Wêé>
^:""v
r
T
de grijze dijk
V
]EEj steak house®.
toissaM*
HAAT CULTUUR
mm oktober 33
taJS'^.O-. -
s&
cabaret
Ad de Jong
o^>4
ao^°
advertentie
org. Horeca Aktiviteiten Middelburg (H.A.M.)
PLEIN 1940-4331 LH MIDDELBURG
TEL. 01180-12117
XSiMMICK
32 HHHH oktober
o*wtï<&bl' rSttoj^jLIS
brug groothandelcentrum
PC KOOLE bv
EXPLOITATIE
VERHUUR AMUSEMENTSKDRUf
exclusieve import wedstrtj<*»4jert«
-EuropaExport SorenSogarü- -Touw-
Renê P«rre- e..
exc<u steve snookertaleiB.G.*
Varftuur Vartioop v«n wadslr^d BA*»
(*ickJM< ondartwud)
Kaun urt Avana modaian
Wornw w*S«nd naar o«e comH***"
EXPLOITATIE AMUSEMEKTSHALiEN
WÖHW"
Met dank san:
Hans Hamelink (Stichting Jasz)
Klaas Overdam (Culturele Raad Vllsslngen)
SAUNA: san gezande optrtsserl
Leon Riekwel, behartiger van de
belangen der beeldende kunsten
in de Culturele Raad Vlissingen,
heeft zijn toevlucht genomen tot
het middel van de open brief om
zijn gramschap te spuien over
twee recensies van And ré Oost
hoek in de Provinciale Zeeuwse
Courant. In een recensie laat
Oosthoek weinig heel van de beel
dende kunst die tijdens het Straat
festival op de Oranjedijk te zien
was en dat is zijn goed recht, maar
maakt en passant enkele fouten,
die hij met een telefoontje naar de
Culturele Raad had kunnen recht
trekken. Of hij had even zijn eigen
krant moeten lezen. Maar, en daar
gaat het in dit verhaal over, de PZC
heeft geen kunstredactie (en dus
is er een slechte coördinatie op het
punt van de culturele berichtge
ving).
De tweede recensie, over de pro
cedure rond de aankoop van een
milieumonument naar aanleiding
van een ontwerp van Lidy Hoe-
waer, laat ik verder buiten be
schouwing.
De frustraties bij Leon Riekwel, en
vele anderen die met kunst en
cultuur in de weer zijn, zitten
echter dieper. Over de tentoon
stellingen die de Culturele Raad
de afgelopen vier jaar in Galerie
Bellamy 19 organiseerde, schrijft
Riekwel in zijn open brief:
'Een ondersteunende bijdrage van
uw hand hebben wij nog nooit
gehad. Tot op dit moment hebben
wij ons steeds moeten excuseren
bij beeldende kunstenaars, welke
vanuit Nederland, België en Duits
land bij ons exposeerden. Expo
santen met internationale ten-
toonstellingslijsten worden hier
genegeerd of zonodig gebagatel
liseerd. Hetzelfde geldt voor het
kwalitatief goede en internationale
Programma van het Straatfestival'.
Deze klacht zal veel organisatoren
van tentoonstellingen en andere
culturele evenementen uit het hart
9egrepen zijn. De hoofdredactie
van de PZC voert op andere ge
bieden een beleid om elke scheet
die iemand laat in kader in de krant
te zetten (zelfs de twee gestolen
boompjes in pot voor de deur van
de heer J.B. te M. halen gemakke
lijk de PZC). Op het gebied van
kunst en cultuur staat er wel eens
wat in, onder een bericht over een
wethouder die zijn baard eraf heeft
gehaald en naast de aankondiging
van een concert van het kinder
koor Van Knop tot Bloem uit
Vrouwenpolder. De zaterdag bij la
ge laten we even buiten beschou
wing.
Er zijn heel wat tentoonstellings
ruimten die af in geen jaren een
redacteur over de vloer hebben
gezien. Wel gebeurt het, dat een
stadsredacteur -let wel: geen
kunstredacteur- binnenkomt bij
een opening om wat gesproken
woorden voor de krant mee te
nemen. Of hij komt na afloop van
een concert, zoals op het Straat
festival. Vervolgens vraagt hij aan
de organisator: En hoe was het?
En het stukje is weer klaar. 'Objec
tieve verslaggeving', in een dijk
van een krant. Ook meegemaakt:
een leerling-verslaggever mag een
verslag maken van een behoorlijk
ingewikkeld muziekstuk dat tij
dens de nieuwjaarsconcerten van
Nieuwe Muziek werd gespeeld.
Tja.
Dit soort dingen zijn regel, geen
uitzondering. Als er al eens min of
meer steekhoudend over kunst
wordt geschreven, dan gebeurt
dat meestal door And ré Oosthoek
en of je nu zijn schrijven begrijpt of
niet of je zijn visie al of niet
uitstekend vindt, staat er buiten.
Maar hij is niet de kunstredacteur
van de PZC. Hij schrijft wel eens
over kunst als hij zin heeft, als het
hem bevalt of, zoals in Vlissingen,
als het hem niet bevalt. Dat doet hij
vooreen groot deel in zijn vrije tijd.
Er is bij de PZC geen geld vooreen
kunstredactie en daarom hoéft er
ook niemand naar een concert,
een tentoonstelling, theater, een
film. Sterker nog: als er teveel
cultuur in de krant komt, zou dat
wel eens de streng gereformeerde
abonnees kunnen schokken, met
alle gevolgen van dien. Denk ik. Is
maar een gok.
Ik ken geen provinciale bladen die
geen vaste redacteuren hebben
voor kunst en cultuur. Zeeland is
bij mijn weten de enige provincie.
Voor mijn persoon geldt: het leven
is een stuk gemakkelijker gewor
den nu de PZC me niet meer
beroepshalve dagelijks onder o
gen hoeft te komen. Elke dag die
grauwe treurigheid. Zo grijs als
een dijk. Die krant wordt niet met
plezier gemaakt, dat staat vast.
Maar, lichtpuntje, Mooie Moeite
dankt er zijn bestaan aan. dank u
wel.