- 27 - leeftijd en aantal dienstjaren moest worden gelet. Jongeren kregen driekwart of een half glas. De borrel ging in één slok naar binnen, proeven of een klein slokje nemen was zeer onbeleefd. Aant1. Ook voor Tholen wordt twaalf uur genoemd als tijd voor de traotatie, door de vrouw van de hofstee gebracht Aant. 2. (red.). Men zie voor bijzondere feestelijkheid bij het dorsen de koolzaadoogst (zaeddosse(n) W.Z.D. 1158. Aanvulling, gebruiken bij begrafenis. Van Langeraad tekent aan, dat bij het verstrekken van een borrel aan de dragers, de liekebidder het eerst aan de beurt was. Hij was de man, die op de dag van overlijden "de wete" had gedaan en degenen, die daarvoor in aanmerking kwamen, "te lieke" had genodigd, namens de familie. Cp de dag van de begrafenis, had hij de leiding der dragers en regelde in 't algemeen de begrafenisstoet "lj ekstaosis"(Zie nader W.Z.D. 546, 547 en uitvoeriger Sen Walcherse begrafenis in 1880 door J. Vader, Ned. Volksleven jg. 14, nr. 1.) Mevr. Carrière-Rietmulder (Mdh.; Snd. tekent aar., aai de begrafenisstoet te voet in de der tiger jaren is verdwenen. De kist v/erd gedragen door 12 dragers. De klok luidde al de tijd tot dc stoet op hot korkhoi «me; na d: begrafenis keel de de sleet weer order klokgelui raar hef eer!suis Aant. red. eigenaardig is du'", althans op Walcheren. het luiden van de kerkklok tijdens do begrafenis oud tijds niet de gewoonte was (éi:; 0. Vader in boven genoemd art.) ka de bevrijding n 1945 is hot ia sommige -ankenorse deunen 0.1a. to Domburg iugevuerd. Hoewel thans het gebruik van lijkkoets (-auto) en auto's voor do familieleden toeneemt is cp Walche ren de lijkstoet te voet en met dragers nog niet verdwenen. Hoe i3 dit op de andere eilanden Z-Vlaanderenïïit het westelijk deel ontvingen we geen in lichtingen omtrent de oude wijze van begraven. Behoort deze sinds lang tot het verleden

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1972 | | pagina 45