pornofilm.
Kunstuitleen:
PETER VAN DEN
AKKER, REINIER DE
MUYNCK, JOSÉ
AERTS
de Vleeshal:
JEFFRY SHAW,
JOHAN VAN
GELUWE
Zeeuws Museum:
BOB PINGEN
Peter van den Akker toont schilderijen en zeefdruk
ken ingemengdetechniekenen Nikode Wit beelden.
Van den Akker ziet zijn werk als de neerslag van een
persoonlijk, meditatief proces. Bij hem staat niet
voorop een voor anderen herkenbare werkelijkheid
weer te geven. In kleur, vorm en toon geeft hij
uitdrukking aan een door zijn emoties gevormde
werkelijkheid. Beweging, eerst heftig aanwezig en
gaandeweg steeds meer ingetoomd, is een belang
rijk aspect.
Niko de Wits werk is 'altijd gebaseerd op verkennin
gen van de grenzen van de materie', schreef criticus
Chris Bergman. Verder: 'Het punt waarop massa en
ruimte elkaar tegenkomen is bepalend voor de vorm
en De Wit probeert dat punt zo nauwkeurig mogelijk
vast te stellen. Daardoor hebben zijn beelden vaak
een zelfverzekerde brutaliteit in de manier waarop zij
zich in de ruimte manifesteren.' De Wits beelden kun
je beschrijven als ritmisch gelede composities van
eenvoudige ijzeren elementen. Ze zijn zo opgesteld
en gestapeld, dat ze nog net in evenwicht blijven.
Oorsieraden, halssieraden, sieraden voor het kruis
en meer maakte Reinier de Muynck samen met de
Goese edelsmid Harry Hutjens. De in de Middel
burgse Kunstuitleen geëxposeerde sieraden onder
scheiden de drager van zijn omgeving, beter gezegd:
doen hem of haar zeer opvallen. In de loop der tijd
heeft Reinier materiaal verzameld wat anderen als
afval zouden weggooien. Hij maakt er de meest wilde
dingen van. Veelgebruikt materiaal: touw, schuim
rubber, penseeltjes, enzovoorts. Daarbij moet het
functioneel zijn, vindt De Mynck
In de Kunstuitleen toont ze keramische dingen die
van Engelse, Franse en Duitse klei zijn gemaakt,
gestookt op 1250 graden in een gasoven, waarbij
zuurstof aan het rookproces wordt onttrokken, zo
kun je de klei- en glazuurkleur beïnvloeden. Haar
onderwerp is de Indiaanse medicijnbundel, een
ritueel voorwerp bij indianen, er staan allerlei vond
sten in van de jonge tovenaar, vondsten die hij
verzamelde tijdens zijn initiatieperiode. Vervreemd
geraakt van de natuur, sprak haar een bewaard
gebleven toespraak (1859) van een opperhoofd tot
de Amerikaanse regering zeer aan. Ze vond er veel
liefdeen respect in voor de directe leefomgeving (het
opperhoofd heette Seattle). José ziet haar keramiek
De in Waregem wonende Van Geluwe is onder meer
met mail- en stamp-art projecten bezig, zijn baan
brekende werk op dit terrein is in Nederland niet
onbekend, een ander blijvend thema van Van Gelu
we is: het museum. Uitzijn eigen poststempel blijkt
dat hij zijn domicilie noemt The Museum of Mu
seums. In de Middelburgse Vleeshal laat Van Geluwe
veel uit dat heiligdom zien. Het thema van de
tentoonstelling is Museum Art-Art Museum, dat de
functie van het museum beziet, maar dan op de
manier van Van Geluwe, die uitstekend past in de
Belgische conceptuele traditie.
Van Geluwe: 'Wat is de functie die het museum
vervult voor de maatschappelijke vertering en recy
cling van alle gerede producten, met een algemeen
erkende kunstwaarde?' 'Het museum als de bewaar
plaats van of opponent voor de prototypes van de
cliché's, de model reclame studio?' 'Museum als
organisator van en plaats voor manifestaties voor het
cultureel massa toerisme.' 'Definieert het museum
de plaats van de kunst in het publieke en persoonlij
ke leven of definieert het publieke leven de plaats van
de kunst in het museum?' Het museum of Museums
komt kortom naar Middelburg, met johan van Gelu
we als conservator. Dat museum staat model voor
alle musea van alle conservators.
Een deel van de resultaten van het conservatorwerk
zal deels gelijktijdig en deels achtereenvolgens in de
Vleeshal te zien zijn. Dat betekent units met aparte
archieven, ofwel museale collecties die verschillen
de gezichtspunten ten aanzien van musea en kunst
weergeven: de kunst als zoeklicht en de archivering
als hoopvolle persoonlijke strategie in de strijd tegen
de tijd. Het klinkt nogal abstract. Concreet zijn er in
elk geval te zien vier representatieve doorsneden van
de volgende collecties: kunstarchief-archiefkunst
van Morton Kaplan (PortlandAmsterdam), Hilmar
Liptows Mein van Gogh Museum (Hamburg), Pierre
Jean Vetters Mona Lisa Museum (Amsterdam) en al
genoemde Museum of Museums met enkele minder
bekende Vlaamse kunstenaars.
Bob Pingen, die inmiddels vijftien jaar in Vlissingen
woont, maakt schilderijen van grootformaat, waarin
kleur een centrale rol heeft. Er gaat een zekere
warmte van uit. Aan het resultaat blijken soms dertig
lagen acrylverf een bijdrage te hebben geleverd.
Licht speelt een belangrijke rol bij Bob Pingen. De
continue veranderingen in licht en kleur van zee,
lucht en land kan hij in Vlissingen dagelijks mee-
september
rnaken.
pingen deed de Vrije Academie in Den Haag en
vervolgens de Koninklijke in Antwerpen en Gent. Hij
exposeerde onder meer in Leiden, Haarlem, Utrecht
en Middelburg en deed mee aan groepstentoonstel
lingen in Gent en Middelburg, waaronder de reizen
de tentoonstelling 3 keer schilderen.
De werkwijze die Ineke Otte toepast bij haar ruimte
lijke dingen omschrijft ze zo: 'Inpakken - omwikkelen
- insnoeren - uitpakken'. Ze gebruikt stof, gezeef
drukt met kranteteksten. In haar laatste werk maakt
Ineke Otte gebruik van zeefdrukverf en olieverf.
Daarnaast zijn van haar sieraden te zien van rubber,
perspex en electriciteitsdraden.
Op vijf plaatsen tegelijk is sinds juni in Vlissingen
werk te zien onder de noemer Grafiek Gala 86.
Galerie Marquis heeft deze tentoonstellingenreeks
samen met de grafiekspecialisten galerie Petit en de
Printshop in Amsterdam georganiseerd. Piet Cle
ment van de Printshop geldt voor vele grafische
kunstenaars als de 'meesterdrukker'.
Bij de NMB-bank, Ahrend, de Gevangentoren, Hotel
Britannia en Galerie Marquis begint 2 september een
nieuwe tentoonstelling. In de Gevangentoren hangt
o.m. werk van Dirkje Kuyk, in Galerie Marquis de
Vlissinger Guido Eckhardt. Hij maakte een serie
kleuretsen die in een heel kleine oplaag werden
gedrukt (vijf stuks). Het onderwerp van de serie is
allerlei vormen van drukwerk. Een toegangskaartje,
aanslagbiljet, huisvestingsformulier, gemaakt om in
duizenden of miljoenen stuks naar de mensen te
gaan verandert in iets unieks dat plotseling aandacht
vraagt door zijn vorm, kleur en grootte. Het massale
alledaagse in een oplage van vijf stuks.
Een aantal namen van exposanten vindt u in de
agenda.
De voor het Straatfestival Vlissingen gebouwde Zee
meeuw van de Eindhovenaar Jack Vreeke blijft ook
in september nog hangen boven de Vissershaven. De
meeuw heeft zeven vleugels in verschillende stan
den, de spanwijdte is negen meter. Als materialen
gebruikte Vreeke betonijzer en tempex. Eerder
bouwde Vreeke voor het Straatfestival een potvis en
een paard. Met de vogel maakte hij de cyclus water,
land en lucht af.
Van Marie-Paule Haar zijn er in Kruiningen vijf
sculpturen te zien. De in 1940 geboren Brusselse
deed onder meer het Nationaal Hoger Instituut voor
Architectuur en Visuele Kunsten. Ze is docente aan
een Brusselse kunstacademie. Tentoonstellingen
onder meer in Brussel, Antwerpen, Avignon, Parijs,
New York.
Lidy Hoewaer (1943) volgde de Stedelijke Academie
voor Schone Kunsten in Hasselt en het Instituut dat
°°k Haar volgde. Ze is docente keramiek aan de
Stedelijke Academie in Genk. Tentoonstellingen
°nder meer in Brussel, Antwerpen, Koblenz, Frank-
Tbrt, Utrecht, Maastricht en Middelburg (Zeeuws
Museum).
Jan van Kerckhove (1927) volgde eveneens het
hogere Instituut en daarnaast de Antwerpse Acade
mie voor Schone Kunsten. Hij is directeur van de
Kortrijkse Academie. Evenals Lidy Hoewaer is zijn
meest geliefde materiaal keramiek. Van de Kerckho
ve exposeerde onder meer in Berlijn, München,
Antwerpen, Brussel, Pretoria, Warchau, Ankara,
Montreal, Marseille, Maastricht.
'Wind-water-aarde-aksenten' noemt de in Colijns-
plaat geboren en in Rotterdam wonende Anne Con
tant haar privé bemoeienis met het stukje kust van
Noord-Beveland tussen Kats en Wissenkerke. Ze
vroeg zich af of ze veranderingen kon aanbrengen in
door zee en wind opgestuwde sculpturen en hoe
sterk die weer onderhevig zouden zijn aan de kracht
van de elementen. Begin september wil ze haar
accenten aanbrengen om ze drie seizoenen toe te
vertrouwen aan de werking van wind, water, zon en
aarde.
In het begin zal hun aanwezigheid vreemd zijn, maar
in de loop van de maanden zullen ze steeds meer een
deel worden van het landschap.
'De zuigkracht van de aarde hier', schrijft ze, 'is voor
mij een zeer sterk gegeven; nergens ervaarde ik de
zwaartekracht zo sterk als op dit stuk Noord-Beve
land'. Als materiaal kiest ze voor polypropyleen-
weefsel en kunststofkabel. 'Beide materialen leerde
ik kennen, toen ik ze in flarden en stukken tijdens
mijn wandelingen langs de kust vond. Het is materi
aal dat dus al aanwezig was in het landschap.'
Beide materialen worden bij de Oosterscheldewerk-
en in grote hoeveelheden gebruikt. Anne Contant wil
het zware materiaal vormen geven die corresponde
ren met de golvingen van dezeeendeglooiingen van
de dijklichamen. Ze sluiten aan op al aanwezige
elementen: basaltblokken, paalhoofden en andere
golfbrekers en vaak ontlenen ze aan die elementen
hun vorm. De accenten kun je het beste zien door
buitendijks een wandeling of fietstocht te maken.
Zeeuws Kunste
naars Centrum:
INEKE OTTE, WIM
HOFMAN, PIETER
SLAGBOOM
GRAFIEK GALA 86:
NMB-bank, Ahrend,
Gevangentoren,
Britannia, Galerie
Marquis, Vlissingen
Vissershaven
Vlissingen:
JACK VREEKE
Inter Scaldis
Kruiningen:
DRIE BELGISCHE
KUNSTENAARS
Noord-Bevelandse
kust:
ANNE CONTANT
Anne Contant
accenten
september 37
