-1Z,- Als de koop was gesloten werden de bomen in het najaar en de winter "ge- roei d" door boamroe i ersmet behulp van een grote bijl werden de wortels doorgehakt, waarna de stammen werden "gekort"d.i. ontdaan van het onder einde, t aesgat"dat later als brandstof te pas kwam. Stammen en zwaar ste takken werden per mallejan of wagen naar een terrein vervoerd, waar ze werden opgeslagen. In de volgende winter werden ze ter plaatse "bezaegd" met de kraenzaehe tot "plaeten"waarvan de dikte varieerde van 2 tot b duum 2\ cm.) de maat waarmee in de wagenmakerij steeds werd gerekend. Dat bezaehen was een vak apart.De bovenkant van de stam werd eerst wat afgeplat met een d i ste1 (disselbijl) als staanplaats voor de zager, die de kraenzaehe van boven moest bedienen. Voor het bezagen werd de stam in de twee meter hoge zaegstel1i enge gezet; onderaan de stelling stond de tweede zaeher. De kraenzaeher, ruim twee meter lang, bezat twee soorten tanden, spitse en wat men "kiesvormige" zou kunnen noemen. Niet alleen het zagen, maar ook het in de juiste stand zetten van de tanden was "vakwerk". Hetzelfde gold voor het "afschri even" het op de stam aantekenen hoe breed de p1aeten volgens afspraak van de wagenmaker gezaagd moesten worden. Na het bezaehen werden de plaeten naar de wagenmakerij vervoerd en daar buiten opgeklampt. Tussen de plaeten werden latjes gelegd van ca. 2 cm., zodat de wind door de klampen kon spelen. Eerst in de loop van het vol gend jaar, meestal in de nazomer, werd het hout binnen de wagenmakerij opgeslagen, de plaeten rechtop staand, met wat ruimte ertussen. Maar zelfs dan is het hout nog niet voor alle verwerking bruikbaar, maar het zgn. g(er i efoutals b.v. g(e)reelkli ppelskopkeggen van ploegen, die eveneens tot het werk van de wagenmaker behoorden, had minder droogtijd nodig. Voor de meeste stukken, in de eerste plaats voor de wielen moest het hout "peperdroog" zijn. Anders "laat de wagen zelf horen, dat er iets niet deugt" als de wielen kraken, dan "is Leiden in last". Het maken van de wielen is op zichzelf een kunstwerk: "Ik heb daar, aldus de schrijver, dikwijls heel aandachtig naar gekeken en me verwonderd, hoe al les zo precies kon uitkomen". - En zo was het met vele andere onderdelen, waaruit in wekenlang zwaar, maar zinvol en nauwkeurig ambachtelijk werk de wagen tenslotte kon worden opgebouwd. Uit olmenhout, het voornaamste materiaal bestond het gehele onderstel, bestaande uit lang(k)waehen met voorérmen en achterérmenrong-en asb1okkentussen- 1ief (middelste rongblok). Van het bovenstelover 1oapboven-en onder-

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1976 | | pagina 14