- 19 - Politieke omstandigheden - opstand en scheiding, sluiting van de Schelde - maakten aan alle goede verwachtingen een einde. De sluiting van de Schelde als gevolg van de val van Antwerpen in 15&5 - het Twaalfjarig Bestand (1609-1621) bracht ook geen oplossing - bleef gehandhaafd bij de Vrede van Mun ster. Intussen lag Sas van Gent door de verovering van Frede- rik Hendrik in 1644, op Staatse bodem. Gent blijft naar zee streven, onvermoeibaar. Hu de vaart naar het noorden wordt bemoeilijkt, zo niet onmogelijk ge maakt, zoekt men het in westelijke richting. In 1751 staat Maria-Theresia toe ëen kanaal van de Brugse vaart naar de Leie te graven, de zogenaamde Coupure. Mede door de Coupure van Brugge kwam een verbinding tot aan zee tot stand. In de tweede helft van de 18e eeuw, met name de jaren 1780-1785) is er de Oostenrijks-Engelse campagne tot opheffing van de sluiting van de Schelde. Dat keizer Jozef II hiertoe pogingen deed, is te begrijpen. De Engelsen evenwel, die formeel altijd de sluiting hadden erkend, veranderden van standpunt in de vierde Engelse oorlog, toen de Nederlandse havens voor de Engelse handel wer den gesloten. De Engelse poging thans de Schelde te "openen", liep op niets uit, door het Oostenrijkse antwoord dat de keizer aan het verdrag was gebonden. Jozef II nam wel het Engelse initia tief over en stelde in 1784 bij ultimatum dat de rivier, een volkomen en absoluut "vrije" rivier was. Op 9 november 1785 kwam het verdrag van Fontainebleau tot stand, waarbij het recht van de keizerlijke souvereiniteit op de Schelde werd erkend van Antwerpen tot aan het einde van het land van Saaf- tinge. Het overige gedeelte van de Schelde bleef gesloten. Het voor en tegen van een vrije Schelde werd het onderwerp van een aantal pamfletten, waarbij sprake was van èen beroep op het natuurrechtEen ander belangrijke datum in de geschiede nis van de Schelde is 16 mei 1795) de datum van het verdrag tussen de te vormen Bataafse Republiek en Frankrijk. Volgens artikel 8 van dit verdrag wordt de scheepvaart op de Rijn, Maas, Schelde en de Honte en alle zijtakken tot aan de zee vrij voor de Franse en Bataafse natie, de schepen van beide naties krijgen gelijke rechten op deze stromen. De Schelde en de Honte worden in het verdrag naast elkaar genoemd en het is hier de plaats om terug te grijpen op de benamingen van de zeearmen van de Schelde. Ha de stormvloeden van de 16e eeuw ontstaat er tussen Zuid-Beveland en de Bra bantse wal een uitgestrekte watermassa. De eigenlijke Schelde,

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1968 | | pagina 21