I
IN MEMORIAM.
Hendrika Catharina Maria Ghijsen
Hendrika Catharina Maria Ghijsen, geboren te Middelburg op 22 november 188.4
overleed aldaar 25 maart 1976. Tussen deze data ligt een leven toegewijd aan
wetenschap, familie en vrienden, maar men kan de volgorde evengoed omkeren.
Toen het in 1969 vijftig jaar geleden was dat zij op 8 juli te Leiden
promoveerde op het proefschrift "Betje Wolff in verband met het geestelijk
leven van haar tijd; jeugd en huwelijksjaren", schreven wij over haar gouden
doctoraat een bijdrage in het Zeeuws Tijdschrift. Wij begonnen met een citaat
uit de inleiding van haar proefschrift over het wezenlijke van Betje's leven
het echt-menseljke en gevoelige, het springlevende, in een tijd waarin koude
verstandelijkheid op godsdienstig en zedekundig gebied overheerste. Direct na
het verschijnen van de aflevering van het tijdschrift, schreef zij ons terug:
"ik was opeens verplaatst in de tijd toen Betje Wolff (jeugd en huwelijksjaren)
werd voltooid. Het heeft me veel deugd gedaan, daaraan te worden her
innerd! Ik wist de stemming weer, waarin ik, de - nu al lang vergeten zin -
neerschreef: na veel gezwoeg en geworstel met die bergen 18e eeuwse "felosofie"
eindelijk het eindresultaat, met toch "Betje" als levend middelpunt
Zij schrijft verder dat toen zij omstreeks 1916 haar twee eerste hoofdstuk
ken en een loodzware inleiding boordevol "geestelijke stromingen aan professor
Kalff had toegezonden en deze haar adviseerde de inleiding te schrappen, zij
deze raad zonder meer had opgevolgd. Tot zijn duidelijke verbazing overigens.
"Maar zijn raad: "schrijf de inleiding als je werk af is", was tè goed om hem
in de wind te slaan".
Zij was beslist niet te gröös om goede raad in de wind te slaan: haar weten
schappelijke intuTtie behoedde haar voor te snel werken waardoor fouten ont
staan die vermeden konden worden. Rika Ghijsen ergerde zich, maar met een
lachje in haar ogen toen zij foute dateringen en andere onnauwkeurigheden ont
dekte in de uitgave van Dyserinck van brieven van Betje Wolff en Aagje Deken.
Met veel plezier vertelde zij hoe zij merkte dat in de uitgave van Van Vloten
de naam Hakke in Hakker was veranderd en hoe bij Dyserinck dit in stakker
werd omgezet. Zij legt hiervan nog getuigenis af in het Documentatieblad van de
Werkgroep 18e eeuw (februari 1976, let op de datum). Wie zal de moed hebben
toen de kopij voor dit nummer van het Bulletin bij de post was zoekgeraakt,
weer opnieuw te beginnen?In het ziekenhuis kon zij ons nog even zeggen blij te
zijn, dat het toch in orde was gekomen.