I IN MEMORIAM. Hendrika Catharina Maria Ghijsen Hendrika Catharina Maria Ghijsen, geboren te Middelburg op 22 november 188.4 overleed aldaar 25 maart 1976. Tussen deze data ligt een leven toegewijd aan wetenschap, familie en vrienden, maar men kan de volgorde evengoed omkeren. Toen het in 1969 vijftig jaar geleden was dat zij op 8 juli te Leiden promoveerde op het proefschrift "Betje Wolff in verband met het geestelijk leven van haar tijd; jeugd en huwelijksjaren", schreven wij over haar gouden doctoraat een bijdrage in het Zeeuws Tijdschrift. Wij begonnen met een citaat uit de inleiding van haar proefschrift over het wezenlijke van Betje's leven het echt-menseljke en gevoelige, het springlevende, in een tijd waarin koude verstandelijkheid op godsdienstig en zedekundig gebied overheerste. Direct na het verschijnen van de aflevering van het tijdschrift, schreef zij ons terug: "ik was opeens verplaatst in de tijd toen Betje Wolff (jeugd en huwelijksjaren) werd voltooid. Het heeft me veel deugd gedaan, daaraan te worden her innerd! Ik wist de stemming weer, waarin ik, de - nu al lang vergeten zin - neerschreef: na veel gezwoeg en geworstel met die bergen 18e eeuwse "felosofie" eindelijk het eindresultaat, met toch "Betje" als levend middelpunt Zij schrijft verder dat toen zij omstreeks 1916 haar twee eerste hoofdstuk ken en een loodzware inleiding boordevol "geestelijke stromingen aan professor Kalff had toegezonden en deze haar adviseerde de inleiding te schrappen, zij deze raad zonder meer had opgevolgd. Tot zijn duidelijke verbazing overigens. "Maar zijn raad: "schrijf de inleiding als je werk af is", was tè goed om hem in de wind te slaan". Zij was beslist niet te gröös om goede raad in de wind te slaan: haar weten schappelijke intuTtie behoedde haar voor te snel werken waardoor fouten ont staan die vermeden konden worden. Rika Ghijsen ergerde zich, maar met een lachje in haar ogen toen zij foute dateringen en andere onnauwkeurigheden ont dekte in de uitgave van Dyserinck van brieven van Betje Wolff en Aagje Deken. Met veel plezier vertelde zij hoe zij merkte dat in de uitgave van Van Vloten de naam Hakke in Hakker was veranderd en hoe bij Dyserinck dit in stakker werd omgezet. Zij legt hiervan nog getuigenis af in het Documentatieblad van de Werkgroep 18e eeuw (februari 1976, let op de datum). Wie zal de moed hebben toen de kopij voor dit nummer van het Bulletin bij de post was zoekgeraakt, weer opnieuw te beginnen?In het ziekenhuis kon zij ons nog even zeggen blij te zijn, dat het toch in orde was gekomen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1976 | | pagina 3