MEDEDELINGEN VAN DE WERKGROEP HISTORIE EN ARCHEOLOGIE
Herdenking van de Unie van Utrecht
Op 26 januari jl.vond in de Koorkerk te Middelburg de her
denking plaats van de Unie van Utrecht die 400 jaar geleden
werd gesloten en die beschouwd mag worden als een van de
mijlpalen op weg naar onze Nederlandse Staat en scheiding
van Noord en Zuid in twee afzonderlijke staatkundige eenhe
den.Er is alle reden de Unie van Utrecht in Zeeland te her
denken aangezien deze provincie behoorde tot de kern van de
opstand tegen de heer der Nederlanden.
Teleurstellend was het dat de Staten van Zeeland bij deze
plechtigheid verstek moesten laten gaan,waar het de herden
king betrof van een van de hoogtepunten uit een reeks moe
dige besluiten van hun voorgangers vier eeuwen geleden.
Achtervolgens voerden dr.F.H.E.W.du Buy en dr. P.Scherft
het woord na een inleiding door de Commissaris van de
Koningin dr.C.Boertien.Wij laten hier de toespraak van
dr.Scherft volgen,inleiding op de expositie "400 jaar Unie
van Utrecht".
Op 23 januari 1779 wijdde de voorzitter van het Zeeuwsch
Genootschap der Wetenschappen,mrI.Wincelman,zijn jaarrede
aan wat - zoals wij in het verslag van die bijeenkomst
lezen - "juist twee eeuwen geleden ten beste van dit
Gemeenebestzoo wyslyk,zoo kloekmoediglykzoo recht tydig,
vastgesteld en geteekend wierde,het beroemde en nooit vol
prezen Verbond van vereeningemeest bekend onder de naam
der Utrechtsche Unie".De plaats,waar die herdenking zich
voltrok,was niet de Zeeuwse hoofdstad maar Vlissingen.
Niet omdat antigouvernementele kringen uit het toen al
grijze verleden hadden opgediept dat Middelburg in 1578,
gepolst of het ook aan de Unie mee wilde doen,duidelijk had
laten weten daar niet zoveel in te zien,maar eenvoudig om
dat Vlissingen in de 18e eeuw de oorsprong en de zetel was
van het toen nog piepjonge Zeeuwsch Genootschap.
Vandaag herdenken wij,in Middelburg opnieuw de Unie van
Utrecht en Zeelands toetreden daartoe.Terecht,dacht ik,in
deze omgevingwant het besluit om toe te treden,een zware
beslissing in kritieke oorlogsomstandighedenis hier in de
Abdij,waar het opperbestuur van deze provincie,toen reeds
48